یکی از سمومی که میتواند در مواد خوراکی رشد کند، انواع مایکوتوکسینهاست. این سم که متابولیت ثانویه قارچها و کپکهاست امکان دارد قبل یا بعد از برداشت و هنگام حملونقل در محصولات کشاورزی رشد کند. از آنجا که مهمترین ماده وارد شده به واحدهای پرورشی را موادخوراکی و دان مورد نیاز طیور تشکیل میدهد، بنابراین رعایت نکات بهداشتی و سالمسازی خوراک از اولویتهای یک مزرعه قلمداد میشود. بنابراین تاکنون سیستمهای بسیاری از طرف متخصصان فن برای تشخیص وجود یا عدم وجود مایکوتوکسین در خوراک بهویژه غلات به جامعه جهانی تولیدکنندگان معرفی شده است.
کارشناس برنامه شبکه بازار در هفته گذشته از تولید کیتهای ویژهای خبر داد که وجود مایکوتوکسین را بسیار سریعتر از نمونههای قبلی در خوراک تشخیص میدهد. از این رو مزرعهدار، هرچه سریعتر از وجود سم در دان مطلع شود، بهتر و زودتر میتواند تصمیمات لازم را بگیرد و از بروز خسارت به واحدهای پرورشی جلوگیری کند. مهدی مسعودی در ارتباط تلفنی که با برنامه مجله کشاورزی داشت، از تکنیکها و اختراعات جدیدی از این دست رونمایی کرد؛ اختراعاتی که میتواند در صنعت طیور دنیا تحولی جدی ایجاد کند. یکی از همین اختراعات، تولید سیستم دانخوری پیشرفته طیور توسط یکی از شرکتهای آمریکایی است. بشقاب دان در این سیستم به شکلی طراحی شده که مزیتهای بسیاری را در بر میگیرد؛ کاهش اتلاف خوراک، برخورداری از سیستمی برای تمیزکردن آسان دانخوری، بهبود دسترسی جوجهها به خوراک و افزایش مصرف دان توسط طیور از مزیتهای سیستم جدید است. معمولا جوجهها در یکی دو روز اول به خاطر جثه کوچکی که دارند، وارد بشقاب میشوند اما این بشقابها بهگونهای طراحی شدهاند که جوجه از روز اول تا آخر میتواند به آسانی به خوراک دسترسی داشته و لبههای موجود در دور بشقاب مانع ورود پرنده به داخل آن میشود.
خبر جالب دیگری که در دنیای مرغداری اتفاق افتاده، رشد 7 تا 8 درصدی سالانه تولید خوراک در هندوستان است. به گفته مسعودی، به دلیل افزایش درآمد سرانه در این کشور، میزان مصرف گوشت سفید نیز بالا رفته است، بنابراین به تبع آن، تولید خوراک برای فراهم کردن بستر مناسب پرورشی، لازم خواهد بود. گفتنی است هندوستان با تولید 3/5میلیون تن مرغ در سال، عنوان چهارمین تولیدکننده گوشت سفید را یدک میکشد.
اما شاید مهمترین بخش صحبتهای این کارشناس، به تاثیر تحریمها بر صادرات مرغ و واردات خوراک به داخل کشور خلاصه شود. خوشبختانه اکنون با تدابیری که دولت برای تامین خوراک و مواد مورد نیاز از کشورهای دیگر اندیشیده، مشکل خاصی وجود ندارد. ضمن اینکه راه صادرات نیز باز است و کسی جلوی آن را نگرفته. اما چرا با وجود باز بودن راه صادرات، توانایی فروش مازاد مرغ در بازارهای بینالمللی را نداریم؟ دلیل آن را باید در عدم رعایت نکات فنی توسط تولیدکنندگان جستوجو کرد. زیرا فروش هر محصولی در جهان نیازمند خلاقیت و نوآوری در بستهبندی و همچنین نکتههایریزی است که در کیفیت محصول خلاصه میشود. بنابراین مشکل اصلی، تحریم نیست، بلکه اصول فنی و نکاتی است که شاید از طرف برخی از تولیدکنندگان داخلی رعایت نشود.