یکی از پیامدهای ناگوار کشورهایی که از دیرباز رفتار اجتماعی آنها تابعی از رفتارهای سیاسی حکمرانان خودکامه بوده، اثبات فرد با نفی دیگری است. از این روی ناخودآگاه من فردی در تقابل با من دیگری معنا می یافته، این رفتار در طول تاریخ گسترش و در تمامی سطوح اجتماعی ما تسری یافته است.
در روزهای رقابت انتخاباتی حذف دیگری برای اثبات فردی، یک از بارزترین شاخص های رفتاری کاندیداهای محترم شده است. نامزدها بدون اینکه به اثبات ارزش های فردی خود بپردازند و در یک ساختار سیستماتیک از توانمندی مدیریت سیاسی و اقتصادی خود سخن بگویند تماما تلاش می کنند تا با نفی ارزش های دیگری خود را در نزد مردم اثبات کنند.
این شیوه از رفتار انتخاباتی ضعیف ترین رفتار اجتماعی است که نشان می دهد جامعه ما برای تحقق دموکراسی واقعی هنوز راه درازی دارد و کاندیداهای محترم به جای درک حضور دیگری و اثبات ارزش های برنامه اقتصادی و سیاسی خود می کوشند با سیاه نشان دادن رفتار رقیب، خود را منزه و پاک نشان دهند.
بی تردید همه آدم ها در معرض خطا و اشتباه هستند و طبعا در زمان مدیریت سیاسی و اقتصادی این خطاها نمایش بیشتری دارد اما چرا کاندیداهای محترم سعی می کنند خود را مبرا از هر خطا و اشتباه سیاسی و اقتصادی بدانند. به قول حضرت حافظ؛ جایی که برق عصیان بر آدم صفی زد – ما را چگونه زیبد دعوی بی گناهی؟
در رقابت انتخاباتی شیوه مرضیه آن است تا هریک از نامزدهای محترم در مناظره ها و سخنرانی ها از توانایی و دانایی های خود بگویند و سعی نکنند با نادان شمردن دیگری خود را دانای کل بدانند. این مسئله برای جامعه ما بسیار غم انگیز است، برای اینکه سرنوشت یک کشور باید در دست کسی باشد که به راستی و درستی دانا و آگاه باشد.
این روزها در اغلب بلندگوهای تبلیغاتی نامزدها به تخریب شخصیت اقتصادی و سیاسی گروه رقبا می پردازند تا بدین طریق بتوانند راهی برای محبوبیت خود برگزینند، درحالی که مردم در انتظار شنیدن حرفی نو و طرحی نو هستند تا به این حرف نو و طرح و برنامه نو رأی دهند اما با برانگیختن احساسات مردم به راستی یا نا درستی، نمی توان مردم را در انتخاب نامزد اصلح یاری کرد.
مردم حق دارند تا در رقابت انتخاباتی با برنامه ها و تصمیم های اقتصادی کاندیداها آشنا شوند. اما متأسفانه این روزها جناح های مختلف سعی دارند تا با نفی دیگری خود را اثبات کنند. نفی دیگری یک نوع رفتار تخریبی است و در جهت امور سلبی قرار دارد در صورتی که این روزها باید سخنان ایجابی بیشتر باشد. شاید هنوز بخش زیادی از مردم با برنامه های سیاسی و اقتصادی نامزدها آشنا نباشند.
در این میان تنها مردم با بخشی از برنامه های دکتر روحانی آن هم به دلیل چهار سال فعالیت به عنوان رئیس قوه مجریه آشنا هستند، اما بقیه کاندیداهای محترم به جای اینکه رفتارهای اقتصادی و سیاسی دیگران را به سخره گیرند بهتر است به برنامه ها و توانمندی های خود بدون تخریب شخصیت دیگری و به صورت دقیق اشاره کنند. هیچ کس برای اینکه خود را خوب نشان دهد نیازی به بد گفتن از همسایه و دوست و آشنا ندارد بلکه رفتارها و برنامه های آنها می تواند نشان دهنده درستی یا نادرستی شخصیت شان باشد.
امروز در عصر نسبیت نمی توانیم با جزمیت و قطعیت از بد بودن یا خوب بودن سخن بگوییم. هر بد یا خوبی یک امر نسبی است و رفتارهای سیاسی و اقتصادی خوب و بد در گذار زمان و در موقعیت و مکان تبیین می شود، از این رو انتخاب یک شیوه سیاسی شاید در یک برهه تاریخی به دلایل سیاسی و اقتصادی خوب ویا بد باشد. ما نمی توانیم در برهه ای دیگر خوب و بد بودن را امری مطلق فرض کنیم.
بنابراین بایسته و شایسته است نامزدهای محترم با درایت و صداقت برای جلب آگاهی مردم از برنامه ها و طرح های اقتصادی و سیاسی خود سخن بگویند و سعی نکنند با بد نشان دادن دیگری خود را خوب جلوه دهند و با نفی دیگری به اثبات خود بپردازند.
کارشناس اقتصادی