پرورش خوک در ایران اصلا وجود ندارد، چون تولید و خریدوفروش آن غیرمجاز و ممنوع است. تنها در جنگلها و مراتع شمال کشور گراز (خوک وحشی) زندگی میکند که کشاورزان این مناطق را عاصی کرده است. دولت از حدود 15 سال پیش به یکی از کارخانههای تولید فرآوردههای دامی مجوز داده تا برای تامین نیاز اقلیتهای مذهبی و پیروان آیینهای دیگری که خوردن گوشت خوک را حرام نمیدانند، گرازهای شکارشده توسط شکارچیان شمال را خریداری کند. این کارخانه از سازمان دامپزشکی و وزارت بهداشت مجوزهای بهداشتی دریافت کرده و مجوزهای شرعی و مذهبی را نیز از مقامها و مراجع مذهبی گرفته است.
تولید فرآوردههای گوشتی با گوشت گراز در کشور به اندازه محدودی انجام میشود که شاید بتوان گفت که نیازهای هموطنان اقلیتهای مذهبی را هم تامین نمیکند و مراکزی که مجوز دارند، حق فروش به افراد دیگر بهجز همکیشان خود را ندارند. حالا نمیدانیم چطور برخی رسانهها خبر از فروش عمومی این فرآوردهها میدهند؟ حتی برخی از مسئولان این روزها صحبت از واردات چمدانی سوسیس و کالباس خوک میکنند. این درحالی است که شرایط ماندگاری و نگهداری فرآوردههای گوشتی در دمای صفر تا چهار درجه سانتیگراد در یخچال امکانپذیر است و اینکه کسی بگوید ممکن است بهصورت چمدانی وارد شده باشد، جای تعجب دارد. پرسش مطرح اینکه اگر همچنین امکانی وجود داشته باشد مگر چند کیلوگرم میتوان وارد کرد که در فستفودها قابل ارائه و فروش باشد؟
گاهی برخی از کارشناسان، مسئولان و مقامهای دولتی مسائلی را در رسانهها مطرح میکنند که مبنای فنی ندارد و تنها بار منفی در جامعه ایجاد میکند. مانند ممنوعیت خمیر مرغ که حدود سه تا چهار سال است که ممنوع اعلام شده و کارخانههای فرآوردههای گوشتی چند سالی است که از آن استفاده نمیکنند. نمیدانم چرا تازه یادشان افتاده که اعلام کنند و رسانهها نیز آن را پیگیری میکنند.
یکی دیگر از مواردی که در این زمینه مطرح میشود، پرورش خوک بهصورت غیرمجاز در نواحی شمال کشور است که این امکان نیز بهصورت کامل رد میشود. وجود مزرعه پرورش خوک در کشوری که این کار در آن از نظر شرعی و قانونی ممنوع است، امکان ندارد. مگر میشود سازمان دامپزشکی و وزارت بهداشت با آن همه حساسیتهایی که دارند، از آن بیخبر باشند؟ بنابراین، نمیتوان این موضوع را تایید کرد و پذیرفت.