بررسی شاخصهای کلان اقتصاد ایران در سال های 1384 تا 1392 نشان میدهد که روزگار خوبی نداشتهایم. به این معنی که نرخ تورم در آن سال ها همواره روندی شتابان داشته است.
نرخ بیکاری جوانان و تحصیلکردگان دانشگاهی روندی فزاینده داشته و خانوادههای ایرانی را در تنگنا قرار داده است. در 10 سال منتهی به 1394 نرخ رشد سرمایهگذاری نیز متاسفانه روندی کاهنده را تجربه کرده و شرایط را برای بهرهبرداری از امکانات مادی این سرزمین به تنگنای نامناسبی رسانده است. در 10 سال یاد شده نرخ بهرهوری از داشتههای اقتصادی نیز حال و روز خوبی نداشته است.
این روندهای ناراحتکننده اما هرگز اینطور نبوده که اقتصاد ایران را از پای درآورد. مشاور ارشد اقتصادی رئیسجمهوری ایران در سخنرانیهای اخیر خود چند بار بر این نکته پای فشرده است که 10 سال آینده برای اقتصاد ایران همانند 10 سال قبل نیست و هشدار داده است که ادامه روند 10 سال قبل میتواند سرنوشت کشور را در شرایط غیرقابل قبولی قرار دهد. این سخنان مشاور ارشد رئیسجمهوری در امور اقتصادی بر پایه آمارهایی بنا شده که از سوی نهادهای پژوهشی و نهادهای ادارهکننده جامعه به دست آمده است.
یکی از این آمارها که از سوی وزارت امور اقتصادی و دارایی انتشار یافته است، پیشبینی شاخصهای بازار کار در سالهای باقی مانده تا سده حاضر شمسی است. این آمارها نشان میدهد در شرایط تداوم وضع موجود شاخصهای اقتصادی به ویژه شاخص سرمایهگذاری، نرخ بیکاری در سال 1404 به 11/5 درصد، نرخ بیکاری جوانان به عدد 27/4 درصد و نرخ بیکاری فارغالتحصیلان دانشگاه به عدد 54/4 درصد میرسد. این عدد در سال 1395 برای هرکدام از شاخصهای یاد شده به ترتیب 10/7 درصد، 25/6 درصد و 44/6 درصد بوده است. در صورتی که یادمان باشد در حال حاضر اشتغال ناقص در ایران به ویژه درباره تحصیلکردهها رقم بالایی است و شمار قابل اعتنایی از فارغالتحصیلان دانشگاهها در شغلهایی که برای آن آموزش ندیدهاند فعالیت میکنند، عمق فاجعه را بیشتر درک خواهیم کرد. برای ایران 15-10 سال بعد باید از همین امروز فکر کرد و چارهای اندیشید تا با پیامدهای ناشناس مواجه نشویم.
مدیرمسئول