به گزارش گاردین درمیان 350 اثر موجود در موزه ملی ایران باستان، آرواره یک خرس 200 هزار ساله نیز هست که از غار دربند در رودبار گیلان کشف شده که سایت دوران دیرینهسنگی است که از 2500 سال تا 12هزار سال پیش قدمت دارد یعنی زمانی که انسان یا نیاکانش استفاده از ابزار را میدانست، اما در کاربرد و تولید ابزارهای پیچیده و هنری و خلق آثار و ادوات توانایی نداشت.
فردی که رهبری تیم کاوش را بیش از دو سال پیش در غار دربند برعهده داشت میگوید که پیش از این تصور میشد که مناطق واقع در میانه اروپای غربی و کوهستانهای قفقاز تنها زیستگاه خرسها بوده است، اما کشف استخوانهایی در فرانسه و استفاده از روش تعیین تاریخ با فناوری اورانیوم سری U نشان داد که چنین نبوده است. این فرد نیز که خود بهعنوان یکی از مدیران پروژه مشترک باستانشناسی با دانشگاه بوردو فرانسه بوده و بهطور منظم در آن پروژه همکاری داشته، میگوید که کشف آثار بیشتری علاوه بر این فک یا آرواره این خرس نشان از همزیستی بیشتر حیوانات با انسان میدهد. همچنان که آثار نقاشی به جا مانده از صفویان در قرن 19 یا برخی آثار تذهیب در اصفهان انواع پرندگان شگفتآور را به نمایش میگذارد و نیز در برخی کتابهای نفیس دوران قاجاری شاهد نمایش انواع موجودات اساطیری از جمله اسب با سر انسان یا شیر با سرپرنده و مانند آن بودهایم.