بین کشورهای جهان، کشاورزی از اهمیت ویژهای برخوردار است و تمام دولتها تلاش میکنند از کشاورزان خود حمایت کنند. این حمایت بهگونهای است که در بسیاریاز کشورها، بهویژه کشورهای صنعتی، تعرفه واردات محصولات کشاورزی بهمراتب بالاتر از تعرفه واردات کالاهای غیرکشاورزی است. به گزارش فارس، حمایت از بخش کشاورزی تا جایی برای کشورهای جهان اهمیت داشته که کشورهای عضو سازمان تجارت جهانی، با وجود برگزاری جلسات متعدد در این زمینه، تا امروز نتوانستهاند به اجماعی بر سر کاهش تعرفهها بهمنظور افزایش تجارت محصولات کشاورزی دست یابند. درحالیکه در مورد محصولات غیرکشاورزی، کشورهای عضو این سازمان به نتایج مشترکی رسیدهاند و امروزه تعرفه واردات کالاهای صنعتی کشورهای عضو این سازمان بسیار اندک است. علت اصلی این موفقیت را باید در اصرار کشورهای پیشرفته و صنعتی به تداوم حمایت از بخش کشاورزی جستوجو کرد.
برای نمونه میانگین تعرفه اخذ شده از واردات در برخی کشورها به تفکیک کالاهای کشاورزی و غیرکشاورزی به نقل از macmap نشان داده شدهاست. (جدول1) همانطور که مشخص است در کشورهای پیشرفته تعرفه واردات محصولات کشاورزی بسیار بیشتر از تعرفه واردات محصولات غیرکشاورزی است. همچنین کشورهایی چون کرهجنوبی، ترکیه، سوئیس و نروژ در زمینه بالا بردن تعرفه واردات محصولات کشاورزی در مقایسه با دیگر کشورها پیشرو هستند و میانگین تعرفه اخذ شده از واردات محصولات کشاورزی آنها بیش از 50 درصد است.
البته باید توجه داشت تعرفههایی که در جدول آورده شدهاند میزان تعرفه اخذ شده کالاهای وارداتی هستند. تعرفه وضع شده برای واردات کالاهای کشاورزی به قدری بالاست که میزان واردات آنها بسیار اندک است و به همین دلیل تاثیر کمتری در میانگین حقوق ورودی اخذ شده در کل واردات دارند. در واقع از آنجا که میزان واردات محصولاتی که تعرفه بالایی دارند پایینتر است، میانگین تعرفه اخذ شده کمتر از متوسط نرخهای وضع شده است.
بالابردن تعرفه واردات تنها نوع حمایت از کشاورزان نیست. کشورهای پیشرفته جهان با ابزارهای دیگری مانند اعمال محدودیتهای غیرتعرفهای واردات، استانداردهای اجباری، اعطای یارانه مستقیم و غیرمستقیم به کشاورزان (بیمه کشاورزی و اعطای خدماتی به منظور تسهیل فعالیت کشاورزان) نیز از آنها حمایت میکنند. مسئولان این کشورها در طول سالیان سال تلاش کردهاند با حمایت از تولیدکنندگان داخلی محصولات و فرآوردههای کشاورزی، مصرف کشور را تا حد ممکن از طریق تولید داخلی تامین کنند و بدین ترتیب امنیت غذایی بالا به همراه اشتغال را برای کشورشان تامین کنند.
بهعنوان نمونهای دیگر میتوان به آمار سازمان همکاری اقتصادی و توسعه اشاره کرد. طبق آمار این سازمان که کشورهایی چون آمریکا، کانادا، ژاپن، سوییس، نروژ و کشورهای عضو اتحادیه اروپا در آن عضویت دارند، میزان یارانه پرداختی به کشاورزان در کشورهای مختلف حتی تا نیمی از کل درآمد کشاورزان را شامل میشود. در جدول زیر سهم یارانهپرداختی به کشاورزان از کل درآمد آنها نشان داده شدهاست. (جدول2)
بنابراین میتوان گفت کشورهای پیشرفته و صنعتی، بخش کشاورزی خود را رها نکرده و به روشهای مختلف از آن حمایت میکنند و لازم است ایران نیز باتوجه به اهمیت امنیت غذایی و ایجاد اشتغال، سیاستهایی را در زمینه حمایت هوشمندانه از کشاورزان در دستور کار قرار دهد.