کارگران آمریکایی حرف‌ های ترامپ را باور می‌کنند

اواسط ماه‌مارس، هیلاری کلینتون در کمپین  «انرژی پاک» خود در اوهایو گفت: ‌«‌ما می‌خواهیم بسیاری از شرکت‌ها و معدنچی‌های زغال‌سنگ را از چرخه تجاری خارج کنیم، ما می‌خواهیم نشان دهیم که این مردم را فراموش نمی‌کنیم.‌»‌ ‌

رئیس سابق امور خارجه و نامزد حزب دموکرات برای انتخابات ریاست‌جمهوری شاید بابت این شعار تبلیغاتی افسوس بخورد. از سپتامبر سال 2014، بخش معدن آمریکا 191 هزار شغل را از چرخه مشاغل خود حذف کرده است؛ تنها 7000 شغل در ماه گذشته از بین رفته است.

برای بسیاری از آمریکایی‌ها حکایت بهبود اقتصادی دولت اوباما، با 5 درصد نرخ بیکاری و 74 ماه رشد مداوم وضعیت شغلی، حکایت آشنایی نیست؛ مسئله‌ای است که دارد آنها را به آغوش دونالد ترامپ می‌اندازد.

رای‌دهنده‌ای از وست ویرجینیا درباره کمپین انرژی پاک هیلاری کلینتون می‌گوید: ‌«‌چطور می‌توانی بگویی قرار است این همه معدنچی را از کار بیکار کنی و بعد بیایی بگویی ما می‌خواهیم با شما دوست باشیم. این آدم‌ها اینطوری تو را دوست خودشان نمی‌‌‌دانند.‌»‌ ‌

ترامپ را دوست خود می‌بینند؛ به همین خاطر هم هفته گذشته در تجمعی در حمایت از ترامپ گرد هم آمدند و بنرهایی با این شعار که «ترامپ هوای معدنچی‌ها را دارد» به دست گرفتند.

باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا بدون شک تغییرات قابل‌توجهی در حوزه اشتغال‌زایی به‌وجود آورد. نرخ بیکاری آمریکا حالا خیلی پایین‌تر از نرخ 10 درصدی بیکاری در دوران وخیم رکود اقتصادی قرار می‌گیرد.

رئیس‌جمهوری آمریکا به تازگی از سیاست‌های اقتصادی دولت خود دفاع کرده و می‌گوید: ‌«‌اگر ما آن کارها را نمی‌کردیم، وضعیت آمریکایی‌ها خیلی وخیم‌تر از این‌ها می‌شد.‌»‌ ‌اما با وجود حقوق پایین و تعدیل‌ها، بسیاری از آمریکایی‌ها حالا طرفدار شعارهای اقتصادی ترامپ شده‌اند و حتی آن را به سیاست‌های دولت اوباما ترجیح می‌دهند.

لارنس میشل، رئیس مؤسسه چپ‌گرای سیاست اقتصادی می‌گوید: ‌«‌مردم دوست ندارند بشنوند که وضعیت‌شان از آنچه هست، بدتر می‌شود. بعضی وقت‌ها چنین حرف‌هایی مردم را عصبانی می‌کند.‌»‌ ‌

اتحادیه کارگری ایالات متحده طی چند ماه گذشته، در پی گزارش‌هایی حاکی از افزایش 2 درصدی دستمزدها، بارها اعلام کرده که مسئله حقوق کارگرها کار تمام‌نشده فرآیند بهبود وضعیت اقتصادی است؛ البته بیکاری را هم باید به این فهرست اضافه کرد. برای اینکه طبقه کارگر آمریکا متوجه تأثیرات فرآیند بهبود اقتصادی شوند، دستمزدها باید افزایش 3 تا 4 درصدی داشته باشد.

براساس آخرین گزارشی که از میزان درآمد خانوارهای طبقه متوسط آمریکا منتشر شده، دستمزد یک آمریکایی معمولی فرقی با دستمزد او در سال 1997 ندارد.

البته ترامپ تنها کسی نیست که درباره افزایش دستمزدها و فرصت‌های شغلی حرف می‌زند. کلینتون هم در خلال کمپینش در ایالت ایندیانا از کارخانه ساخت ماشین‌آلات سنگین اِی‌ام جنرال بازدید کرد. اما ظاهرا این شعارهای تبلیغاتی ترامپ در این راستاست که به مذاق کارگرهای آمریکایی خوش آمده است.

به‌عنوان مثال مایکل لاوانا، کارگر 37 ساله که در شرکت فورد کار می‌کند و عضو اتحادیه هم است، می‌گوید: ‌«‌تا جایی که به مردهای سفیدپوست و کارگرهای مرد ربط دارد، کلینتون در میشیگان رأی نمی‌آورد.‌»‌ ‌ او و برادر بازنشسته‌اش در رای‌گیری‌های اولیه میشیگان فقط به ترامپ رأی داده‌اند تا کلینتون رأی نیاورد.

لاوانا می‌گوید: خیلی‌ از این نامزدها درباره کار حرف می‌زنند اما درباره ارزش کار چیزی نمی‌گویند. او امیدوار است ترامپ در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری بتواند نیرویی اجرایی را سازماندهی کند تا مشخص شود که چرا شرکت‌ها دارند ایالات متحده را به قصد کشورهایی چون مکزیک و کانادا ترک می‌کنند.

البته ترامپ هنوز برنامه دقیق و مشخص خود برای برگرداندن مشاغل به آمریکا را ارائه نداده؛ مسئله‌ای که دموکرات‌ها از جمله اوباما از رسانه‌ها خواسته‌اند، رویش مانور دهند.  اوباما در نشست مطبوعاتی جمعه گذشته در کاخ سفید گفت: تمام نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری که می‌گویند راه‌حلی برای مسئله‌ای به‌خصوص دارند، باید برنامه‌شان را دقیق توضیح دهند. ‌«‌آمریکایی‌ها خرد جمعی خوبی دارند اما تا زمانی‌که اطلاعات درست به آنها داده شود.‌»‌ ‌

وعده‌های ترامپ در راستای اشتغال‌زایی هم دموکرات‌ها و هم جمهوریخواهان را درگیر کرده است اما اینکه چطور می‌خواهد وعده‌هایش را عملی کند، معمایی است که رای‌دهندگان آمریکایی هم ظاهرا علاقه‌ای به کشف کردنش ندارند.

آنها نمی‌خواهد چیزی بدانند، فقط یک راه‌حل ساده می‌خواهند که مشکل‌شان را حل کند. اتحادیه کارگری آمریکا تنها با بالا بردن سطح سواد اعضایش است که می‌تواند برای دموکرات‌ها رأی بخرد؛ اما حتی این راهکار هم با محدودیت‌هایی روبه‌روست.

تنها دلیلی که اتحادیه‌ها از ترامپ حمایت نمی‌کنند، جمهوریخواه بودنش است. این را خود کارگران می‌گویند. وینست رونی از اتحادیه کارگران خودروسازی می‌گوید: ‌«‌20 سال است که با افتخار عضو اتحادیه هستم. اما من کورکورانه تنها به این خاطر که اتحادیه از من می‌خواهد، به دموکرات‌ها رأی نمی‌دهم. آنها به فکر خودشان هستند نه کارگرها.اگر همین قانون‌گذاران باعث شده‌اند که کارگرهای کشور خودشان برای کار به کشورهای دیگر بروند، چطور قانون می‌خواهد به سمت افزایش دستمزد یا بهبود شرایط کاری کارگران برود؟ »رونی معتقد است اگر ترامپ در انتخابات پیروز شود، به آنچه می‌گوید عمل خواهد کرد: ‌«‌آمریکا را دوباره می‌سازد.‌»‌ ‌