از نگاه دیگران

نمایشگاه بیست‌وششم صنایع‌دستی از پنجم تا دهم خردادماه سال جاری در محل مصلای تهران پذیرای هنرمندان و اقشار مختلف مردم است. در این نمایشگاه دیرپا که بیش از ربع قرن سابقه دارد 360 غرفه از 31 استان کشور حضور دارند و عرضه و فروش محصولات بومی و منطقه‌ای خود را به عهده دارند.

در شبستان بزرگ مصلای امام‌خمینی انواع و اقسام هنرها و صنایع‌دستی مثل: سفالگری، کاشی و سرامیک، نقره‌کاری، طلا و جواهرسازی سنتی، ملیله‌دوزی و ملیله‌کاری، سرمه دوزی، دوخت و بافت البسه محلی، خاتم‌کاری، انواع فرش، پارچه‌های قلم‌کاری، قلم‌زنی، فیروزه‌کوبی، آهنگری، فلزکاری، گلیم و جاجیم، کارها و تزیینات چوبی، منبت‌کاری و... در جلوی چشم مراجعان قرار دارند.پ

تنوع بعضی از این محصولات موجود در نمایشگاه به 2500 نوع می‌رسد. برخلاف اهمیت موجود این مقوله در کشور، تبلیغات خوب و مناسبی در سطح شهر مشاهده نمی‌شود و اکثر بازدید‌کنندگان به طور اتفاقی یا از طریق دوستان و آشنایان مطلع شده‌اند.

یکی از غرفه‌دارها که از یزد آمده می‌گوید: فکر نمی‌کردیم که اینجا اینقدر خلوت باشد. انتظار استقبال بیشتری را داشتیم و قرار بود اگر فروش محصولات‌مان خوب باشد، کارهای بیشتری را برای‌مان بفرستند، ولی همین تعداد محدود هم روی دست ما باد کرده است.

غرفه‌دار دیگری که از اصفهان شرکت کرده می‌گوید: شاید در دو سه روز آینده اوضاع بهتر شود و عده بیشتری بیایند. تا حالا که خبر خاصی نیست و فقط شش مورد سفارش گرفته‌ایم و فروش چندانی نداشته‌ایم. آقای طالقانی از استان گلستان آمده و به طور کلی از اوضاع حاکم بر صنایع‌دستی کشور دل پری دارد.

او می‌گوید: همه جای دنیا، ایران را با هنرهای سنتی و صنایع‌دستی مثل فرش و گلیم و ساخته‌های دست‌ساز می‌شناسند. هویت و اصالت ما نفت و گاز نیست، همین کارها و هنرهایی است که قابلیت صنعتی شدن و اشتغال‌زایی را دارند. طالقانی که پوشاک منطقه گلستان را عرضه کرده از نبود حمایت و عدم جلوگیری از اجناس قاچاق شاکی است و اضافه می‌کند: الان همین روسری‌های محلی که 10هزار تومان قیمتش است، جنس چینی‌اش 2هزارتومان است. این چه حمایتی است؟ چرا درها را باز می‌کنند و کالاهای بی‌کیفیت را اجازه ورود می‌دهند؟ اگر به این موارد رسیدگی نشود، آینده خوبی در انتظار ما نیست.

نمایشگاه سالانه صنایع‌دستی راه صادرات صنایع‌دستی را باز می‌کند

نمایشگاه سالانه صنایع‌دستی به دلیل سراسری بودن می‌تواند با ایجاد ارتباط موثر میان تولیدکننده‌های استان‌های مختلف با یکدیگر و ایجاد ارتباط مستقیم با صادرکنندگان تاثیر بسزایی در افزایش فروش و صادرات صنایع‌دستی داشته باشد.

مرتضی وفایی، مدرس دانشگاه و تولید‌کننده آبگینه دررابطه با جایگاه نمایشگاه سالانه صنایع‌دستی و اهمیت آن می‌گوید: با توجه به اینکه جامعه امروز به سمت صنعتی شدن پیش می‌رود، هنر شیشه‌گری و دیگر هنرها درحوزه صنایع‌دستی در صورت مورد توجه قرار نگرفتن هرروز مهجورتر می‌شوند.

به همین منظور یکی از اقداماتی که می‌توان در این زمینه انجام داد آموزش هنر است، با آموزش می‌توانیم از فراموشی جلوگیری کرده وهنرهای اصیل ایرانی را در ذهن همگان زنده نگه‌داریم.

وی اضافه ‌کرد: در راستای تلاش برای زنده نگه داشتن هنرهای سنتی کشور، برگزاری بازارچه‌های صنایع‌دستی در تمامی استان‌های کشور، برگزاری انواع نمایشگاه‌های داخلی و خارجی از جمله نمایشگاه سالانه صنایع‌دستی که هر ساله در خردادماه برگزار می‌شود، می‌توانند نقش تعیین کننده‌ای در معرفی انواع صنایع‌دستی ایرانی، روش‌های تولید و خاستگاه هنرها به مردم و بازدید‌کنندگان داشته باشند.

وی در ادامه در زمینه هنر شیشه‌گری و اهمیت آن نیز گفت: این هنر ایده‌های نو و جدیدی را با خود به همراه دارد. با پردازش آن می‌توانیم هر روز آثاری جدید را خلق کنیم. به‌عنوان مثال در این رشته تکنیک جدیدی با نام «احیا» وجود دارد که آثاری جدید و منحصر به‌فرد را به تولید‌کننده می‌دهد.

این تولید‌کننده صنایع‌دستی با اشاره بر لزوم توجه به حوزه صادرات صنایع‌دستی تاکید می‌کند: باید بتوان در راستای تولید صنایع‌دستی اقداماتی را صورت داد که در صادرات و فروش صنایع‌دستی نیز موثر باشد، با نگاهی خوب به این موضوع می‌توان از آثار تولیدی به‌عنوان یک کالای صادراتی خوب استفاده کرد، طراحی متنوع و جدید، رنگ‌های جذاب به‌کار برده شده در این محصولات همه می‌توانند در راستای نمایش عمومی آثار در توسعه صادرات صنایع‌دستی مفید باشند.

هدف ما به‌عنوان یک هنرمند زنده نگه داشتن هنری است که قدمت‌ چندین هزارساله دارد. با ایجاد تنوع در تولیدات و حضور در نمایشگاه‌های مختلف برای به نمایش درآوردن آثار از جمله نمایشگاه سالانه صنایع‌دستی که به خاطر ملی و سراسری بودن می‌تواند با ایجاد ارتباط میان تولیدکننده‌های استان‌های مختلف با یکدیگر و نیز ایجاد ارتباط مستقیم با صادر‌کنندگان تاثیر بسزایی در افزایش فروش و صادرات صنایع‌دستی داشته باشد.