فرصت نقد / آگهی امروز: روز جهانی سندرم دان

دوربین در خیابان می‌چرخد و از آدم‌ها گذر می‌کند. جملاتی بر تصویر نقش می‌بندد. من سالواتور هستم و 38 سالمه. او به گروهی ازمردان با کت و شلوار رسمی و سیاه می‌رسد. یکی از مردان اشاره می‌کند که به داخل بروند. آنها آماده‌اند. دوباره جملات سالواتور در سکوت بر روی تصویر می‌آید. من می‌خواهم نامزدم را سورپرایز کنم. می‌خواهم به او بگویم که بالاخره رویای ما به حقیقت پیوست. مردان کت و شلواری. شروع به خواندن آواز با من بیا به... می‌کنند. آنها همین‌طور که داخل مغازه مک دونالد می‌شوند این آواز را بلند می‌خوانند.

آن‌سوتر دختری با سندرم دان را می‌بینیم که در لباس کار در حال پاک کردن شیشه‌های یک ویترین در رستوران است. خواننده‌ها دورش حلقه می‌زنند. دختر متعجب خواننده‌ها را نگاه می‌کند. آنها راه را برای پسری که تاکنون جملاتش بر تصویر آمده است باز می‌کنند. پسر با یک جعبه کوچک و در لباس دامادی جلوی دختر زانو می‌زند. دختر جعبه را می‌گیرد. محتویات جعبه یک کلید است. پسر از دختر می‌پرسد که آیا با او ازدواج می‌کند؟ دختر در حالی که پاسخ مثبت می‌دهد کلید را بر می‌دارد. کلید خانه شان.

در تصاویر بعد آنها را در خانه‌شان می‌بینیم که صبحانه درست می‌کنند و در کنار هم شاد و خوشبختند. جملاتی بر تصویر نقش می‌بندد که بیان می‌کند بسیاری مثل این دو نفر وجود دارند که آرزوی‌شان این است که حتی یک روز کنار هم زندگی کنند. اجازه بدهیم که آنها رویای‌شان را باور کنند و به آن دست یابند، زیرا برای افرادی با سندرم دان استقلال معنای آینده‌ای روشن‌تر را می‌دهد.

یک تیزر فرهنگی تبلیغاتی که در آن هم به افراد سندرم دان یادآوری می‌کند که تنها نیستند و هم دیگران را متوجه آنها می‌کند. تیزر به‌جای نشان دادن مشکلات بسیار زندگی آنها و خرد کردن اعصاب مخاطب و در رنج بیشتر فرو بردن آنها و ما و به دور از سیاه‌نمایی برعکس لحظاتی از امید و لذت را در زندگی آنها نشان می‌دهد و ما را به‌جای سهیم کردن در غم آنها در لذت آنها شریک می‌کند. دیدن لذت و شادی آنها از یک خوشبختی ساده که حق طبیعی هر انسانی است آنقدر زیباست که همه متقاعد می‌شویم برای نشاندن لبخندهای بیشتر بر لبان آنها و آینده‌ای روشن‌تر باید به یاری آنها شتافت.

لینک: Adsoftheworld.com/special proposal-worlddown syndrome day