بازگشت به پروژه نیمه شکست‌ خورده دولت احمدی‌نژاد

«سفر کارت»، پروژه نیمه شکست‌خورده دولت احمدی‌نژاد است که شاید طراحان آن، این ادعا را رد کنند، اما این طرح در زمان خود مطابق با اهداف ترسیم شده پیش نرفت و حالا مجریان آن با اعمال تغییراتی که هرچند جدید نیست، می‌خواهند آن را دوباره به جریان بیندازند.

به گزارش ایسنا، حدود 9 سال پیش، رئیس‌جمهور وقت از «سفر کارت» رونمایی کرد، طرحی که قرار بود با ارائه تسهیلات ارزان، زمینه سفر حقوق‌بگیران دولت و غیردولت را مهیا کند. چهار سال پس از آن اعلام شد، نزدیک به 5 هزار وزارتخانه، سازمان و شرکت برای دریافت «سفر کارت» قرارداد بسته‌اند و بیش از 3میلیون نفر این کارت را گرفته‌اند. سفرکارت با گذر از دورانی که با تبلیغات پُر سروصدا همراه بود، وارد فاز غیرکاربردی شد. حالا شرکت مجری بدون آن‌که معایب قبلی این طرح را اصلاح کند، بار دیگر آن را به جریان انداخته است.

مصطفی قهرمانی، مدیرعامل شرکت سفرکارت ملی با تایید اینکه طرح برای مدتی متوقف شده بود، به ایسنا توضیح داد: بعد از توقف طرح، شرکت سرمایه‌گذاری ایرانگردی و جهانگردی (که سهام آن متعلق به صندوق بازنشستگی کشوری و سازمان تامین‌اجتماعی است) وارد عمل شد و مسائل قانونی این طرح را حل کرد و مالکیت سفر کارت را به عهده گرفت و اکنون صد درصد سهام «سفر کارت» متعلق به این شرکت است. پس از آن نخستین اقدامی که صورت گرفت، اعمال تخفیف‌های زیرمجموعه‌های این شرکت در قالب طرح سفر کارت بود. 

او این توضیح را هم داد که در سفر کارت مبلغی وجود ندارد، اما نهادها، وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها با دریافت آن برای پرداخت وجه نقد تضمین می‌دهند. مدیرعامل شرکت سفرکارت ملی با تاکید بر اینکه خدمات سفرکارت، فردی نیست و در قالب سازمان‌ها عرضه می‌شود، افزود: دستگاه‌ها باید درخواست‌کنندگان و پرداخت‌ها را تضمین کنند تا خدمات سفرکارت مشمول کارمندان آنها شود.

«قهرمانی» همچنین گفت: سفرهای تقسیطی نیز به این صورت است که 40درصد هزینه‌ها به صورت نقد و 60 درصد مابقی در شش یا هشت قسط پرداخت می‌شود. پروژه تقسیط سفر شروع شده و کارمندان برخی نهادها و سازمان‌ها در حال استفاده از آن هستند. مشکلات کهنه سفر کارت که مهم‌ترین آن تخصیص نیافتن بودجه و پذیرش آن در سطح گسترده بود، پس از یک دهه همچنان باقی مانده، اما شرکت مجری که در جایگاه تصویب لایحه تعیین اعتبار سفر در مجلس نیست و قدرت اجرایی در کشور ندارد تا پذیرندگان را ملزم به پذیرش سفر کارت کند و نمی‌تواند مشکلات آن را برطرف کند، ظاهراً سعی کرده با لیزینگ سفر، به جذابیت‌های دیگر این طرح اضافه کند تا استفاده از سفر کارت، توجیه بیشتری پیدا کند، درحالی‌که طرح لیزینگ نیز حدود پنج‌سال پیش آغاز شد که آن هم به خاطر پای کار نبودن بانک‌ها و سازمان‌ها چندان مورد اقبال واقع نشد.