درگیر دو چشم اشک‌ریزان شدم

روز گذشته به دعوت جانبازان شیمیایی موزه صلح تهران، عباس کیارستمی در بازدیدی دوساعته از این موزه به‌صورت دقیق‌تر با ابعاد تا به امروز فاجعه به‌کارگیری سلاح‌های شیمیایی در زمان جنگ علیه مردم و رزمندگان ایرانی آشنا شد. 

در بازدید این کارگردان سینما از موزه صلح، جانبازان شیمیایی که روایتگری موزه را با تمام مشکلات جسمی برعهده دارند، سیر رشد و به‌کارگیری این سلاح‌ها در جهان تا مرحله هشت سال جنگ تحمیلی و نیز چگونگی پشتیبانی دولت‌های غربی از صدام در این ماجرا و همچنین هماهنگی برای جلوگیری از ذکر نام رژیم بعثی صدام در تمام طول جنگ به‌عنوان به‌کارگیرنده سلاح‌های شیمیایی در قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل و ابعاد تحریم‌های ظالمانه کنونی برای جلوگیری از دریافت داروهای حیاتی خود را برای کیارستمی تشریح کردند. 

حسن حسنی سعدی، جانباز 70 درصد که تاکنون 11‌بار براثر آسیب‌های شیمیایی مجبور به پیوند قرنیه هر دو چشم شده در سخنانی گفت: اکنون که جنگ با مقاومت افتخارآمیز ملت ایران به پایان رسیده، ما همچنان ضمن افتخار به تک‌تک اجزای این حماسه فراموش‌نشدنی نباید خدای‌ناکرده دچار این محاسبه اشتباه شویم که همچنان با عدم جداسازی مردم مظلوم عراق از عملکرد حزب بعث در تریبون‌های سیاسی و تبلیغات سطحی در فیلم‌ها، ناخودآگاه به‌دست خودمان دشمنان زیرک پشتیبان صدام را در زمان صلح، به اهداف شکست‌خورده‌شان در زمان جنگ برسانیم. 

خانم کونیکو یامامورا (مادر شهید محمد بابایی) با بیان خاطراتی از زندگی خود و فرزند شهیدش در دوران جنگ، از عزم راسخ خود به‌عنوان یک زن ژاپنی‌الاصل که سال‌هاست خود را صرفا ایرانی می‌داند برای اجرای برنامه‌های موزه صلح در بین کودکان و زنان ایرانی و ژاپنی نکاتی را مطرح کرد. 

عباس کیارستمی، در سخنانی گفت: با بازدید از این موزه متوجه شدم که بی‌شک شما عزیزان جانباز دوبار بر گردن ما حق دارید؛ یکی آن‌موقع که در موقعیت دفاع و فداکاری برای همه ما بوده‌اید و دیگری الان که با تمام صدمه‌های بدنی و با انرژی عجیب، موزه صلح تهران را روایتگری می‌کنید، چون مرور این فجایع توأم با حماسه یک توان مضاعف نیاز دارد. باید از صمیم قلب اعتراف کنم که واقعا غیر‌از شما، کسی این توان عظیم را ندارد. آدم‌های عادی در بیرون از این موزه که در حال قدم زدن و تفرج در همین پارک شهر هستند و در میان درخت و گل و بوته سیر می‌کنند، با ورود به این موزه ناگهان به جهان تازه‌ای وارد می‌شوند و بی‌شک دچار دو نوع عذاب وجدان و سوال خواهند شد که اولا چرا با آنکه همه ما به‌نوعی کم و بیش با موضوع جنگ و این دفاع آشنا هستیم تاکنون از ابعاد عظیم ماجرای به این نزدیکی این همه غافل بوده‌ایم و در مرحله دوم که از قبلی قطعا مهم‌تر است، قیاس احساس مسئولیت شما با خود است که چطور شما با تمام مشکلات بدنی، دلسوزانه هنوز این‌گونه در حال سعی، تلاش و فعالیت برای آگاهی‌بخشی به مردم هستید.

حتما این تلنگری است به هر کسی و از جمله خود من که هر کاری می‌توانیم با تمام وجود و احساس‌مان برای کمک به شما عزیزان و راهتان انجام دهیم. به‌جز آنکه به همه پیشنهاد خواهم کرد تا حتما این موزه و شما عزیزان را ببینند، این درخواست را هم از شما دارم که در مقابل روش‌ها و هزینه‌های هنگفت همسو، حداقل 50 موزه مشابه همین موزه‌ صلح با روایتگری اصیل شما جانبازان در سراسر کشور ساخته شود، تا این لذت کشف برای دیگران نیز حاصل شود تا بی‌شک همه مردم نیز در این حرکت انسانی مددکار شما شوند.

من واقعا با یک ذهنیت عادی وارد این موزه شدم، اما از الان تا ابد به‌شدت درگیر تمام موضوعاتی خواهم بود که در اینجا مشاهده کردم، به‌خصوص تصویر دو چشم اشک‌ریزان، سرخ و پیوندی جناب حسنی سعدی که خود به‌تنهایی اثباتی بر تمام اسناد این موزه است. در ادامه، جانبازان موزه صلح تهران نیز از عباس کیارستمی به‌دلیل ساخت فیلم «دو راه حل برای یک مسئله» تشکر و اظهار کردند که بازدیدکنندگان تاکنون از این فیلم برای آموزش‌های ساده صلح‌طلبی به کودکان، بسیار استفاده کرده‌اند.