هفته پیش در زمان تبلیغات انتخاباتی پوسترهای رنگی کاندیداها، شهر را از لحاظ بصری به شکل وحشتناکی زشت کرده بودند. کاندیداها به هیچ دیواری رحم نکردند و هر طرف را که نگاه میکردید، پوستری از تبلیغات انتخاباتی قابل مشاهده بود. تبلیغاتی که چند ماه قبل از اجرای آن برای ساماندهی و اجرای قاعدهمندش دورههای آموزشی زیادی برگزار شده بود. بسیاری از اساتید حوزه تبلیغات عنوان میکردند که تبلیغات انتخاباتی این دوره متفاوت خواهد بود و ستادهای انتخاباتی مختلف از تبلیغات سنتی فاصله خواهند گرفت و سراغ تبلیغاتی نظاممندتر میروند اما به نظر این اتفاق نیفتاد و کاندیداها همان روشهای سنتی دورههای قبل را تکرار کردند.در این دوره نیز به نصب پوسترهایی با تصویر کاندیداهای مختلف اکتفا شده بود. تصاویری که در اکثر آنها کاندیداها به شکل مصنوعی لبخند میزدند و با انگشت اشاره جوهری شده به سمت بیننده نگاه میکردند.
به هرحال این پوسترها نشان از هدر رفتن میلیونها تومان بودجه تبلیغاتی و هزاران تنه درخت بود.درختانی که قبل از انتخابات همه افراد شعار حفظشان را میدادند و به خاطر نابودیشان افسوس میخوردند. البته در این دوره بسیاری از کاندیداها علاوه بر تبلیغات محیطی با تلفیق شیوههای تبلیغات سنتی و تبلیغات دیجیتال و مجازی، روشهای درهمی را اختراع کردند که به نظر غیراز کشورمان در هیچ جای دیگری کاربرد ندارد.
تبلیغات پیامکی
ارسال تبلیغات پیامکی یکی از شیوههایی بود که بسیاری از کاندیداها این دوره از آن بهرهبرداری کردند.برای مثال چندی پیش پیامکی با این مضمون که به فلان کاندیدا رأی دهید و پیامک ارسالی را به منظور حمایت از کاندیدای مورد نظر به دهها نفر ارسال کنید، برای برخی از کاربران تلفن همراه فرستاده شده بود. کاندیدای مورد نظر در متن پیامک خود از لحنی دستوری استفاده کرده بود و از مخاطبان خواسته بود که از خود هزینه و برای او تبلیغ کنند.
هر مخاطبی با دیدن پیامک متعجب از لحن گفتاری کاندیدا بدون آنکه متوجه اصل موضوع و هدف تبلیغ شود، سعی میکرد، فورا آن را پاک کند. اکثر متن تبلیغاتی پیامکهای کاندیداها به همین شکل بود و آنها به این موضوع توجه نمیکردند که مخاطب این پیامکها مانند مشتریان یک محصول هستند، یعنی همانطور که مشتریان با دیدن تبلیغ جذاب ترغیب به خرید محصول میشوند، مخاطبان تبلیغات انتخاباتی نیز باید ترغیب به انجام کاری شوند. کاری که منجر به انتخاب یک فرد میشود.
تبلیغات تلگرامی
تبلیغات تلگرامی کاندیداها نیز وضعیت بهتری به نسبت مابقی رسانههای تبلیغاتی نداشت و در آن رسانه نیز آشفتگی که در مابقی رسانههای تبلیغاتی وجود داشت، مشاهده میشد. اکثر کاندیداها کانالها و گروههای تلگرامی به راه انداخته و در آن شروع به تبلیغات کردهبودند. نکته جالب این است که در فضای مجازی مانند تلگرام نیز مخاطبان به زور عضو کانالهای مختلف میشدند به حدی که با هر بار روشن و خاموش کردن گوشی همراه و ورود دوباره به تلگرام مخاطبان متوجه میشدند که عضو تعداد زیادی کانال تبلیغاتی کاندیداها شدهاند.
نکته جالب این است که در چنین کانالهایی، کاندیداها باز همان محتوا و تصاویری را که در رسانههای دیگر مورد استفاده قرار داده بودند بهکار میگرفتند، یعنی انگار کاندیداها تلگرام را نیز با دیوار شهر اشتباه گرفته بودند و در آنجا نیز همان پوسترهای محیطی خود را نصب کرده و به مخاطبان نشان میدادند. این درحالی است که اگر کاندیداها سراغ برگزاری کمپینهای منظم و هدفمند میرفتند به راحتی میتوانستند نظر تعداد زیادی از مخاطبان را جلب کنند.
مخاطبان هفته گذشته ذهنشان پر از اخبار انتخاباتی بود، به همین دلیل بیهیچ واسطهای میتوانستند پیامهای تبلیغاتی انتخاباتی را دریافت کنند. بنابراین کاندیداها دیگر نیازی به این نداشتند که فضا را آماده ارسال پیام تبلیغاتی خود کنند. وقتی مخاطبان در این حالت قرار میگیرند، نسبت به تبلیغات متفاوت سریعتر واکنش نشان میدهند و به راحتی از میان انبوه تبلیغات انتخاباتی آنهایی را انتخاب میکنند که جذابیت بیشتری دارند. به همین دلیل اگر کاندیداها از فرصت مناسب استفاده و روشهای متفاوتی را اجرا میکردند مطمئنا میتوانستند به اهداف خود برسند و بهرهبرداری خوبی از زمان بهدست آورده کنند.