در هفتهای که معاملات بازار به حداقل جذابیت خود در آن رسیده بود، شاخص کل بیش از 1.4 درصد از ارتفاع خود را از دست داد. با گشایش بازار در هفته گذشته، شاخص کل در مسیر صعودی قرار گرفت؛ اما این اتفاق در نطفه خفه شد و در همان روز بازار نشان داد که توان صعود ندارد. در روزهای یکشنبه و دوشنبه، شاخص کل حدود 960 واحد از ارتفاع خود را از دست داد و از کانال 65 هزار واحد سردرآورد. روز سهشنبه تنها توانست با حجم معاملات نسبتا بالای خود، شرایط را برای سبز بودن چهارشنبه آماده کند و چهارشنبه نیز عمومیتی سبز رنگ را در قلب خود احساس کرد. شاخص کل در واپسین روز این هفته بیش از 125 واحد صعود رشد را تجربه کرد و بدین ترتیب در رقم 65634.1 واحد بسته شد. بازار فرابورس ایران نیز در هفته گذشته، ماهیتی شبیه به بازار بورس اوراق بهادار تهران داشت. شاخص این بازار نیز بیش از یک درصد از ارتفاع خود را با توزیعی مشابه شاخص کل بورس از دست داد و به رقم 740.8 واحد رسید. اگر بخواهیم تصور بهتری در مورد بازار هفته پیشرو داشته باشیم، باید نگاه نزدیکتری به شاخص گروههای مهم و تاثیرگذار بیندازیم.
شاخص گروه «بانکها و موسسات اعتباری» در روز سهشنبه، تلاش زیادی را برای کاهش سرعت نزول خود اعمال کرد. این اتفاق تقریبا با رسیدن این شاخص به حمایت اساسی خود همزمان بود. در ادامه مسیر شاخص این گروه میتوان مقاومتهایی قوی مشاهده کرد که به سرعت از ارتفاع خود میکاهند، لذا لحظه به لحظه فشار بیشتری را به این شاخص وارد میکنند. شاخص گروه «خودرو و ساخت قطعات» نهتنها شرایط بهتری نسبت به شاخص پیشین ندارد، بلکه از نظر تکنیکال شرایط بهتری برای نزولی شدن دارد. این شاخص نیز یک حمایت اساسی را زیر پای خود حس میکند و در طرف مقابل مقاومتهای کاهنده زیادی در پی پایین راندن این شاخص هستند.
گروه «فرآوردههای نفتی، کک و سوخت هستهای» نیز اوضاع چندان بهتری ندارد. تنها مزیت این گروه نسبت به دو گروه پیشین، شیب کم روند نزولی آن است که این موضوع از محل نوسانهای دستوری نمادهای این گروه اتفاق افتاده است. در طرف مقابل سه شاخص «محصولات شیمیایی»، «سرمایهگذاریها» و «خدمات فنی -مهندسی» با آنکه بهصورت عمومی در مسیر نزولی قرار دارند، در برهه زمانی کنونی استعداد زیادی برای رشد و جبران بخشی از نزول سریع خود دارند. بنابراین به نظر میرسد، این سه شاخص در روزهای نخست هفته پیشرو تقابلی نزدیک و شدید با سه شاخص نخست داشته باشند. برای هفته چهار روزهای که پیشرو داریم، دو سناریوی کلی وجود دارد. در سناریوی اول که میتوان آن را «شرایط خوشبینانه» نامید، ارزش معاملات در روز ابتدایی هفته بیش از 250 میلیارد تومان خواهد بود و در ادامه هفته شاهد رشد شاخص کل تا 66600 واحد خواهیم بود.
بدین ترتیب شاخص کل در روز نخست تغییر چشمگیری نخواهد داشت، اما در روزهای دوشنبه و سهشنبه عمده حرکت صعودی خود را انجام خواهد داد. در سناریوی دوم که براساس ماوقع حقیقی بازار در نظر گرفته شده است و میتوان آن را «شرایط معقول» نامید، بازار در روز ابتدایی با رنگ سبز و رشد جزئی شاخص کل (یا بدون این رشد) گشوده میشود و به دلیل ارزش پایین معاملات در مسیر نزولی قرار میگیرد. بدین ترتیب در روزهای بعدی، شاهد کاهش شاخص کل با شیب کم و افزایش تدریجی ارزش معاملات خواهیم بود که این اتفاق میتواند زمینهساز شکلگیری رشدی قابل تامل در هفته بعد باشد. نکته مهم و غیرقابل چشمپوشی در مورد این روزهای بازار آن است که نوسانگیری در این برهه از زمان منطقیترین روش معاملهگری است. قیمت سهمها عموما در حرکت رو به پایین قرار دارد و گاهی از اوقات اندکی به بالا حرکت میکنند تا این نزول بیش از حد سریع و تند نباشد. اما در این میان نباید فراموش کرد که نوسانگیری به خودی خود برای شخص معاملهگر خطرناک است و آسیب شدیدی را به بازار وارد میکند؛ بنابراین نگارنده توصیه اکید دارد، اگر از مهارت کافی برای نوسانگیری برخوردار نیستید، منطقیترین کار دنبال کردن معاملات و شناسایی بهترین زمان برای ورود به بازار است.
* کازرشناس و تحلیلگر بازار بورس