توسعه محوری در هر کشوری در راستای نیروی انسانی نمود پیدا میکند و برای بهینه کردن سیستمها چارهای جز برنامهریزی نیروی انسانی وجود ندارد. برخی صاحبنظران مدیریت نیروی انسانی معتقدند این برنامهریزی ریشه در فلسفه وجودی سازمان دارد و بررسی آن بدون توجه به فلسفه وجودی سازمان امکانپذیر نیست.
مدیران منابع انسانی در سازمانها باید همواره جوابگوی این پرسشها باشند که از چه نوع استراتژیها و سیاستهایی برای جذب و تثبیت منابع انسانی استفاده کنند و برنامههای میانمدت و کوتاهمدت سازمان برای در صحنه نگهداشتن منابع انسانی چه برنامههایی است؟
پاسخ درست و اصولی به این پرسشها در گرو برنامهریزی منابع انسانی و یکی از وظایف بسیار مهم مدیران منابع انسانی بوده و تحقق اهداف فردی، گروهی و سازمانی مستلزم برنامهریزی منابع انسانی است.
کتاب تحلیل مسائل برنامهریزی نیروی انسانی تالیف دکتر حسن رنگریز، عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی میتواند بهعنوان یک منبع بسیار مناسب و مفید مورد استفاده مدیران و دانشجویان رشته مدیریت با گرایش مدیریت منابع انسانی برای درس تحلیل مسائل برنامهریزی نیروی انسانی در مقطع دکترای موسسات آموزش عالی کشور واقع شده و گام کوچکی در جهت غنا بخشیدن به فرهنگ مدیریت کشور بردارد.
در بخشی از کتاب آمده است: یکی از نقشهای مدیران منابع انسانی، برقراری ارتباط میان واحدها و درون واحدهاست. آنها مسئولیت برقراری ارتباط با کارکنان درون واحد خود و افراد بیرون از واحد را برعهده دارند. وجود ارتباط بین افراد و گروهها در همه سازمانها امری حیاتی است. هدف از ارتباطات، تحقق اقدامهای هماهنگ و مشارکت در اطلاعات و بیانگر احساسات و عواطف افراد در سازمانهاست.
از جمله مهمترین اقدامهای هماهنگ در سازمانها میتوان به گرایش اهداف سازمانی به هماهنگی اشاره کرد و از طرف دیگر مشارکت در اطلاعات، تمرکز بر مهمترین اطلاعات موجود سازمانی یعنی اهداف سازمان است.