شركت هایى مثل گوگل كه به خلاقیت در كار اعتقاد دارند، كارمندان خوشحال تر و كارآمدترى دارند؛ كارمندانى كه به كارشان متعهد می مانند. نشریه گاردین الگوى كارى محیط هاى این چنینى را بررسى می كند
وقتى پاى شاد و كارآمد نگه داشتن كارمند به میان می آید، شركت هایى مثل گوگل حرف اول را می زنند. این نام تجارى به اندازه فناورى خارق العاده اش به امكانات فوق العاده اش مثل اتاق بازى بولینگ، غذاى رایگان و عضویت در باشگاه معروف است، حتى یك مامور شادى هم استخدام كرده كه تنها كارش شاد كردن و كارآمد نگه داشتن پرسنل است.
حالا شركت هاى دیگر دارند تلاش می كنند به گوگل برسند؛ با سرگرم كردن كارمندان با فعالیت هاى خلاقانه و پیشنهاد كارهایى كه به آنها كمك می كند از شغل شان لذت ببرند و نسبت به خودشان حس خوبى داشته باشند، می خواهند مشاركت و انگیزه آنها را بالا ببرند.
دفاتر كار در سرتاسر بریتانیا فضایى را به بازى و استراحت اختصاص می دهند تا كارمندان بتوانند در آن با هم معاشرت كنند، تفریح كنند یا درباره كلاس هاى فوق برنامه اى كه بر مهارت هاى خلاقانه پرسنل می افزاید، مثل كلاس آموزش زبان خارجى، نقاشى و طراحى و همین طور موسیقى، با هم صلاح و مشورت كنند.
چرا؟ چون نهادهایى كه فرهنگ كارى خلاقانه را پرورش می دهند كارمندان خوشحال تر و باانگیزه ترى خواهند داشت كه قاعدتا وفادارتر و كارآمدتر خواهند بود.
مارك رودز، مدیر بازاریابى شركت استخدام نیروی Reed می گوید: «تمام كارمندان دنیا اگر در محیطى خلاقانه كار كنند، می مانند. موفق ترین تجارت ها آنهایى هستند كه تفكر خلاقانه را در كارمندان تشویق می كنند و محیطى به وجود می آورند كه همه در آن بتوانند ایده بدهند، حرف خود را بزنند، سؤال كنند و شرایط فعلی را به چالش بكشند. بعضى ایده ها عملى می شود و بعضى ها هم نه اما قطعا هركس به اندازه خودش در این فرآیند چیزهایى یاد می گیرد.»
بعضى كارمندان خودشان داوطلبانه و فعالانه همكارى هاى خلاقانه میان گروه هاى مختلف كارى را تشویق می كنند. دانشگاه متروپولیتن منچستر هر سال رویدادى را تحت عنوان «هفته مشاركت» برگزار می كند كه در آن پرسنل رویدادهایى را براى سایر اعضاى پرسنل كه می خواهند چیزى تازه یاد بگیرند، برگزار می كنند، از رویدادهاى ورزشى گرفته تا كارهاى دستى مثل كار فلز، درست كردن سس و شكلات، عكاسى و یادگیرى زبان اشاره.
آلیسون لیتویت، مسئول آموزش و توسعه سازمان دانشگاه متروپولیتن منچستر می گوید: «بیش از ١٠٠ رویداد در جریان «هفته مشاركت» برگزار می شود. ما یك گروه «سازندگان» هم در دانشگاه داریم كه از نیروهایى تشكیل شده كه در اوقات فراغت خود كارهاى دستى زیادى انجام می دهند و در طول هفته مشاركت و كریسمس بخشى از آنها را برای فروش می گذارند و میزبانى بعضى از جلسات هفته مشاركت را هم برعهده دارند.»
شركت هاى دیگرى هم هستند كه ارزش را در آگاهى از مهارت هاى خلاقانه نیروهاى جوان تر می بینند؛ شركت مشاوره تجارى Cognizant به طور منظم برنامه اى را به نام «روزهاى دیدگاه» برگزار و از دانش آموزان مدارس محلى دعوت می كند تا بیایند و درباره مشاغل حوزه هاى علم، فناورى، مهندسى و ریاضیات یاد بگیرند.
صبح را به بازى هاى تعاملى مرتبط با نوآورى در فناورى می گذرانند و بعد در چالش كارآفرینى با چهار نفر از نیروهاى ارشد شركت با استفاده از فناورى هاى پوشیدنى بازى می كنند.
فیل دانمور، معاون دانشگاه متروپولیتن منچستر می گوید: «اگر شما به دانش آموزان ٩ ساله چالشى بدهید از میزان خلاقیتى كه می توانند به خرج دهند، تعجب می كنید. در مرحله ایده پردازى من همیشه تحت تأثیر عملكرد این بچه ها قرار می گیرم؛ آنها خیلى سریع می توانند تفكر جانبى و حسى داشته باشند و هر چیز مرتبطى را كه از خانواده، دوستان، محیط اطراف و شبكه هاى اجتماعى شنیده و یاد گرفته اند، از ذهن شان بیرون بكشند.»
تفكر جانبى روشى است كه براى یافتن نظرات نو فراتر از روش هاى خطى و معمول اندیشیدن می رود و كاربرد آن مستلزم پذیرش دیدگاه هاى مختلف نسبت به یك موضوع خاص است.
دانمور می گوید که خلاقیت، تفكر جانبى و توانایى برقرارى ارتباط با دیگران از مهارت هاى كلیدى براى پیشرفت در هر سازمانى است. این طبیعى است كه ما بزرگسالان در زندگى بزرگسالانه خود بخشى از خلاقیت ذاتى مان را از دست بدهیم. وقت گذراندن با بچه مدرسه اى ها این حس را به ما برمى گرداند.
كارمندان در شركت هایى كه محیطى سالم و امن ایجاد می كنند، نسبت به كار خود هشت برابر بیشتر (نسبت به یك محیط كارى منفعل) تعهد دارند و سه و نیم برابر بیشتر خلاقیت و نوآورى. اگر كارمندان در قبال فعالیت هاى خلاقانه خود پاداش بگیرند، پیشنهادهای خلاقانه بیشترى را مطرح می كنند. خلاقیت و مشاركت كارمندان زمانى بیشتر می شود كه آنها بتوانند در محیطى آزاد با هم تعامل داشته باشند و حتى براى ایده هاى نو این معاشرت را به خارج از محیط كار انتقال دهند.