جشنواره فیلم فجر چکیده یک سال سینمای ایران را به نمایش می‌گذارد

برگزاری جشنواره فیلم فجر تعریفی متفاوت از تامین اقتصاد سینما در یک سال آینده آن دارد.جشنواره‌های سینمایی معمولا تعریفی از وضعیت سینما در جامعه ارائه می‌دهند که آیینه تمام‌نمایی از آینده یک ساله پیش روی سینمای کشور است. زمانی که جشنواره فیلم فجر بخش‌های ملی و بین‌المللی را به طور همزمان برگزار می‌کرد، موفقیت‌های اقتصادی، معنوی و فرهنگی بیشتری به دنبال داشت، اما وقتی این دو بخش از هم تفکیک شدند، مهمانان خارجی و هنرمندان مطرح جهان از سینمای ایران فاصله گرفتند. با این حال جشنواره فیلم فجر به دلیل اینکه چکیده‌ای از شرایط یک سال آینده سینمای ایران را در بازه زمانی 10روزه به نمایش می‌گذارد، همچنان اقتصاد سینمای ایران را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

تهیه‌کنندگان، سرمایه‌گذاران و آنهایی که به دنبال درآمدزایی از این عرصه هستند، برنامه‌ریزی یک سال آینده خود برای سرمایه‌گذاری در عرصه فیلمسازی را در این دوره تعیین می‌کنند. یک فیلم موفق در جشنواره فیلم فجر عموما در اکران عمومی نیز اکران خوبی را پشت سر خواهد گذاشت و نوید بازگشت سرمایه سرمایه‌گذار را می‌دهد و عوامل و بازیگران اثر نیز از دیده شدن کارشان خوشحال هستند.

به طور کلی جشنواره فیلم فجر تاثیر مثبتی بر اقتصاد سینمای ایران تا دوره سی و چهارم خود داشته است و اگر جایگاه آن را با 10 سال قبل مقایسه کنیم متوجه خواهیم شد شرایط اقتصادی سینما به واسطه برگزاری این جشنواره در این سال‌ها ارتقا یافته است، نسل جوان و جدیدی به سینمای ایران وارد و سینماهای جدیدی تاسیس و راه‌اندازی شده و همه این مولفه‌ها به معنای پیشرفت سینما در سال‌های اخیر است، چراکه سینما با دو مفهوم گره زیادی خورده است؛ پول و زمان که جشنواره فیلم فجر به سهم خود آنها را برای سینما بهتر مدیریت می‌کند.

از طرف دیگر پخش‌کنندگان و سینماداران در بازه زمانی برگزاری جشنواره فیلم فجر برای اکران و پخش فیلم‌ها دست به انتخاب می‌زنند. این بهترین فرصت است تا آنها با فیلمسازان و تهیه‌کنندگان زودتر وارد گفت‌وگو شوند و بسیاری از قراردادها در جشنواره فیلم فجر بسته می‌شود. آنها تشخیص می‌دهند که چه فیلمی مخاطبان عام خواهد داشت و نظر و سلایق گروه‌های مختلف را جلب خواهد کرد.

پیش از این بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر تاثیر زیادی بر وضعیت سینما داشت. من از ابتدا با تفکیک بخش بین‌المللی از ملی مخالف بودم و نظر و دلایل خود را هم در این باره گفتم. تفکیک اقدام مناسبی نبود، زیرا بسیاری از هنرمندان، سرمایه‌گذاران و تهیه‌کنندگان خارجی به این دلیل به کشورمان سفر و در جشنواره فیلم فجر شرکت می‌کردند که فیلم‌های سینمای ایران را تماشا کنند و تفکیک باعث بی‌میلی عده‌ای از آنها برای حضور در ایران شد.

سینمای ایران توانسته در طول تاریخ خود موقعیت و جایگاهی را برای خود در عرصه بین‌المللی دست و پا کند و آنها مشتاق بودند تا فیلم‌های ایرانی را تماشا کنند. در حال حاضر هیچ جشنواره جهانی نیست که بدون حضور و شرکت فیلم‌های ایرانی یا دست‌کم هنرمندان ایرانی به‌عنوان داور برگزار شود. برای مثال در فستیوال فیلم برلین همیشه یک داور یا یک فیلم ایرانی شرکت دارد. این موفقیت‌ها مدیون برگزاری و سابقه برگزاری همزمان جشنواره ملی و بین‌المللی فیلم فجر است.

تفکیک بخش‌های ملی و بین‌الملل از هم در جشنواره فیلم فجر به موقعیت بین‌المللی ایران لطمه زد. اما نه به این معنا که فیلم‌های ایرانی در شرایط قبلی می‌توانستند به اکران جهانی برسند و حالا این امکان از آنها گرفته شده است، چراکه براساس اکران فیلم سینمایی ایرانی در کشورهای دیگر متداول نیست زیرا ما معیارهایی از نظر اخلاقی و فکری داریم که بسیاری از ساده‌ترین سکانس‌ها برای غربی‌ها را نمی‌توانیم در فیلم‌هایمان به نمایش بگذاریم.

بنابراین فیلم‌هایمان بختی هم برای اکران در کشورهای دیگر نمی‌یابند و بخش عمده‌ای از تماشاگران خارجی را بالطبع از دست خواهیم داد. سینمای ایران، سینمایی نجیب و شریف است که به مسائل اخلاقی تعهد دارد.از این رو نمی‌توانیم چندان چشم به اکران فیلم‌ها در کشورهای دیگر داشته باشیم و همین که فیلم‌هایمان به کشورهای همسایه راه یابد و در آنجا اکران شود، برایمان موفقیت محسوب می‌شود.