روسیه و چین از خصوصی شدن آیکان حمایت می کنند / پایان چنبره آمریکا بر اینترنت جهانی

بدون شک یکی از نوابغ دنیای تکنولوژی پرفسور «جان پاستل» است. این دانش آموخــته دانشــگاه UCLA که از پیشگامان عرصه اینترنت و علوم کامپیوتری است، در اواخر دهه هفتاد میلادی یک قرارداد همکاری با دولت ایالات متحده امضا کرد؛ قراردادی که هدف اصلی آن مدیریت آدرس های اینترنتی بود.

این قرارداد اهمیتی بسیار داشت، زیرا پاستل و گروه تحت سرپرستی وی نه تنها وظیفه راه اندازی بزرگ ترین شبکه IT جهان را بر عهده داشتند، بلکه نظارت مداوم بر تمامی آدرس ها، پروتکل ها و... را نیز عهده دار بودند. جالب تر اینکه وی نخستین فردی بود که ایده تبدیل آدرس های اینترنتی IP به آدرس های امروزی را مطرح کرد.

بعدها DNS مسئولیت حل مشکل اسامی کامپیوترها (ترجمه نام به آدرس) در یک شبکه و مسائل مرتبط با برنامه هایWinsock  را بر عهده گرفت.

Domain Name System که به اختصار DNS نامیده می شود، یک سیستم سلسله مراتبی نام گذاری برای کامپیوترها، سرویس ها یا هر منبع دیگری که به شبکه اینترنت یا یک شبکه خصوصی (LAN) متصل بوده، است. وقتی می خواهید وارد وبگاهی شوید، باید نشانی وب را بدانید. نشانی کارساز وب با نشانی آی پی مشخص می شود، اما به خاطر سپردن نشانی آی پی دشوار است.

می توان به جای نشانی آی پی، از نام های دامنه استفاده کرد. برای هر نشانی آی پی یک نام دامنه در نظر گرفته شده است، مثلا نشانی آی پی وبگاه گوگل ۱۷۳.۱۹۴.۳۳.۱۰۴ است. برای دسترسی به گوگل، می توانید از این نشانی آی پی یا نام دامنه آن یعنی www. google. com  استفاده کنید.

اکنون و بعد از 20 سال از یکه تازی ایالات متحده در خصوص DNS خبرهایی حاکی از احتمال صرف نظر کردن از این قدرت به گوش می رسد. پیش از اینها نیز اخباری در خصوص واگذاری DNS به شرکت اینترنتی آیکان وجود داشت؛ شرکتی غیرانتفاعی که باوجود اظهار تمایل مقاماتش برای این کار، از سوی مقامات آمریکایی ردصلاحیت شد.

مقامات دولتی معتقد بودند این شرکت هنوز آمادگی دریافت این مسئولیت بزرگ را ندارد. بر همین اساس در سال 2014 و با همه کشمکش های ایجاد شده بین این شرکت و دولت فدرال آمریکا، تصمیم واگذاری  DNSمختومه و بی نتیجه اعلام شد.

حالا با گذشت دو سال از آن تاریخ، زمزمه هایی مبنی بر اعطای کلید پادشاهی DNS به شرکت مذکور شنیده می شود. اگرچه آیکان شرکتی لس آنجلسی و به عبارتی واضح تر کاملا آمریکایی است، ولی خروج انحصار DNS از دستان دولت فدرال مسئله ای جنجالی و قابل توجه خواهد بود.

صف آرایی موافقان و مخالفان

ماجرای DNS برای کاربران عادی وب سایت ها چندان مهم به نظر نمی رسد، چرا که واگذاری آن به شرکت آیکان تغییر یا نقصی در عملکرد وبگاه های اینترنتی ایجاد نخواهد کرد و همچنان بدون نقص به فعالیت خود ادامه خواهند داد. اما نظر سیاستمداران در این خصوص متفاوت است.

بسیاری از سیاستمداران آمریکایی مخالف این حرکت هستند و معتقدند چنین تصمیمی منجر به باز شدن مرزهای حفاظت شده ای خواهد شد که تاکنون ایمن بودند. سناتورهای جمهوری خواه نام آشنایی همچون تدکروز نیز با امضای نامه ای معترضانه اعلام کرده اند این تصمیم نتیجه ای جز افزایش قدرت کشورهای دیگر در فضای اینترنت نخواهد داشت؛ قدرتی که احتمال دارد با مواضع دولت آمریکا ناسازگاری داشته باشد.

اگرچه دولت ایالات متحده بارها در مجامع بین المللی اعلام کرده مخالفتی با واگذاری DNS به مرجعی قابل اطمینان ندارد، اما عملا انحصار خود را در قدرت حفظ کره است. از سوی دیگر دولت های چین و روسیه به دفعات در اعتراض به وضع موجود شکایات خود را به سازمان ملل متحد اعلام کرده و خواستار تفویض امتیاز DNS به یک شرکت اطلاعاتی بین المللی شده اند. به نظر می رسد این تصمیم دولت ایالات متحده نوعی روش دوم و جایگزین برای فرار از درخواست کشورهای مخالف انحصار قدرت است.

هیات مدیره آیکان در بیانیه ای اعلام کرده  است که به محض دریافت امتیازات و حقوق لازم، تمامی دخالت های دولتی را کاهش داده و تلاش می کنند فعالیتی کاملا بین المللی و به دور از سیاست های دولت فدرال در پیش گیرند. با این حال در خصوص تحقق این وعده ها تردیدهایی وجود دارد.

ارتباط با نویسنده: royapakseresht@gmail.com