داستان ها بیانگر خاطرات، رویدادها و روابطی هستند که خانواده ها را درگیر می کنند. آنها به رابطه، دوام و قوام داده و ریشه ها و ارزش ها را مستحکم می کنند.
داستان ها روایتی هستند عمیق که انسجام و همکاری را تقویت می کنند. در دنیای امروز تلاش های گسترده ای برای به خاطر آوردن و بازآفرینی آنها جهت تقویت هویت صورت می گیرد. نمونه زیر یکی از فعالیت هایی است که توسط پروفسور آندریا برین صورت گرفته است.
گفتن داستان فقط یک سرگرمی برای دوران کودکی نیست. پروفسور آندریا برین معتقد است که که داستان گفتن در طول زندگی به عنوان ابزاری برای تعریف خودمان ادامه دارد. هویت از طریق داستان ها ساخته می شود. داستان هایی که درباره خودمان می گوییم در طول زندگی مان تغییر می کند. داستان منعکس کننده پیشینه خانوادگی، فرهنگ و روابط ما است.
تجارب جدید و آدم های دیگر، زندگی ما را تغییر می دهند. آنها با ما ارتباط دارند، به ما می گویند که ما کی هستیم و کمک می کنند تا درک کنیم که چه کسی هستیم.
آندریا برین همکار تحقیق در یک پروژه داستان سرایی دیجیتال است که توسط پروفسور سوزان دیون در دانشگاه یورک رهبری می شود.
این پروژه از دانشجویان و معلمان بومی می خواهد فیلم های کوتاهی در مورد تجربیات شان در سیستم آموزشی با استفاده از کلمات، موزیک و تصاویر ساخته و حرف بزنند. داستان های دیجیتال به معلمان و دانش آموزان در برنامه های آموزش معلمان، اعضای هیأت مدیره مدرسه و دیگران نشان داده می شود.
پرفسور برین می گوید «بخش عمده ای از هدف، آموزش و تغییرات اجتماعی است.» وقتی مردم داستان شان را به اشتراک می گذارند، فهم درونی تجربیات دیگران را دریافت می کنند، کلیشه ها شکسته می شود و آن خیلی مهم است، چون به مردم کمک می کند تا تجربیات دیگران را درک کنند.
برین به این موضوع علاقه مند است که چگونه داستان سرایی بر داستان گو و روایت کننده تأثیر می گذارد، مخصوصا آنهایی که نادیده گرفته شده و به حاشیه رانده شده اند. آیا به اشتراک گذاشتن داستان های آنها کمک می کند تا شنیده شده یا به رسمیت شناخته شوند؟ آیا شنیدن داستان های همسالان، کمک می کند حس تعلق و هدف را احساس کنند؟
آندریا برین، استاد دانشگاه گلف با پیشینه ای در زمینه ریسک و پیشگیری، در بخش «خدمات جوانان متروی شرق» در شهر اسکارربو مشغول به کار بود و برنامه های مداخله خشونت را که شامل برنامه ای برای دانشجویان اخراج شده از سسیتم عادی مدرسه بود هدایت می کرد.
او می گوید که بسیاری از دانش آموزان از خانواده های کم درآمد، محروم و عوام بودند. «همه دانش آموزان واقعاً می خواستند تغییرات را در زندگی شان ایجاد کنند، ولی با موانع زیادی برای ساخت تغییرات مواجه بودند.»
اگرچه بسیاری از دانش آموزان توانستند تغییرات مثبتی در زندگی شان ایجاد کنند اما همه موفق نشدند. او می خواست بداند که چرا برخی از دانش آموزان توانستند زندگی خود را تغییر دهند، درحالی که دیگران نتوانستند.
او می گوید: «به نظر من، یک تفاوت بزرگ در بچه هایی که موفق بوده اند و کسانی که موفق نبودند به نظر می رسید و آن در هویت شان بود.» کسانی که توانستند درک خود را، از خود تغییر دهند، به تغییرات مثبت در زندگی خود ادامه دادند.
داستان سرایی نقش مهمی در وظایف پروفسور برین به عنوان دانشمند ارشد Kidü بازی می کند. Kidü برنامه ای برای والدین است با صدها فعالیت که منجر به تعامل خانواده ها و بچه ها می شود. با استفاده از تحقیقاتی که بر مبنای توسعه، بهداشت و آموزش صورت گرفت، این برنامه خانواده ها را راهنمایی می کند که چطور می توانند بیشترین بهره را از هر فعالیت و رابطه ای با فرزندان شان ببرند.
او می گوید «Kidü یک مولفه داستان سرایی بزرگی دارد.» این برنامه شامل یک صفحه نمایش است که والدین می توانند عکس ها و داستان های کودکان خود را ارسال کنند و بچه ها شخصیت های اصلی داستان های خود را به نمایش بگذارند.
او معتقد است «داستان گویی برای رشد بچه ها بسیار مهم است. کودکان و نوجوانانی که از خانواده هایی هستند که در آن داستان های زیادی وجود دارد، از لحاظ زبان، روابط و رفاه عاطفی قوی تر هستند.»
کارشناس ارشد بازاریابی
مطالب مرتبط: