صنایع غذایی در ایران نسبت به دیگر بخش ها، صنعتی جدیدتر به شمار می رود و به این دلیل نیاز به حمایت های بیشتری دارد. اکنون ایران در سال ۱۰۰ هزار تن محصولات کشاورزی تولید می کند و در صورتی که صنایع غذایی در کشور متناسب با تولیدات کشاورزی رشد نداشته باشد، ارزش افزوده ای که در این صنعت است به کلی از دست خواهد رفت.
همچنین براساس افق ۱۴۰۴ ایران باید تا ۹ سال آینده میزان تولید محصولات کشاورزی را به ۳۰۰ هزار تن برساند. در صورتی که ایران بتواند به این سطح از تولید دست یابد، باید برای صنایع تبدیلی و غذایی هم سیاست گذاری مناسبی در نظر گرفته شود.
سهم صنایع غذایی و آشامیدنی از کل اشتغال زایی در کارگاه های صنعتی با 10 نفر نیروی کار و بیشتر 16.5درصد است.
همچنین سهم صنایع غذایی و آشامیدنی از کل ارزش افزوده در کارگاه های صنعتی با 10 نفر نیروی کار و بیشتر 10.77درصد است.
ماهیت صنایع غذایی ایران بر اشتغال زایی استوار است. در شرایطی که ایران از ماشین آلات قدیمی و نیروی کار بسیار در تولید محصولات صنایع غذایی استفاده می کند، طبیعی است که تولید با افزایش قیمت نسبت به دیگر نقاط دنیا همراه باشد. به عبارتی در شرایط کنونی ایران توان تولید رقابت پذیر در صنایع غذایی را ندارد. در گام نخست مهم ترین اقدامی که صاحبان صنایع غذایی باید پیش بگیرند، نوسازی ماشین آلات و تجهیزات تولید است.
محصولات نهایی در صنایع غذایی ایران نسبت به محصولات دیگر کشورها رقابتی است، اما برای تعیین تراز جهانی شاخص هایی مانند به روز بودن فناوری تولید و نوع ماشین آلات نیز تاثیرگذارند. در ایران محصولات صنایع غذایی به دلیل قدیمی بودن فناوری و ماشین آلات در تراز واقعی خود تعریف نشده اند که باید برای رسیدن به آن نقطه، ماشین آلات و فناوری تولید را روزآمد کرد.
ریاست هیأت مدیره تعاونی تولید کنندگان