روز گذشته با وجود تزریق نقدینگی به بازار سهام و خرید صفهای فروش توسط صندوق توسعه بازار، بازار سهام از روند منفی خود خارج نشد تا شاخص کل بورس که پیشتر در تیر ماه امسال ارتفاع 70 هزار واحد را تجربه کرده بود و بیشترین نزول آن مربوط به 9 تیر و افت تا ارتفاع 70 هزار و 341 واحد بود، با سقوط به ارتفاع 70 هزار و 291 واحدی، منفیترین رکورد خود در سال ۹۳ را به ثبت رساند. در معاملات روز شنبه گروه دستگاههای برقی با معاملاتی به ارزش 324 میلیارد ریال در صدر برترین گروههای صنعت قرار گرفت.
همچنین گروه مالی و خودرو نیز در ردههای دوم و سوم نشستند. در این روز بیشترین حجم معاملات متعلق به معامله بلوکی سرمایهگذاری صنعت نفت با معامله بیش از 161 میلیارد ریال بود. شاخص کل فرابورس نیز با 9.50 واحد کاهش 798 واحدی شد که نمادهای گروه پتروشیمی ایرانیان، گروه سرمایهگذاری میراث فرهنگی، پتروشیمی مارون، بانک ایران زمین، بانک دی و توسعه خدمات دریایی حسینا تا این لحظه بیشترین تاثیر منفی را بر کاهش شاخص کل فرابورس داشتند...
حاکم شدن وضعیت نگرانکننده در بورس تهران که با کاهش شدید قیمت نفت، ابهامات بودجه 1394، تمدید زمان مذاکرات و از همه مهمتر تغییر رییس سازمان بورس همراه شده، شرایط ناخوشایندی را برای فعالان بازار سرمایه ایجاد کرده است. روند نزولی بورس تهران در حالی ادامه دارد که نماد شرکتهای پالایشگاهی که تاثیر منفی زیادی در شاخص بورس داشت، متوقف است و اگر نماد این شرکتها باز بود قطعا شاخص بیشتر از این میزان کاهش افت میکرد.
بازار سرمایه به کدام سو میرود؟
فعالان تالار شیشهای حافظ معتقدند که دیروز حساسترین روز شاخص کل در یک سال جاری بود؛ روزی که شاخص کل به حدود 50 واحد پایینتر از سقوط پیشین خود رسیده است و این میتواند علامت هشداری باشد برای فروریختن کف 70هزار واحدی شاخص کل. اما با ریختن این مقاومت (که تا این اندازه برای فعالان بازار مهم است) چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ نگاهی به نمودار بیندازیم.
خط آبی رنگ (یعنی نقطه صعود شاخص کل)همزمان بود با فرارسیدن تابستان گرم سال 92؛ سالی که برای سهامداران بورس، سودهایی طلایی را رقم زد و موجب شد تا سیل نقدینگی از بازارهای موازی به تالار شیشهای سرازیر شود و کارگزاریها مملو شوند از جمعیت مشتاقی که با اشتیاق از فعالان قدیمی بورس درباره سهمها مشاوره میگرفتند. از این زمان به بعد، به مدد این نقدینگیهای جدید، شاخص کل با گامهایی بلند، سقفهای جدیدی را فتح کرد: 61 هزار واحد، 67 هزار واحد، 74 هزار واحد و... . شاخص کل این مسیر را تقریبا با یک استراحت یک هفتهای در 74هزار واحد، یکنفس طی کرد.
اما در آخرین ماه برگریزان پایتخت، شاخص کل به سقفی پولادین برخورد کرد: 89 هزار واحد! این سقف همزمان بود با حوادثی که پیرامون بابک زنجانی رخ داد که ارتعاش آن خبر لرزه بر شاخص کل انداخت و بازار سرمایه را دچار چنان ضعفی کرد که بیشتر سقفهای فتحشده در سال 92 را، سنگر به سنگر پس داد. اما شاید هیچ کس فکر نمیکرد که وضعیت شاخص کل، تا این اندازه به طول بینجامد.
در این ریزش، با سرازیر شدن شاخص کل از حمایت 74 هزار واحد، دلشوره بازار سرمایه آغاز شد؛ دلشوره شکستن حمایت 70 هزار واحد. اما شاخص کل با جانسختی تلاش کرد که باوجود آزمودن این حمایت، از این سقوط سر باز زند و تمام نیروی خود را جمع کرد و دو بار به سمت مقاومت 74 هزار واحد خیز برداشت (که آخرین آن همین چند هفته پیش بود)، اما رفته رفته شرایط نشان داد که شاخص کل مثل سرداری است که بدون لشکر نقدینگی یکهتازی میکند و بازار دریافت که باوجود این خیزشها، شاخص کل مجبور است بار دیگر حمایت دلشورهآور 70 هزار واحد را بیازماید؛ و دیروز روزی بود که شاخص به این سطح رسید؛ اما آیا فردا یا در روزهای دیگر این حمایت میشکند؟ هیچ پاسخی در این باره نمیتوان داد.
صفهای فروش سنگینی که تا آخرین ساعت معامله دیروز پابر جا بود نشان میدهد که شاخص کل در شرایط اضطرار است، این میزان صف فروش روی چنین حمایت مهمی نشانه خوبی نیست، اما از سوی دیگر شواهد نشان میدهد که در یک هفته گذشته حقوقیها سهمهای فروشندگان را به طور فعالی خریدهاند. این افزایش خرید حقوقیها با چه دیدی انجام میشود؟ آیا بازار در حال برگشت است؟
پاسخ این پرسش را در یک یا دو روز آینده خواهیم دانست. در صورت بازگشت احتمالا یک بار دیگر شاخص به سمت 74 هزار واحد قد خواهد کشید (البته باز هم بدون لشکر پیاده نقدینگی)، اما در صورت شکست حمایت 70 هزار واحد، باید منتظر حمایتهای 67 هزار واحد و 61 هزار واحد باشیم. بلندمدتیها که البته دغدغهای ندارند، بازار در هر شرایطی در یک یا دو سال آینده محکوم به بازگشت است و آنها به اهدافشان میرسند، اما برای کوتاه و میان مدتیها...
شاید شکستن آخرین حمایت مهم، خیلی هم بد نباشد. با فروریختن این حمایت، تقریبا دیگرهیچ «حباب ترسی» در بازار نمیماند؛ هیچ نقطهای برای بازگشت وجود نخواهد داشت تا در صورت تعویق مجدد توافق ایران و 1+5 فعالان بازار بخواهند از آن بترسند. آن زمان، زمان ورود بیدغدغه سرمایههای حرفهای به بازار خواهد بود. اما در صورت بازگشت شاخص کل از 70 هزار واحد بار دیگر بازار به حرکت خود در مسیری رنجآور با دلهره خالی شدن زیر پایش همراه خواهد بود... اگر شاخص کل حتی تا 61هزار واحد فروریزد آنگاه می توان بدون هراس از خالی شدن زیر پا قدم به بازار سهام گذاشت.