به دلیل افت شاخص در ماههای پایانی سال 93 بهنظر میرسد که بازار در سال 94 از لحاظ بلندمدت مثبت باشد. قیمت سهام شرکتها هماکنون توجیهپذیری خرید دارد اما این منوط به چند نکته ازجمله وضعیتی که شرکتها به لحاظ داخلی از عملکرد و پیشبینیهای خود در سال 94 اعلام میکنند، سیاستهای پولی دولت، سیاستهای کلان اقتصادی، نرخ سپردهها و در آخر نیز مذاکرات هستهای است. این عوامل نشاندهنده چشمانداز مثبت بازار در بلندمدت است که البته با آهستگی پیش میرود. سرمایهگذاران به گروههای متفاوتی تقسیم میشوند که به لحاظ شخصیتی و شرایط مالی مختلف هستند اما به هر حال سهامداری که دید بلندمدت داشته باشد به سراغ پرتفویی میرود که چشمانداز مناسبی دارد. شرایط بازار، سهامداران را به نوسانگیر تبدیل کرده است و علت آن هم نوسانهای شدیدی است که در بازار بهصورت روزانه وجود دارد و سهامداران حقیقی و بعضا حقوقیها را مجاب کرده است که از این گپ به وجود آمده استفاده کنند.
البته باید گفت که نوسان ذات هر بازاری است و ایرادی ندارد که عدهای نوسانگیر در بازار وجود داشته باشند اما اگر نوسانگیری، به رویکرد اصلی سرمایهگذاران تبدیل شده و رفتار غالب بازار شود بیاعتمادی و بدبینی به بازار زیاد خواهد شد. دید اکثر سهامداران به مذاکرات هستهای مثبت است و در این میان با نزدیکی به فصل مجامع، با دید خوشبینانه به عملکرد شرکتها نگاه میکنند اما در این میان پارامترهایی در اقتصاد وجود دارد از قبیل سپردههای بانکی و بحث فروش داخلی و خارجی شرکتها و نرخ خوراک که در بازار سرمایه و قیمت سهام تاثیرگذار است. این پارامترها را نمیتوان پیشبینی کرد و به نظر میرسد سرمایهگذاران باید به این دلیل دید بلندمدتی به بازار داشته باشند و با نگاه طولانی مدت، سهم خریداری کنند. در این میان باید به پتانسیلهای بالقوهای که در بازار وجود دارد دقت کرد که برگزاری مجامع و تقسیم سود یکی از این پتانسیل هاست و دیگری روند مثبت مذاکرات و دیدگاه دولت و وزارت اقتصاد به کاهش نرخ سود سپردههاست.
فصل مجامع نزدیک است و به همین دلیل به سهامداران توصیه میکنم که سراغ شرکتهایی بروند که P/E متعادلی داشته باشند، شرکتهایی که ضمن داشتن این ویژگی، عملکرد سال 94 خود را بر پایه استمرار در رشد نسبی و عملکرد اعلام کنند. ورود به این صنایع میتواند برای هر سهامداری توجیهپذیر باشد اما به هر حال استفاده از اطلاعات شرکتها مهم است. با برداشتن تحریمها صنایع بانکی و خدمات مالی و داروییها میتوانند صنایع پیشرو تلقی شوند. در رتبه بعدی شرکتهای فلزی قرار میگیرند و شرکتهای نفتی و پتروشیمی و خدماتی نیز در رتبههای بعدی میتوانند صنایع تاثیرگذاری در بازار باشند.
* مدیر سرمایه گذاری شرکت گوهران امید