خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا به عقیده برخی آنقدرها هم فاجعهبار نیست. همه معاهداتی که لندن با اروپا از طریق نهادهای بینالمللی مانند صندوق ببنالمللی پول، ناتو و سازمان همکاری اقتصادی و توسعه دارد، همچنان پابرجا خواهد ماند، بنابراین صحبت از جدایی مطلق نخواهد بود.
بااین حال، یکی از دلایل مخالفان خروج بریتانیا این است که این خروج به معنای از دست دادن بودجه قابل توجه تحقیقات علمی و امکانات آموزشی است. بریتانیا دومین دریافتکننده بودجه تحقیق و پژوهش اتحادیه اروپا پس از آلمان است و بسیاری از افراد نگران قطع شدن این بودجه هستند.
بیش از 150 دانشمند برجسته، از جمله استیون هاوکینگ، در یک نامه سرگشاده خروج بریتانیا را از اتحادیه اروپا یک فاجعه برای آموزش و موقعیت علمی بریتانیا خواند. با این حال، نگرانی درباره آینده علمی بریتانیا فراتر از سطح دانشگاهی است. با خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بسیاری از نخبگان این کشور در فرآیند فرار مغزها قرار میگیرند و بر سر جذب این دسته از افراد میان سایر کشورها رقابت سر میگیرد.
دانشگاه کمبریج 17درصد از کل بودجه تحقیق و پژوهش اتحادیه اروپا را به خود اختصاص میدهد. یک نفر از هر شش دانشجوی دانشگاه کمبریج و 25درصد از کارکنان بخش تحقیق و پژوهش در این دانشگاه از کشورهای دیگر اتحادیه اروپا هستند. این دانشگاه ادعا میکند موفقترین مرکز نوآوری در اروپاست.
این دانشگاه با بیش از 1500 کمپانی که در زمینه فناوری فعالیت میکنند و همچنین 57هزار کارمند، حدود 18میلیارد و 800میلیون دلار در سال درآمد دارد.
از سویی، موافقان برگزیت در رابطه با این ادعا میگویند که بریتانیا همچنان میتواند پس از خروج از اتحادیه اروپا مانند سوییس و نروژ در بخش تحقیق و پژوهش با کشورهای اتحادیه اروپا در ارتباط باشد. به علاوه آنها همچنین ادعا میکنند حتی اگر اتحادیه اروپا بودجهای بهعنوان بودجه تحقیق و پژوهش به بریتانیا پرداخت نکند، این کشور قادر خواهد بود خودش این بودجه را تامین کند.
بازار نفس خود را هفتهها برای اعلام نتیجه نهایی همهپرسی بریتانیا حبس کرده است. همهپرسی و تقسیم رأی در حالی برگزار میشود که ظاهرا اکثریت با خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا موافق هستند. خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و حوزه یورو، در حالیاست که 7 یا 8 کشور از شرق اروپا با افزایش جنبشهای مردمی آرزوی پیوستن به اتحادیه اروپا را دارند.
از سوی دیگر، خروج قطعی بریتانیا از اتحادیه اروپا، به عقیده گروهی دیگر یک فاجعه است. تا به وقوع پیوستن برگزیت زمان زیادی مانده است، چرا که برای رسیدن به توافقی برای شکلگیری نوع دیگری از روابط (مشابه آنچه سوییس با جوامع اروپایی دارد) باید مذاکراتی انجام شود. بنابراین با توجه به اینکه تمام معاهدات لندن و اروپا، مانند توافقنامههای میان بانک انگلستان و بانک مرکزی اروپا باقی خواهد ماند، نمیتوان از جدایی قطعی حرف زد. بلکه صحبت از تحول در نوع روابط است.
با این توصیفات، خروج بریتانیا از اتحادیا اروپا میتواند یک شوک مفید برای آینده برخی کشورها مفید باشد. در این میان، فرانسه از آن دسته کشورهاست که احتمالا از برگزیت سود خواهد برد.
لندن بهصورت سیستماتیک نقش خود را در پیوند با اروپا از دست میدهد. در مقابل، فرانسه با تقویت نیروهای محرک میتواند امتیاز جمع کند که در نهایت منجر به شکستن یخ رکود در این کشور میشود. به دنبال حملات تروریستی که در این کشور به وقوع پیوست و همچنین اعتصابهای متعدد در اعتراض به اصلاح قانون کار، فرانسه در تلاش است اقتصاد خود را بازسازی کند. برگزاری رقابتهای یورو 2016 ضمن برقراری امنیت اجتماعی، تا حدودی به داد اقتصاد فرانسه خواهد رسید.
خروج بریتانیا از حوزه یورو و اتحادیه اروپا، به روند ترمیم و نوسازی اقتصادی فرانسه سرعت میبخشد. درهای فرانسه به روی نخبگانی که از لندن خارج میشوند به منظور کمک گرفتن در حل و فصل مشکلات باز است. البته بدیهی است که آلمان ظرفیت و قابلیت بیشتری برای جذب این نخبگان دارد. اما اقتصاد فرانسه با دارا بودن چندین گروه صنعتی بزرگ بهخصوص در منطقه ایل دوفرانس که در حال ساخت زیرساختهای کشور هستند هم قابلیت خوبی برای جذب نخبگان بریتانیایی دارد.
فرانسه و آلمان پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، بر سر جذب متخصصان و نیروی کار کارآمد بریتانیایی رقابت میکنند. هر کدام از این کشورها، برای کمک به اقتصاد خود در تلاشند تا از ظرفیت این نیروی متخصص بهرهمند شوند.