یکی از نگرانی های افرادی که ایمپلنت دندان لازم دارند و نیازمند درمان ارتودنسی نیز هستند، این است که آیا ایمپلنت و ارتودنسی باهم سازگارند یا خیر. پاسخ این سؤال بسته به وضعیت شما، هم بله است و هم خیر. ابتدا به این می پردازیم که ایمپلنت دندان چیست و سپس نحوه تأثیرگذاری آن بر درمان ارتودنسی را بررسی می کنیم.
ایمپلنت دندان جایگزینی برای دندانی است که در اثر آسیب یا پوسیدگی از دست رفته است. ایمپلنت شامل یک پایه تیتانیومی (پست) است که دندانپزشک آن را داخل فک قرار می دهد تا به جای دندان از دست رفته قرار گیرد. سپس یک تاج (بخش قابل مشاهده دندان) مصنوعی روی پایه قرار می دهد که کارکرد آن همانند دندان معمولی خواهد بود.
درواقع ایمپلنت های دندان، از نظر ظاهر و احساسی که با آن ها خواهید داشت، همانند دندان های طبیعی هستند. به مرور زمان فراموش خواهید کرد که دندان، دندان طبیعی خودتان نیست و چون ایمپلنت دندان به خوبی همانند بقیه دندان هایتان می شود (و برای مشابه شدن می توان آن را رنگ زد)، هیچ کس متوجه نخواهد شد که ایمپلنت دندان انجام داده اید.
ایمپلنت دندان مزایای مختلفی دارد که عبارتند از:
هر زمانی که درمان ایمپلنت دندان لازم باشد، می توان این درمان را به صورت سرپایی انجام داد. ایمپلنت معمولاً در عرض چند ساعت توسط بهترین جراحان متخصص ایمپلنت انجام می شود تا در وقت شما صرفه جویی شود. در اکثر موارد ناحیه مدنظر بی حس می شود و نیازی به بیهوشی بیمار نیست. دندا پزشک متخصص دستورات لازم برای آماده شدن برای عمل و مراقبت از دندان ها بعد از عمل به منظور اجتناب از هرگونه مشکل را به شما خواهد گفت. برای مثال اگر دندان های شما نیاز به عصب کشی داشته باشند، دندانپزشک شما اقدام به عصب کشی دندان هایتان قبل از انجام ایمپلنت می کند یا شما را به یک متخصص مجرب درمان ریشه معرفی می کند.
اگر هم درمان ایمپلنت لازم دارید و هم درمان ارتودنسی، معمولاً توصیه می شود که ابتدا بریس را نصب کنید. دلیل این کار این است که بعد از قرار دادن ایمپلنت، نمی توان آن را مانند دندان طبیعی جابه جا کرد. ایمپلنت در فک ثابت می شود و رباطی ندارد که امکان جابه جایی آن را فراهم کند. در بسیاری از بیماران برای اینکه جای دندان جدید باز شود و ریشه های دندان های مجاور محل ایمپلنت در جای درستی قرار گیرند، باید ارتودنسی انجام شود اما این مورد را فراموش نکنید که ارتودنسی باید توسط متخصص ارتودنتیست ماهر انجام شود تا بهترین نتیجه را مشاهده نمایید در غیر اینصورت علاوه بر اینکه در حین درمان ارتودنسی دچار مشکلات دنانی می شوید بلکه زمان درمان شما نیز طولانی تر می شود.
با این حال گاهی اوقات هم بهتر است که ایمپلنت دندان قبل از درمان ارتودنسی انجام شود. اگر دندان های مجاور ایمپلنت، نیازی به ارتودنسی ندارند، مشکلی ندارد و می توان قبل از درمان ارتودنسی ایمپلنت را انجام داد. به علاوه، اگر دندان ایمپلنت باید به عنوان آنکور باشد تا نیروی لازم به دندان های دیگر وارد شود و جابه جا شوند، باید ایمپلنت قبل از ارتودنسی انجام شود.
با افزایش سن، دندان های ما بیشتر به سمت جلوی دهان می آیند؛ این امر به این معناست که ایمپلنت (که اگر یادتان باشد نمی تواند جابه جا شود)، ممکن است بعد از مدتی ظاهراً جابه جا شده به نظر برسد. اگر جای ایمپلنت در مقایسه با دندان های دیگر مناسب است، می توان برای جابه جایی دندان های اطراف آن از ارتودنسی استفاده کرد.
اگر ایمپلنت شما در بهترین جا قرار نداشته باشد، بعد از مرتب شدن دندان ها، جایگذاری بد ایمپلنت مشخص خواهد شد. در چنین مواردی باید تصمیم بگیرید و لبخندی کمی ناقص را بپذیرید یا ایمپلنت را خارج کنید و درمان ارتودنسی را انجام دهید و بعد از اتمام درمان ارتودنسی، ایمپلنت را قرار دهید.
در بسیاری از موارد، ممکن است و یا باید برای اصلاح نتایج ناشی از از دست رفتن دندان، از درمان ارتودنسی استفاده کنید. اگر دندان هایی از دست رفته باشند، جابه جایی دندان های مجاور جای آن را پر خواهد کرد. ارتودنسی نظم دندان ها را حفظ کرده و فضا را باز نگه می دارد. این کار باعث فراهم شدن شرایط برای ایمپلنت دندان می شود و بهترین کارکرد، سلامت بهتر دهان و دندان و بهترین نتایج زیبایی را به دنبال خواهد داشت.
گاهی اوقات از دست رفتن دندان، مزیتی برای درمان ارتودنسی خواهد بود. اگر دلیل نامرتبی، شلوغی دندان ها بوده باشد، ارتودنسی می تواند با پرکردن جای خالی دندان از دست رفته دندان ها را مرتب کند. این امر یکی از دلایل ضرورت مشورت با ارتودنتیست قبل از ایمپلنت است.
معاینات ارتودنسی مشخص خواهد کرد که آیا استفاده از درمان ارتودنسی به جای ایمپلنت برای شما مناسب است یا خیر. عوامل مؤثر شامل این هستند که کدام دندان ها از دست رفته اند و اینکه آیا بدون جایگزینی دندان از دست رفته بایت مناسبی خواهید داشت یا خیر.
در جلسهی اول مراجعه به ارتودنتیست، او بررسی خواهد کرد که دندان های پر شده یا درمان های دیگر، ارتودنسی را تحت تأثیر قرار می دهند یا خیر. گاهی اوقات نوع ارتودنسی که انتخاب می کنید، به این موارد بستگی دارد و گاهی هم کمی تغییرات و تنظیمات لازم خواهد بود.