برقراری تعادل بین غرور و اعتماد به نفس در مدیریت

یک مدیر عالی می داند برای حل مشکلات، چه زمانی باید روی اطلاعات و دانش خود و چه زمانی به ایده های کارمندان اتکا کند.

یکی از نکاتی که هر مدیر کسب و کار باید به آن توجه داشته باشد این است که شما به عنوان یک فرد نمی توانید در همه موارد نظر صحیح و قطعی داشته باشید. این قانون خصوصا زمانی که با افرادی باهوش کار می کنید، بسیار حیاتی است.

به گزارش زومیت، برای تبدیل شدن به یک رهبر عالی باید فهمی کامل از موارد مهم داشته باشید. نحوه تفکر افراد، اینکه چه زمانی باید به حقایق و قوانین تکیه کنید، چه چیزی به اطرافیان انگیزه می دهد و اینکه چگونه ایده های جدید را ارزیابی کنید، برخی از این موارد هستند. وقتی قصد داشته باشید که به دانش ناقص خود اعتراف کنید، موجی از درک متقابل در تیم جریان می یابد.

به عنوان مثال اگر شما با این تصور که همیشه تفکرات صحیح دارید به جلسه کاری بروید، به احتمال زیاد شانس شنیدن ایده ها و نظرات دیگران را از خود گرفته اید. شما در ذهن خود مشغول پردازش ایده های خود هستید و اصلا ایده ها و نظرات دیگران را نمی شنوید. در این مواقع وقتی ایده ها ارائه می شوند نیز بی دلیل با آنها مخالفت می کنید.

در اینجا باید خط باریک بین اعتمادبه نفس و غرور را روشن کنیم. اعتمادبه نفس یعنی شما می دانید که در زمینه  ای خاص، مهارتی قابل توجه دارید. غرور یعنی شما تلاش می کنید تا این مهارت را به رخ همه بکشید و به آنها ثابت کنید که چنین مهارتی ندارند.

برقراری تعادل بین این دو مورد کلید اساسی رهبری شما است. اگر تنها غرور داشته باشید، با این تصور که همه چیز را می دانید به جلسه می روید. اگر اعتمادبه نفس، یکدلی و درک داشته باشید، با این تصور که ممکن است فردی در تیم، ایده های بهتر داشته باشد و حتی نظر شما را نقض کند، به جلسه می روید. همین تعادل بین حق داشتن و آماده بودن برای شنیدن نظرات جدید، شما را از یک مدیر معمولی به مدیری عالی تبدیل می کند.

حل چالش ها و مشکلات شرکت مانند ساخت مجسمه است که هر فردی یک ابزار دارد و بخشی از آن را پرداخت می کند. یک رهبر خوب می تواند با تکیه بر مهارت های خود، یک مجسمه خوب بسازد، اما یک مدیر عالی با کمک گرفتن از دیگران، اثری به یادماندنی خلق می کند.

هرگاه غرور و عدم اطمینان از تأیید نظرات دیگران وارد مراحل تصمیم گیری شوند، تمام روند کار را مختل می کنند. در این حالت تمام تیم بیکار می شوند و با انباشته کردن ایده های خود تنها عصبانی تر خواهند شد، دلیل آن هم تنها این است که مدیرشان تصور می کند تمامی ایده هایش درست است. همه مردم از کار کردن در چنین محیط هایی نفرت دارند.

نکته مهم دیگر در برقراری تعادل حیاتی، داشتن ایده است. به بیان دیگر تیم شما همیشه از مدیرشان نظر و پاسخ می خواهند. بهتر است همیشه با ایده هایی در ذهن خود وارد جلسات شوید و آتش ایده ها را شما روشن کنید. نکته کلیدی در این رفتار نیز این است که کارمندان خود را به خوبی بشناسید و بدانید چه زمانی به پاسخ شما و چه زمانی به شنیده شدن ایده های شان نیاز دارند.