هفته‌ای کم‌رمق پیش‌روی بازار سهام

در هفته گذشته با کاهشی در حدود 120 واحد رو‌به‌رو شد و نشان داد بازگشت بازار به‌آسانی میسر نخواهد بود. شاخص کل که به‌تازگی وارد کانال 64000 واحد شده بود در تلاشی ناموفق برای شکست مقاومت 65000 واحد تلاش کرد و پس از ناکام ماندن در این مهم، باری دیگر به مسیر نزولی خود بازگشت و در انتها در رقم 64721 واحد آرام گرفت. بازار در روز شنبه با رنگ سبز گشوده شد. نخستین روز هفته پایانی بهمن، با افزایش 92 واحد به ارتفاع شاخص کل به پایان رسید. روز دوم معاملاتی هفته، نشان از بلاتکلیفی معامله‌گران داشت؛ در این روز شاخص کل در بازه‌ای 60 واحدی نوسان کرد و با کاهشی در حدود 10 واحد کار خود را به پایان برد. 

افزایش کمتر از 70 واحدی روز دوشنبه تیر خلاص تمام تلاش‌ها برای صعودی نگه داشتن شاخص بود. معامله‌گرانی که روز دوشنبه دست به خرید زدند، عموما در روزهای پس از آن از خرید خود ناراضی بودند. بازار در روز سه‌شنبه با رویه صعودی گشوده شد و تقریبا 90 واحد رشد در کارنامه شاخص کل را نیز به ثبت رساند، اما خیلی زود در مقابل فشار عرضه تسلیم شد و شاخص کل کاهش ملموسی را تجربه کرد. شاخص کل در روز سه‌شنبه با کاهش 180 واحدی رو‌به‌رو شد و بدین ترتیب وضعیت روز پایانی بهمن‌ماه نیز مشخص شد؛ منفی.

شاخص به طرز معجزه‌آسایی در دقایق نخست چهارشنبه سبز‌رنگ بود، اما این اتفاق خیلی زود به هیجان دقایق نخست بازار تبدیل شد. کاهش بیش از 90 واحد از ارتفاع شاخص کل در آخرین روز معاملاتی بهمن‌ماه ثبت شد و بدین ترتیب این شاخص در ماه گذشته نشان از نزولی بودن عمومیت بازار داشت. شاخص کل در گشایش روز ابتدایی بهمن‌ماه، رقمی بیش از 65500 واحد را به خود اختصاص داده بود. به‌رغم منفی بودن شاخص در نخستین روز، بازار در حدود دو هفته پیاپی رنگ‌و‌بوی صعودی داشت. کاهشی که در نخستین روز بهمن‌ماه در پیکره شاخص کل ایجاد شده بود، با 9 روز تلاش و کوشش جبران شد؛ بازار دو روز پس از آن نیز مثبت ماند و سپس به نزول محکوم شده و 1000 واحد از ارتفاع خود را از دست داد.

نوسانات بهمن‌ماه را می‌توان به‌نوعی استراحتی موقت در مسیر نزولی بلند‌مدت بازار تلقی کرد. موج نزولی جدیدی که از اواخر آبان‌ماه در بازار به وجود آمده بود، نیاز به توقفی موقت داشت و این اتفاق در کارنامه بهمن به ثبت رسید. تا پیش از فرا‌رسیدن بهمن‌ماه شاخص کل 11300 واحد از ارتفاع خود را در 47 روز کاری از دست داده بود و این کاهش در نوع خود بی‌سابقه تلقی می‌شد. میانگین کاهش شاخص در ماه‌های نزولی منتهی به بهمن‌ماه در حدود 240 واحد در هر روز بود و این رقم برای بهمن‌ماه تنها در 40 واحد کاهش در روز خلاصه می‌شد. این کاهش سرعت روند نزولی امری طبیعی به نظر می‌رسد، اما برای صادر کردن حکمی قطعی به معنای پایان یافتن مسیر نزولی بسیار زود است.

در هفته جاری نمی‌توان انتظار داشت بازار حرکت کاریزماتیکی از خود نشان دهد. شاخص کل تصمیم گرفته است در حوالی خط روند نزولی مقاومتی قوی خود نوسان کند و این امر تنها می‌تواند زمینه آسیب رسیدن به بازار را مهیا کند. نمی‌توان انتظار داشت شاخص کل با شیب زیاد این خط روند را به بالا بشکند، اما دور از ذهن نخواهد بود اگر شاخص کل به‌صورت عرضی این خطر روند را بشکند و خود را روی آن تثبیت کند. از سوی دیگر اگر شاخص کل زمان و انرژی زیادی را برای بازی با این خط روند صرف کند، قطعا از آن شکست خواهد خورد و نزول شدیدی از ارتفاع شاخص کل را شاهد خواهیم بود.

بدین ترتیب به نظر می‌رسید دو روز ابتدایی هفته از اهمیت بسیار در تعیین روند دو ماه آینده بازار برخوردار باشند. مثبت بودن شاخص کل در دو روز ابتدایی هفته قرمز بودن دو‌شنبه و سه‌شنبه را در پی خواهد داشت که خود زمینه‌ساز چهارشنبه‌ای مثبت خواهد بود. بدین ترتیب بازار در دو ماه آینده در روندی نوسانی اما رو به پایین قرار خواهد گرفت؛ روند نزولی فرسایشی. اما منفی بودن دو روز ابتدایی هفته، از آنجایی که عموما این اواخر منفی‌ها قوی‌تر از مثبت‌ها هستند، می‌تواند شاخص کل را در مسیر نزولی قوی‌تری قرار دهد، به طرزی که میانگین نزول در پایان دو ماه آینده چیزی حدود 150 تا 200 واحد در روز باشد.

بدین ترتیب اگر دو روز ابتدایی هفته منفی باشند، می‌توان انتظار داشت روز میانی هفته نیز همین روند را داشته باشد و سه‌شنبه کمی از سرعت کاهش کاسته شود. با عنایت به روند معاملات ماه اخیر سناریوی نخست محتمل‌تر به نظر می‌رسد، اما معقول‌تر این است که تا زمان تعیین‌تکلیف از تصمیمات هیجانی خودداری شود.

* کارشناس و تحلیلگر بازار سرمایه