جداسازی زندگی کاری و زندگی شخصی اهمیت زیادی دارد اما گاهی مشکل به نظر میرسد. چگونه به آن فائق آییم؟ در پایان ساعت کاری، وسایلتان را مرتب میکنید و از دفتر کار خارج میشوید. رایانهتان را خاموش میکنید و فرم اداریتان را با یک پیژامه راحت تعویض میکنید. متأسفانه در کنار اینها کمتر به فکر خالی کردن مغزتان هستید که حتی با بازگشت به خانه، باز هم درگیر مسائل مربوط به کار است. تحقیقات جدیدی از یک استراتژی ساده برای جداسازی ذهنی شما از شغلتان، هنگامی که به منزل برمیگردید خبر میدهد.
فوت و فن آن چیست؟ نوشتن دقیق و جزءبهجزء اینکه چگونه کارهای به اتمام نرسیده را در روز بعد به پایان خواهید رسانید. در این تحقیق که توسط براندون اسمیت، پروفسور دانشگاه بالاستیت، از طرف شرکت تحقیقاتی دایجست صورت گرفته است، نزدیک به 100 نفر شرکتکننده در بر داشت. در آغاز این مطالعه، هر یک از شرکتکنندگان مشخص کردند که شغلشان چقدر در زندگی نقش مهمی ایفا میکند.سپس طی سه روز، دو پرسشنامه را تکمیل کردند.
نخستین پرسشنامه از آنها خواسته بود اهدافی را که در شغلشان به آنها دست نیافتهاند، اهدافی که به آنها رسیدهاند و درجه اهمیت هر یک از اهداف را مشخص کنند. پرسشنامه دوم خواسته بود که آنها چه مدتی را صرف میکنند تا به اهداف و در کل به شغلشان فکر کنند. پـــروفســـور اسمـــیـــت از نیـمــــی از شرکتکنندگان درخواست کرده بود که برنامهای برای مشخص کردن مکان، زمان و چگونگی رسیدن به اهدافشان طراحی کنند. طی همین روند، برخی از آنها حتی اعلام کردند: «من تا ساعت 9 شب در دفتر کارم ماندم برای اینکه یک ایمیل به مشتری ارسال کنم...».
نیمی دیگر از شرکتکنندگان دستورالعمل برنامهریزی را دریافت نکرده بودند. نتایج نشان داد در میان شرکتکنندگانی که شغل بیشترین اهمیت را داشت، تمرین برنامهریزی کردن توانست مانع از آنها شود که به وظایف مهم و پایاننیافتهشان در آخر روز فکر کنند. اسمیت اظهار میدارد: «برنامهریزی کردن برای وظایف پایاننیافته در آخر روز، گزینه کمهزینهای است، اما هم از نظر زمانی و هم مالی مناسب است. علاوه بر این باعث میشود سلامت شغلی بهبود یافته و عملکرد کارکنان بیشتر شود.»
به عبارت دیگر، اگر شما به کارهایی که به پایان نرساندهاید مدام فکر نکنید، در روز بعد خلاقتر خواهید بود زیرا به مغز خود استراحت دادهاید. بدون اینکه صحبتی از برنامه خود به محض ورود به محل کارتان به میان آمده باشد. توجه داشته باشید که این تمرین یک اکسیر نیست! این مطالعه نشان میدهد که تمرین برنامهریزی مانع از این نمیشود که شرکتکنندگان بهطورکلی به کار فکر نکنند.
بنابراین، افکارتان درباره همکار تنبل یا ارتقایی که به دست نیاوردهاید همیشه ممکن است متعجبتان کند.بههرحال برنامهریزی اتمام کارها، زمان و انرژی کمی میبرد. شما همیشه میتوانید این روند را متوقف کنید اگر کمکی به شما نکرد. اما در بهترین حالت، یک کارمند بهتر و یک فرد آرامتر در زندگی روزانهتان خواهید بود.