اعتبار شخصی در جوامع مجازی و پیچیدگی های تبلیغات در آن

اعتبار شخصیت برای گروه های مختلف مردم، مفهوم متفاوتی دارد، اما همه مردم تلاش می کنند چهره ای موجه و قابل اطمینان از خود به نمایش بگذارند.

همه ما تابه حال بارها این نصیحت نسبتا مبهم را شنیده ایم: در دنیای آنلاین، خود واقعی ات باش. این روزها دو واژه «واقعی» و «معتبر» زیاد به کار برده می شوند، اما این کلمات به چه مفهومی اشاره می کنند و برای کاربران شبکه های اجتماعی، اینفلوئنسرها و سلبریتی ها، چه تفاوتی دارند؟

کاربران رسانه های اجتماعی

بگذارید بحث را با خودمان شروع کنیم: کاربران متوسط شبکه های اجتماعی. ما نمی خواهیم واقعی ترین ضمیرمان را در این رسانه ها به نمایش درآوریم. پس پیش از هر چیز این موضوع را می پذیریم و از آن رد می شویم. لایک ها، خوشایند هستند و این موضوع بد نیست. لایک زدن پست های مختلف، راحت تر از تمجید کردن از آنها است. برخی از مردم به راحتی آن را خرج می کنند و برخی دیگر گزیده تر. فعالیت هر فرد در شبکه های اجتماعی، صدای منحصربه فرد اوست، حتی اگر یک عکس حرفه ای ویرایش شده یا یک پست عاطفی در انجمن های عمومی باشد.

در حقیقت، بیشتر مردم در تصاویر اینستاگرام خود، فرهنگ متفاوتی را به نمایش می گذارند، اما باید مراقب باشید که افراط در روال عکس این ماجرا هم درست نیست. زمانی که در شبکه های اجتماعی، خودتان را فردی معتبر خطاب می کنید، ناخودآگاه بخشی از اعتبارتان را از دست می دهید. اما همیشه به کمک راه های غیرمستقیم، می توانید خود واقعی تان را در شبکه های اجتماعی به دیگران نشان دهید.

مطلب مرتبط: مخاطب به کدامیک از رسانه های تبلیغاتی اعتماد بیشتری دارد؟

برای مثال استوری های اینستاگرام به ما فرصت می دهد به فضای قدیمی این پلتفرم برگردیم. حتی در فیدهای اصلی نیز می بینیم که عده بیشتری از مردم، داستان خود را در ادامه عکس اصلی شان بازگو می کنند. به عنوان مثال پدر و مادری که یک عکس زیبا از فرزندشان پست کرده اند، در عکس های بعدی نشان می دهند که برای متوقف کردن گریه او چقدر تلاش کرده اند. بنابراین گرچه نخستین اصل شبکه های اجتماعی، این است که ما هرگز خود واقعی مان نخواهیم بود، اما دومین گام پیدا کردن راه هایی است که بتوانیم داستان شخصیت خودمان را، که پشت این پست های مجازی قرار دارد، تعریف کنیم.

اینفلوئنسرها

این روزها در دنیای اینفلوئنسرها، بحث بر سر واقعی بودن مخاطبان بالاگرفته است. آژانس های حامی اینفلوئنسرها می کوشند به روش های مختلف ثابت کنند که این دنبال کنندگان، افرادی واقعی و معتبرند. مخصوصا از زمانی که نیویورک تایمز در دو گزارش جنجالی فاش کرد بسیاری از اینفلوئنسرها، بخش اعظمی از فالوئرهای خود را خریده اند.

براندون پرلمن از آژانس گرم لیست (The Gramlist) می گوید: همیشه در رسانه ها چیزی با عنوان «غرب وحشی» وجود دارد. ابتدا تلویزیون کابلی، سپس وب، پس از آن وبلاگ ها و حالا دوران رسانه های اجتماعی فرارسیده است. همیشه افرادی هستند که زودتر از دیگران سرزمین های جدید را کشف می کنند و از همین راه ثروتمند می شوند. عده ای نیز دیرتر می رسند و عده ای حتی هنوز راه خود را شروع نکرده اند. طبیعتا گروه اول از اقبال بالاتری برخوردارند.

پرلمن ماجرای اخبار جعلی (فیک نیوز) و فالوئرهای غیرواقعی (فیک فالوئرز) را تأیید می کند و می گوید: همه این صحبت ها در خصوص اعتبار اینفلوئنسرها، ما را از مهم ترین متغیر این معادله، یعنی ترکیب مخاطبان غافل می کند. تأثیر واقعی و اصلی اینفلوئنسرها اینجا مشخص می شود، نه در تعداد فالوئرها، یا تیک آبی کنار اسم شان و نه در متریک های رشد و تعاملات آنها. ارزش واقعی اینفلوئنسرها زمانی ثابت می شود که بدانیم مخاطبان آنها پشت هر لایک، یا کامنت «بسیار عالی»، چه فکری دارند و چگونه عمل می کنند.

به همین دلیل است که برندها، دیگر تعداد مخاطبان را متریک پرمفهومی نمی دانند، زیرا این معیار به سادگی توسط بات ها برآورده می شود. آنها حالا از بازاریابان خود می خواهند روی تعاملات و کلیک ها متمرکز شوند. یکی دیگر از مسائل و موانع بازاریابان، اعتماد آنها به الگوریتم ها و ابزارهایی است که محدودیت دارند. این الگوریتم ها به ما اجازه نمی دهند داده ها را مجددا چک کنیم، چراکه تنها از یک منبع قابل دسترسی خواهند بود. درعین حال این داده ها ما را در هاله ای از شک و بدبینی نسبت به واقعی بودن شان نگه می دارند.

افراد مشهور و سلبریتی ها

چالش های انتخاب شخصیت مجازی یا حقیقی، در حوزه همکاری با سلبریتی ها به نقطه اوج خود می رسد. دیگر دورانی که افراد مشهور بدون هیچ گونه ارتباطات حقیقی و نشان دادن اشتیاق خود به یک محصول، در آگهی های تجاری حاضر می شدند به پایان رسیده است. جنت کامنوز، کسب و کاری را راه اندازی کرده که صحت و اعتبار مشارکت برندها و سلبریتی ها را بررسی و تصدیق می کند. ایده این شرکت که Spotted نام دارد زمانی به ذهن او رسید که پس از سال ها کار در تبلیغات تجاری، متوجه شد تصمیم گیرندگان ارشدی که نقش اول آگهی ها را انتخاب می کردند، تصمیمات خود را بر مبنای علاقه شخصی خود یا فرزندان شان به هنرپیشگان و سایر سلبریتی ها اتخاذ می کردند.

مطلب مرتبط: افرادی که تحت تأثیر تبلیغات قرار گرفته اند

جنت می دانست که باید راه بهتری وجود داشته باشد. راهی که سلبریتی های علاقه مند به یک محصول را به برند آن متصل کند. به همین دلیل Spotted را تأسیس کرد، آن هم نه به عنوان یک آژانس استعدادیابی، بلکه به عنوان یک شرکت تحقیقاتی که داده های سلبریتی ها را برحسب میزان تأثیر و نفوذ آنها ارائه می کرد. این شرکت بر اساس حجم جست وجوها، نرخ رشد اخیر مخاطبان، نرخ تعاملات به منظور اطمینان از نبود بات ها، داده های نظرسنجی و نظیر آن، به برندهای متقاضی ثابت می کرد که آیا مخاطبان یک سلبریتی می توانند به مشتریان دلخواه آنها تبدیل شوند یا خیر.

اما خدمات او به همین جا ختم نمی شود. او می خواهد مطمئن شود که اگر مخاطبان یک سلبریتی، با ویژگی های موردنظر یک برند سازگاری داشتند، خود آن فرد نیز ارتباطی واقعی با محصولات برند برقرار می کند.

او می گوید: وقتی می بینم سلبریتی ها از هشتگ های #ad یا #spon استفاده می کنند، هیچ ایده ای ندارم که واقعا آن محصول را دوست دارند یا فقط به خاطر پولی که گرفته اند این کار را انجام می دهند. ما دقیقا بررسی می کنیم که آیا یک ستاره مشهور، با برند مورد نظر ارتباط برقرار کرده است یا نه و همه این اطلاعات را همراه با توصیه نهایی، به برند تحویل می دهیم. ما سعی می کنیم مثل یک اتاق خبر، همه پروسه های گزارش را چک کنیم.