خیلی راحت و ساده به سراغ یخچال میروید و یک لیوان شیر نوشجان میکنید؛ شیری که در بدبینانهترین حالت، فقط نیاز بدن شما را به کلسیم تامین میکند، اما همین ماده غذایی که به وفور در بازار توزیع میشود، در وضعیتی گرفتار است که اگر ادامه یابد، خواهد مرد.
سال گذشته که دولت برای خرید شیر خام در سهماه از دامداران، مبلغ 300میلیارد تومان یارانه در نظر گرفت، سالی پرفراز و نشیب برای دامداران و صنایع لبنی محسوب میشد. از یک طرف، تولیدکنندگان به دلیل قطع شدن یارانه علوفه، چشم به یارانه شیر دوخته بودند و از طرف دیگر، این مبلغ برای واریز شدن به حساب کارخانجات و رد شدن از چموخمهای اداری، هفتخوان رستم را پیمود، تا جایی که هنوز حدود 100میلیارد تومان از این پول باقیمانده و به دست دامداران نرسیده است. البته این بدقولیها به گردن صنایع لبنی نیست و باید مشکل را در جای دیگری جستوجو کرد.
خواست بخشخصوصی مهم نبود!
اما درست زمانی که برای انتخاب متولی پرداخت یارانه به دامداران، بین دولتیها بحث و اختلافنظر بود، هم نماینده دامداران و هم صنایع لبنی معتقد بودند که واریز مستقیم این پول به حساب تولیدکنندگان، منطقیتر و سهلالوصولتر است. این در حالی است که دولت بدون در نظر گرفتن درخواست بخشخصوصی، تصمیـــم خود را گرفت و کارخانجات را واسطهای برای پرداخت یارانه شیر به دامداران قرار داد. دلیل اصلی این تصمیم هرچه باشد، برخلاف نظر فعالان این حوزه است، اما برخی از منابع آگاه، جلوگیری از فرار مالیاتی صنایع لبنی را بزرگترین دلیل آن عنوان میکنند. به عبارتی از آنجا که کارخانجات مجبورند برای گرفتن یارانه، لیست دامداران و همچنین مقدار شیر دریافتی را به امضای متصدیان مالیاتی برسانند، دیگر راهی برای گریز از مالیات برایشان باقی نمیماند. البته ناگفته نماند که در این میان برخی کارخانهها هم وجود داشتند که به بهای کمشدن پرداخت مالیاتشان، بر تولیدکنندگان فشار میآوردند و در لیست شیر تحویلیشان تقلب میکردند.
یارانه جدید در راه است
به هر ترتیب، در خبرها آمده که قرار است برای شش ماه پایانی سال، 540میلیاردتومان یارانه به شیر اختصاص یابد. با یک حساب سرانگشتی میتوان فهمید که این مقدار یارانه نسبت به مبلغ سال گذشته که برای آن در نظر گرفته بودند، منطقی نیست. زیرا سال پیش برای سهماه، یارانه 300میلیارد تومان تصویب شده بود و امسال برای ششماه، 450میلیارد تومان.
اکنون با تصویب این یارانه قرار است شیرخام از دامداران که تا پیش از این به قیمت کیلوگرمــــی 1200تومان خریداری میشـــد، به 1300تومان ارتقا یابد و به ازای هرکیلوگرم شیرخام خریداری شده، 140تومان یارانه به کارخانجات پرداخت شود و از این طریق به دست دامداران برسد. به عبارتی قیمت کامل شیرخام 1440تومان خواهد شد.
قیمت تمامشده منطقی نیست
حسین چمنی، مشاور انجمن صنایع لبنی در رابطه با اعمال این قانون به «فرصت امروز» میگوید: اگر قرار است شیرخام به چنین قیمتی برسد، از آن طرف حداقل باید یک افزایش شش درصدی در قیمت تمام شده لحاظ شود. این درحالی است که صنعت لبنیات با سودی بین 5/1 تا چهاردرصد فعالیت میکند و اگر افزایش قیمتی در محصولات تولیدی اعمال نشود، قطعا تمام صنعت با ضرر مواجه خواهد شد.
چمنی معتقد است: اگرچه دامداران با وضعیت بدی از نظر مالی دست و پنجه نرم میکنند، اما در مقایسه با آنها صنایع لبنی، وضعیت وخیمتری دارند و اگر فکری به حال آنان نشود، به مرور از فعالیت آنها کاسته خواهد شد و ممکن است تا آیندهای نه چندان دور، کل صنعت به تعطیلی کشیده شود که پیامدهای آن افزایش بیکاری و هزاران مشکل دیگر است.
به گفته چمنی، از آنجا که مصرف شیر در جامعه علاوه بر افزایش اشتغال، به کاهش هزینههای درمان و افزایش طول عمر خواهد انجامید، حمایت دولت از صنعت شیر، به سود خود دولت خواهد بود.
بنابراین باید دید که بهرغم غیرمنطقی بودن مبلغ یارانهای که دولت برای شیر در سالجاری در نظر گرفته است، آیا باز هم شاهد بدقولیهای دولت و بلاتکلیفی دامداران خواهیم بود یا نه؟ دامدارانی که به قول مدیرعامل اتحادیه سراسری دامداران، نمونه بارز اقتصاد مقاومتی بودهاند.
از طرفی افزایش قیمت محصول تمامشده برای بقای کارخانهها ضروری است. ولی باید در نظر داشت که این افزایش ممکن است باعث کاهش قدرت خرید مردم و در نتیجه کاهش سرانه مصرف شیر شود. این موضوع، دوراهی سختی است که پیش پای مسئولان قرار گرفته و اینجاست که یک تصمیم درست میتواند تیری باشد که همزمان دو نشان را هدف گرفته است. شاید آزادسازی قیمت شیر که برخی از کارشناسان بر آن تاکید دارند، بتواند راهحل نهایی این معضل باشد. چراکه با آزادسازی قیمتها خود بازار، تنظیمکننده خواهد بود و عرضه و تقاضا با یک قیمت منطقی، به راه خود ادامه میدهد. آیا بهتر نیست این شیر از قفس اعمال سیاستهای اجباری آزاد شود؟