دبیر انجمن ارگانیک ایران گفت: عدهای در تلاش هستند واردات نامتعارف محصولات تراریخته را مجوزی تلویحی بر ضرورت تولید و رهاسازی این محصولات در داخل کشور قلمداد کنند؛ با وجود اینکه تا این لحظه هیچ گیاه تراریختهای مجوز تولید نگرفته است.
رضا نورانی، دبیر انجمن ارگانیک ایران در گفتوگو با ایلنا در خصوص وضعیت محصولات دستکاری شده ژنتیکی (تراریخته) در کشور بیان داشت: انتقادات جدی و فراوانی از سوی جامعه علمی، تشکلهای صنفی و سازمانهای مردم نهاد کشور نسبت به مخاطرات محصولات دستکاری شده ژنتیکی (تراریخته) در حوزه سلامت و محیطزیست مطرح شده است؛ اما در صفحه 360 برنامه توسعه کشور بر «تولید انبوه و تجاریسازی محصولات تراریخته با اولویت پنبه و برنج» تاکید شده است.
او افزود: طبق اخبارغیر رسمی سالانه بیش از 5میلیارد دلار محصولات دستکاری شده ژنتیکی (تراریخته) به کشور وارد میشود، واردات محصولات تراریخته بدون برچسبگذاری آنها مصداق بارز «تضییع حقوق شهروندان» و برخلاف آییننامه اجرایی قانون ایمنی زیستی و کنوانسیون ایمنی زیستی کارتاهنا مصوب مجلس شورای اسلامی در سال 1382است.
نورانی در ادامه گفت: عدهای در تلاشند واردات بحثانگیز و نامتعارف محصولات تراریخته را مجوزی تلویحی بر ضرورت تولید و رهاسازی این محصولات در داخل کشور قلمداد کنند. با وجود اینکه تا این لحظه هیچ گیاه تراریختهای مجوز تولید نگرفته است، در برنامه ششم توسعه کشور تولید انبوه و تجاری محصولات دستکاری شده ژنتیکی با اولویت پنبه و برنج گنجانده شده است.
او افزود: طبق ماده 2 قانون ایمنی زیستی ایران «دولت مکلف است تمهیدات لازم را برای انجام تولید و رهاسازی موجودات زنده تغییر شکل یافته ژنتیکی از طریق بخش غیردولتی فراهم آورد.» مطابق این قانون بخش دولتی مکلف است ضمن نظارت و ارزیابی مخاطرات محصولات تراریخته تمهیدات لازم را برای بخش خصوصی ایجاد کرده و مجوز صادر کند. پس مطابق قانون بخش دولتی نمیتواند تولیدکننده محصولات دستکاری شده ژنتیکی (تراریخته) باشد. بنابراین ایجاد تکلیف در برنامه ششم توسعه کشور مبنی بر تولید انبوه و تجاری محصولات تراریخته -در حالیکه مخاطرات درازمدت این محصولات ارزیابی نشده است-کاملا عجولانه، غیرکارشناسانه و برخلاف اهداف اقتصاد مقاومتی است.
دبیر انجمن ارگانیک ایران تاکید کرد: بر خلاف ادعای ذینفعان محصولات دستکاری شده ژنتیکی (تراریخته)، کشت این محصولات راهکار مناسبی در کاهش گرسنگی نخواهد بود. مطابق آمار بانک جهانی در سال 2012 بیش از 2/6میلیارد نفر از جمعیت جهان درآمدی کمتر از 2 دلار در روز داشتهاند و 2میلیارد نفر دسترسی به الکتریسیته ندارند. وقتی مردم قدرت خرید نداشته باشند نمیتوانند غذا بخرند.