گزارشی از کسب وکار یک سرمایه گذار / از رفوگری تا فرش فروشی

برای تهیه فرش و تابلوفرش باید سراغ کسانی را گرفت که از هنر بهره ای برده باشند و ذوق هنری  شان را در خلق آثار رنگارنگ و بادوام به کار بگیرند. تولیدات این صنف قدیمی از هنرهای زنده و همیشگی ماست. تنوع رنگ، طرح و نوع بافت، این دست بافته های هنری و تزیینی را به محصولات پرارزش تبدیل کرده است. کسانی که به فروش و عرضه این قبیل بافته های دکوری می پردازند، باید سررشته ای از طرح و نقش و اصول اولیه این کار داشته باشند.

محمود صحرایی روند کاری اش را با «فرصت امروز» درمیان گذاشته است. محمود صحرایی یکی از فعالان صنعت فرش و تابلوفرش است. 32سال است که در غرب تهران به فروش و عرضه انواع فرش و تابلوفرش مشغول است. فرش فروشی شغل پدری و خانوادگی شان بوده و به اتفاق برادرهایش این شغل را ادامه می دهند.

وی در گذشته فعالیت های متعددی در زمینه فروش صنایع دستی، مبلمان سنتی، گلیم و جاجیم داشته و بعد از کسب تجربه در بخش های مختلف به صورت تخصصی به کار فرش  دستباف پرداخته است.

فعالیت در بخش های مختلف فرش و گلیم یکی از فعالیت های خانوادگی ما بوده است. در بین اقوام ما کم نبودند کسانی که در تهران و شهرستان قالی بافی می کردند و در کنار شغل اصلی شان این را نیز دنبال می کرده اند. از وقتی که یادم می آید مغازه فرش فروشی پدربزرگ و پدرم در محله عباسی نزدیک به خیابان قزوین فعال بود. از سنین کودکی با این حرفه آشنا بودیم و گاهی اوقات به همراه برادرهایم فرش ها را جابه جا می کردیم یا برای مشتری ها با چرخ دستی می بردیم.

سابق بر این در دکان های فرش فروشی کارهای تعمیراتی مانند رفو، رنگ برداری، ریشه بافی، ترمیم و گره نمایی را انجام می دادند. این کارهای تعمیراتی با همکاری و مشارکت افراد دیگر انجام می شد که جا و مکان ثابتی نداشتند یا هفته ای یک بار از بازار و راسته فرش فروش ها برای این کارها می آمدند.

به خاطر این رفت و آمدهای صنفی از روی کنجکاوی، مختصری از این خرده کاری های تعمیراتی را یاد گرفتم. این را هم بگویم که حضور ما خیلی پررنگ و دائمی نبود و بیشتر از روی علاقه و کنجکاوی بود که سراغ این کار می رفتیم. ضمن اینکه در خانه خودمان و سایر اقوام دارهای قالی برپا بود و کمی با بافت فرش آشنا بودم و بعضی از اوقات پشت دار می نشستم.

بعد از مدرسه

بعد از دوران دبیرستان بود که کار جدی و رسمی من و برادرهایم شروع شد. برادر بزرگ ترم که چند سالی زودتر از ما دست به کار شده بود و با استفاده از حسن شهرت پدر و خوش شانسی  که آورده بود، کاروکاسبی اش رونق داشت و در حوالی خیابان نواب سابق دم و دستگاهی به هم زده بود. من هم کم کم باید فکری برای خودم می کردم. در شغل های مختلفی بختم را آزمایش کردم. شرایط برای من تازه کار خیلی مناسب نبود و بدتر اینکه در یک نوبت در کار مبلمان به بن بست رسیدم.

فکر کنم سال 1368 بود که به پول آن موقع 160هزار تومان ضرر کردم که پول زیادی بود و یک کارمند عالی رتبه دولت حدود کمتر از 25هزار تومان حقوق می گرفت. سال بعد با کمی شاگردی و کسب تجربه کاری که حدود شش، هفت سال طول کشید، به طور مستقل وارد گود تجارت و خریدوفروش شدم. از زمان شروع به کار تا الان 32سال می گذرد و من همچنان در همین بخش فعالیت می کنم.

رفته رفته پای ما بیشتر به بازار بزرگ باز شد و رفت و آمد های صنفی و کاری ام بیشتر شد. با هر بار رفتن به بازار و سر وکله زدن با حجره دارها چیز تازه ای یاد می گرفتم و با سلیقه های بیشتری از طرف مردم مواجه می شدم. در همین بین چند معامله تابلوفرش طرح های مذهبی انجام دادم و از آن موقع به بعد تابلوفرش هم در کنار بقیه کارها قرار گرفت.

کار و خدمات

صحرایی در مورد کارها و خدماتی که در مغازه اش انجام می دهد، می گوید: غیر  از خریدوفروش، خیلی از مردم برای تعمیر و رفع پارگی فرش به ما مراجعه می کنند که فرش را رفو کنیم. بعضی از این پارگی ها کم است و به اصطلاح توی چشم نیست. این کار را در منزل برای شان انجام می دهیم، اما برای ریشه بافی، رفوکاری اساسی و ترمیم بیدخوردگی باید فرش را به مغازه و کارگاه انتقال بدهند تا تعمیرات انجام شود.

در کنار انواع فرش هایی که برای فروش داریم، گلیم، گبه و جاجیم را هم بنا به سفارش مشتری ها تهیه می کنیم. تابلوفرش بخش تازه ای از کارهای فروش ماست که حدود پنج سال است که به ویترین مغازه ما اضافه شده. غیر از مغازه ای که در خیابان ستارخان داریم، یک کارگاه مخصوص تعمیرات در حوالی میدان آزادی داریم که در آن شریک هستیم.