خودرویی که زمانی رویای همه و نماد کلیدی منزلت بود به خصوص در سال های اخیر، تحت موشکافی شدید قرار گرفته است. مقامات، خودروسازان را مجبور به تولید خودروهایی می کنند که سازگاری بیشتری با محیط زیست دارند. همچنین بار مالیاتی برای خرید و استفاده از خودرو رو به افزایش است.
فرهنگ عامه به آرامی از تلقی خودروها به عنوان نمادهای زندگی، مضمون مشترک در فیلم ها و برنامه های تلویزیونی که به خصوص برای افراد جوان تر جذاب هستند، فاصله می گیرد. اما آینده چطور؟
تغییرات گسترده در رفتار مصرف کننده، ویژگی های محصول و سیاست گذاری عمومی ممکن است فرصتی بزرگ برای شرکت های پیش کنشی باشد که آنچه را در جریان است درک کنند و شجاعت به کارگیری رویکردهای جدیدی را که در چشم انداز رقابتی نوظهور معنی پیدا می کند داشته باشند، در حالی که به نظر می رسد آینده خودرو در ابهام باشد.
کتاب اتو برند، تالیف آندرس پارمنت و ترجمه دکتر امین اسداللهی، مدرس و مشاور تحقیقات بازاریابی و برندینگ نگاه دقیق تری به مسائل مربوط به چگونگی بهره گرفتن شرکت ها در صنعت خودرو - تولیدکنندگان، فروشندگان، واردکنندگان، شرکت های مالی، انواع کارگزاران نوظهور، نمایشگاه داران و... - از روندهای موجود می اندازد.
در بخشی از این کتاب آمده است: یکی از جدی ترین مشکلات نگه داشتن خودرو ها در انبار به هزینه های بالای هر خودروی موجود در سفارش تا تحویل به استهلاک بازمی گردد. هنگامی که فشار قوی ای همانند صنعت خودرو وجود دارد، فشار رو به پایینی بر ارزش خودروها در انبار وجود دارد. هر چه تعداد خودرو ها در انبار بیشتر باشد انباشت استهلاک بالاتر خواهد بود. هر چه نمایندگی به خاطر بیرون دادن خودروهای تولید شده، انبار شده و به فروش نرفته به فروشنده ها تحت فشار بیشتر خودروساز باشد، این مشکل بزرگ تر است.
این کتاب که از جنس نانو و بسیار سبک است در 8 فصل و 251 صفحه توسط انتشارت ایران فردا به چاپ رسیده است.