چند سالیه که این ترکیب «حمایت از تولید داخل» بدجوری باب شده توی کوچه و خیابون، سفره خونه و تلویزیون فقط سوت حمایت میزنن و تلاششونو میکنن که این ترکیب ملکه ذهن مردم بشه و همینجوری که راه میرن خودشون روزی 10 بار تکرار کنن«امروز روزیه که باید از تولیدات داخل حمایت کنم»!
از اون طرفم ما تولیدکنندهها تند و تند انواع کالا رو تولید میکنیم و میریزیم توی حلق بازار و انتظار حمایت بیدریغ از مصرفکننده رو داریم، البته خدای نکرده فک نکنین ما مثل بعضی اجنبی صفتا از تولیدات خودمون استفاده نمیکنیم و گل به خودی میزنیمها، اصلا اینطور نیست، مثلا همین خود من، اصلا جزءبهجزء وسایل خونهام از خوراکی گرفته تا مصرفی تا لوازم برقی و خودرو و هرچی که فکرشو بکنی همش تولید داخله، اصلا هم به عدم کیفیت و زارت زارت خراب شدن همه چی توی خونه عادت کردیم، فقط از وقتی مادرم توی خونه با برق گرفتگی یخچال مرد، خانمم یه چند وقتیه به خاطر مسمومیتهای غذایی و سروصداهای وسایل خونه توی بیمارستان روانی بستریه، پسرمم که دوسالی هست از آلودگی هوا و مصرف یه داروی تاریخ گذشته داخلی فراموشی گرفته و خودمم که با سرطان کنار اومدم و تحت نظر یه روانشناسم که البته خودش تولیدکننده داروهای گیاهیه، به جز این موارد جزئی مشکل دیگهای نداریم خداروشکر!
ولی این وسط یه جای کار داره میلنگه چون با این همه حمایت بیدریغ مردم همچنان تولید داخل رونق نداره و اجناس از انواع متفاوتش روی دستمون مونده، دلیلشم اینه که یه تعداد خیلی کمی از افراد یه جوری رفتار میکنن انگار تولیدات ما مشکلی داره، حالا نرفتن ببینن جنسهای کرهای و ژاپنی و آلمانی و فرانسوی اصلاً به درد روحیه ما ایرانیها نمیخوره، اصلا نه تنوعی، نه صدایی، نه خرابی، نه برق گرفتگی، نه مسمومیتی، من که میگم زندگی یکنواخت که بشه اصلاً داغون میشه، تازه یه سریهام میشینن نقشه میکشن و تند تند کمپین نخریدن راه میندازن تا زندگی مردم بیشتر از اینی که یکنواخت شده یکنواختر بشه!
ولی مام بیکار ننشستیم که، الان توی این چند ماه کلی نقشه کشیدیم واسه اون دسته از افراد، کلی وام خودرو و بنخرید کالا و وام مسکن و کلی بازی وسوسه برانگیز طراحی کردیم، بلکم بعضیا به خودشون بیان و بیان کالاهای مارو بخرن.
مثلا یه وام خودرو میدیم که شما با 34 میلیون صاحب یه ماشین 22 میلیونی میشین، یعنی حدود 14 تومن سود ثانویه و یه 14 تومن سود اولیه نصیبمون میشه، البته میدونین که مجبوریم، چون به هرروشی امتحان کردیم خریدار نبودن دیگه! یا مثلا یه بن 10 میلیونی میخوایم بدیم، حالا چقدر پس میگیریم به کنار اینکه چه جوری بدیم و به کیا بدیم، فعلا معلوم نیست، حالا یه پنجماهی ایجاد آمادگی میکنیم، بعدش که دیگه مشتری رفت کالارو دید و تصمیم گرفت که کالای ایرانی بخره میگیم آقا بنها توزیع شد و به شما نرسید. بقیه برین بازار آزاد خرید کنید، فقط جریان حمایت از تولید داخل یادتون نره، خلاصه که مجبوریم این برنامه هارو بریزیم آخه تازگیا فهمیدیم، بعضی از مردممون اصلاً صداقت ندارن الکی روزی ده بار تکرار میکنن، حمایت از تولید داخلی آخرش میرن و جنس خارجی میخرن، این که نشد که، مارو هم مجبور میکنن کالاهارو بهشون بخرونیم!