براساس تحقیقات انجام شده برآورد میشود تیم هکر تولیدکننده نسخه اصلی و نسخههای مختلف ویروس «Hummer»، تقریبا روزانه ۵۰۰ هزار دلار از این طریق درآمد دارند.
هامر نیز مثل بسیاری از تروجانهای اندرویدی، به شکل مسافر ناخوانده یک اپلیکیشن دیگر که کاربر آن را از جایی غیر از پلی استور نصب کرده کار خود را شروع میکند؛ مسافری که در اعماق اپلیکیشن ناقل، مخفی میشود. حتی اپ استورهای رسمیتری مثل آمازون یا بایدو نیز بسته به تدابیر امنیتیشان ممکن است در برابر این نوع ویروس آسیبپذیر باشند.
تروجان مذکور به محض آنکه وارد موبایل قربانی میشود، شیوههای مختلفی را امتحان میکند تا اینکه سرانجام به اختیارات root تلفن دسترسی یابد. از اینجاست که دروازههای تلفن هوشمند قربانی میتواند برای انواع و اقسام کارهای دیگر باز شود.
دسترسی به شبکه برای ارسال و دریافت داده، نصب و باز کردن اپلیکیشن بدون اطلاع یا بر خلاف میل کاربر، نمایش تبلیغات بهصورت رندوم در اپلیکیشنهای دیگر و حتی ارسال پیامهای متنی به شمارههای هزینه دار، همه و همه از جمله کارهایی محسوب میشوند که با ورود یک تروجان از خانواده هامر به موبایل قربانی و استقرار در آنجا میتوان انجام داد. این خانواده از تروجانها در روزهای اوج خود موفق میشده روزانه به ۱.۴میلیون دستگاه موبایل راه پیدا کند.
توسعه دهندههای اپلیکیشن به طور متوسط بابت هر نصب به ترویجدهنده ۵۰ سنت پرداخت میکنند. ویروس مذکور با هر بار استقرار روی موبایل قربانی چند اپلیکیشن نصب میکند اما چیتا موبایل در محاسبات خود تنها روی درآمد ناشی از نصب یک اپلیکیشن به ازای هر قربانی حساب کرده است.
این خانواده از ویروسها که در حال حاضر هنوز بیش از یک میلیون قربانی در روز میگیرد، به این ترتیب روزانه ۵۰۰ هزار دلار درآمد خواهد داشت که این مبلغ بین برنامهنویسهای مختلفی که در نوشتن آن سهم داشتهاند پخش میشود.