شرکت های کوچک و متوسط اتریشی آماده سرمایه گذاری در ایران

فعالان تجاری- اقتصادی ایران و اتریش در هفته گذشته دراتاق تهران به گفت‌وگو نشستند. وزیر اقتصاد، گردشگری و فرهنگ ایالت کرنتن اتریش، کریستین بنگر هیأت اتریشی را همراهی می‌کرد. این هیأت پنجمین گروه از اتریش هستند که به ایران سفر می‌کنند.

این استمرار نشان می‌دهد که دولتمردان و بخش خصوصی این کشور توجه جدی به روابط اقتصادی و تجاری با ایران دارند. البته نگاهی به سابقه روابط دو کشور نشان می‌دهد این میل دوجانبه است، چرا که ایران و اتریش در دهه 60 میلادی قرارداد دوستی و منحصر به فردی را امضا کردند و براساس آن، حق مالکیت زمین برای اتباع دو کشور و حمایت از سرمایه‌گذاری و حذف مالیات مضاعف به رسمیت شناخته شد؛ شرایطی که به گفته کریستین بنگر هیچ کشوری با ایران ندارد. وزیر اقتصاد، گردشگری و فرهنگ ایالت کرنتن اتریش به همراه برخی مدیران شرکت‌های کوچک و متوسط کشورش به ایران آمده بود که به گفته خودش حاضرند هر ریسکی را در ایران بپذیرند. او در گفت‌وگوی زیر که با ترجمه سارا برومند انجام شده به ظرفیت‌های اقتصادی ایران نگاه کرده و از تلاش کشورش برای ایجاد هر چه سریع‌تر ارتباطات بانکی گفته است.

یکی از موضوعاتی که درهمایش فعالان دو کشور به آن پرداخته شد موضوع انرژی‌های تجدید‌پذیر بود با توجه به اینکه بسیاری از کشورها اکنون از این انرژی به جای انرژی‌های تجدیدناپذیر استفاده می‌کنند، شما وضعیت و ظرفیت ایران را در این حوزه چطور می‌بینید؟

من فکر می‌کنم ایران پتانسیل بسیار بالایی در حوزه انرژی‌های سبز دارد. ما با گروهی از افراد متخصص در حوزه انرژی خورشیدی به ایران آمده‌ایم و در حال حاضر این افراد با یک شرکت که در شهر کرمان در این حوزه فعال است ارتباط دارند. این افراد به این همکاری بسیار علاقه‌مند هستند و به‌زودی مقامات شرکت ایرانی سفری به اتریش خواهند داشت تا از شرکت‌های ما که در حوزه انرژی خورشیدی فعال هستند بازدید کنند و به دنبال آن همکاری‌هایمان آغاز خواهد شد.

آیا این همکاری با یک شرکت خصوصی است یا طرف شما دولت است؟

این شرکت خصوصی است و ما مستقیم از طریق مدیر این شرکت وارد همکاری شده‌ایم.

با توجه به اینکه یکی از شاخه‌های مهم انرژی سبز یا انرژی‌های تجدید‌پذیر در حوزه برق به کار گرفته می‌شود، شما در صورت تمایل به ورود به این حوزه باید با دولت وارد مذاکره شوید، زیرا همان‌طور که می‌دانید حوزه برق در انحصار دولت است، ارزیابی شما از همکاری با دولت چیست، آیا همکاری شما با دولت به همان تناسب همکاری با بخش خصوصی آسان و قابل اجراست؟

من فکر می‌کنم فضای همکاری اقتصادی چه با دولت و چه با بخش خصوصی فضای بازی است. من خودم قبل از آنکه وزیر اقتصاد باشم، کمپانی خصوصی خودم را دارم و فکر می‌کنم رشد و توسعه اقتصادی در فضایی اتفاق می‌افتد که فضای آزادی برای مشارکت و همکاری اقتصادی وجود داشته باشد. بخش خصوصی در هر دو کشور همواره به دنبال آن بوده که برای ادامه همکاری راه حل و جایگزین‌های لازم را پیدا کند. و این راه‌حل‌ها و جایگزین‌ها همه با همدلی که میان طرف ایرانی و اتریشی وجود داشته و همیشه چون به دنبال راه حل گشته‌اند، توانسته‌اند آن را بیابند و همکاری خود را ادامه دهند.

در حوزه سیاست نیز ما همیشه راه‌های نجات‌بخشی را یافته‌ایم که نتواند مانع همکاری‌های فرهنگی ما از طریق موسسه فرهنگی ایران و اتریش شود. ما درباره پتانسیل‌های بالای موجود با رئیس اتاق بازرگانی صحبت کردیم. ما با مدیران کمپانی‌های کوچک و متوسط به ایران آمده‌ایم که آنها حاضرند برای همکاری با ایران به شخصه ریسک این همکاری را بپذیرند.

این افراد که خود صاحبان سرمایه و کمپانی هستند به دلیل آگاهی از پتانسیل‌های موجود در ایران حاضرند روی سرمایه و کارمندان خود ریسک کنند و با ایران وارد همکاری شوند. من فکر می‌کنم ما برای این همکاری یک زیرساخت مهمی از درک یکدیگر داریم که این به درک فرهنگی و همدلی ما برمی‌گردد. معتقدم اگر این درک متقابل وجود نداشته باشد براساس همکاری‌ها نمی‌توانند موفق عمل کنند.

اینکه فضای کسب‌و‌کار باید فضای آزادی باشد صحبت درستی است اما در شرایط فعلی بخش اعظم اقتصاد ایران دولتی است و قوانین فضای کسب‌و‌کار به نوعی است که بخش خصوصی نیز خواه ناخواه متاثر از تصمیم‌گیری‌های دولتی است. در چنین شرایطی فضای کار با ایران را چطور پیش‌بینی می‌کنید؟

سابقه همکاری ما با ایران به 60 سال پیش می‌رسد؛ همکاری‌ای که در هر شرایطی ادامه پیدا کرده و هیچ اتفاقی نتوانسته این همکاری را خدشه‌دار کند. ما در این 60 سال رابطه دوستانه‌ای با ایران داشته‌ایم. یکی از مهم‌ترین تفاهم‌های همکاری بین ایران و اتریش در این سال‌ها این بوده که در حوزه تجارت بانکی و خرید زمین ما در ایران تجارت آزادی داریم. به این معنا که هم ایرانیان می‌توانند روی زمین‌های اتریش سرمایه‌گذاری کنند و هم اتریشی‌ها می‌توانند برای سرمایه‌گذاری از زمین‌های ایران استفاده کنند.

این قانونی است که برای 60سال میان ایران و اتریش پابرجاست و هیچ کشوری در جهان چنین امکانی ندارد. من احساس می‌کنم از ماه گذشته شرایط اقتصادی ایران که مبتنی بر شرایط سیاسی آن است امید‌های زیادی را برانگیخته است. به نظر من دولت ایران چه به لحاظ سیاسی و چه کسب‌و‌کار امید اول در منطقه است. تصمیم‌های اخیر ایرانیان نشان داده که آنها به دنبال سازماندهی اقتصاد خود هستند. ارزیابی من این است که دست ما برای سرمایه‌گذاری، همکاری و تجارت در هر حوزه و هر حیطه‌ای در ایران باز است.

نگاه شما به ایران و همکاری اقتصادی با کشور ما خوشبینانه است، در حالی که بسیاری از همتایان اروپایی شما همکاری با ایران را خیلی پیچیده می‌بینند و معتقدند مشکلات زیادی در این راه وجود دارد. نظر شما درباره این مشکلات و موانع چیست؟

بله در حال حاضر موانعی وجود دارد که مهم‌ترین آن نبود بانک‌های بین‌المللی است. مهم‌ترین فاکتور برای آغاز همکاری اقتصادی امنیت سرمایه‌گذاری است. متاسفانه بانک‌های اتریشی که با بانک‌های ایران پیش از تحریم‌ها ارتباط داشتند، اکنون نگران انتقال پول به ایران هستند، به این دلیل که این بانک‌ها از طریق دولت کنترل می‌شوند و تاکنون به دلیل انتقال پول به ایران به دلیل وجود تحریم‌ها با مشکلات زیادی مواجه شده‌اند و جریمه‌های زیادی پرداخته‌اند.

با وجود برداشته شدن تحریم‌ها همچنان نگرانی در میان آنها وجود دارد، بنابراین ما به‌عنوان کشورهای اروپایی اگر قرار است با ایران وارد معامله شویم باید این امنیت خاطر را به طرف ایرانی بدهیم که اگر وارد معامله با اروپا می‌شود سرمایه‌اش به ایران باز خواهد گشت، زیرا تا زمانی که نگرانی نسبت به انتقال سرمایه وجود داشته باشد همکاری‌های اقتصادی موفق نخواهد بود. بنابراین مهم‌ترین فاکتور اکنون ارتباط دولت‌ها در زمینه بانک و فاینانس است.

با این صحبت‌ها، آیا شرایط به شکلی پیش خواهد رفت که بانک‌های اتریشی دیر یا زود با ایران وارد تبادل سرمایه شوند و این امنیت را برای طرف ایرانی و سرمایه‌اش ایجاد کنند؟

اکنون ما در مسیر خوبی قرار داریم اما نیاز به توسعه بیشتری در این میان وجود دارد. بانک‌های ایرانی نیاز دارند در ساختار خود توسعه‌ای ایجاد کنند که فضا برای این تبادل و احساس امنیت فراهم شود.

یکی از فاکتورهای مهم برای همکاری اقتصادی بازگشایی بانک‌های خارجی در ایران است، آیا با توجه به ساختار متفاوت بانک‌های ایرانی شما امید دارید که به‌زودی بانک‌های خارجی در ایران بازگشایی شوند؟

بله معتقدم که این اتفاق به‌زودی عملیاتی خواهد شد.

اما ساختار بانک‌های ایرانی با بانک‌های خارجی متفاوت است و بازگشایی بانک‌های خارجی در ایران ممکن است به متضرر شدن بانک‌های ایرانی بینجامد. با توجه به این پیش‌فرض باز هم به بازگشایی بانک‌های خارجی امیدوارید؟

من فکر می‌کنم اگر ایران به دنبال توسعه، تحول و رشد اقتصادی است باید ساختار بانک‌هایش را توسعه دهد و با ساختار بانک‌های بین‌المللی همخوان شود. ورود به تجارت جهانی نیازمند پیروی از قواعد فضای کسب‌و‌کار بین‌الملل است و اگر ایران بخواهد تجارت جهانی داشته باشد باید آن قواعد را در ساختار خودش تعریف کند. کشور شما به این تغییر ساختار خیلی نیاز دارد. ایران پتانسیل بسیار بزرگی برای همکاری اقتصادی دارد. سابقه همکاری ایران و اتریش بسیار قدیمی و قابل اعتناست. اتریش از 150 سال پیش یک موسسه فرهنگی در ایران دایر کرده که همچنان این موسسه فعال است.

این موسسه در سال 1958 شروع به کار کرده و هرگز فعالیتش متوقف نشده است. هر ساله بیش از 4هزار ایرانی در اتریش فارغ‌التحصیل می‌شوند و این نشان می‌دهد که یک تبادل بزرگی از دانش و علم میان ایران و اتریش در حال جا‌به‌جایی است. این امر اعتمادی ایجاد می‌کند که میان هیچ کشور و دولت دیگری قابل تکرار نیست.

ارتباط با نویسنده : minoo.galeh@gmail.com