چیزی که در بازار مشاهده میشود معلول چند اتفاق بنیادین است که بیتوجهی به آن منجر به نتایج اشتباه میشود. یکی از متغیرهایی که بر بازار سهام تاثیر گذاشته فشارهای بودجهای ناشی از کاهش بهای نفت است. مسئله دیگر فشار تحریمهای بینالمللی است که در سالهای گذشته به صلاح کشور و نظام نبود که اثرات آن و مشکلاتی که ایجاد کرد، بازگو شود. به جهت حفظ استحکام در کشور از بیان آسیبهای تحریم و مشکلات بسیاری که ایجاد کرد، خودداری میشد. گاهی اوقات برای حفظ امید در مردم بیان میشد که مشکلات ایجاد شده چیز خاصی نیست و درست میشود. در حالی که واقعیت این نبود. نکته دیگری که بسیار مهم است این است که برخی مدیران ارشد سازمانها، نتایج کوتاهمدت رفع تحریمها را بیش از آنچه که در واقعیت بود، برآورد کردند.
در اینکه توافق هستهای یک اتفاق تاریخی و خوش یمن برای کشور است، تردیدی نیست. اما فعالان بازار تصور میکردند و انتظار داشتند که مثلا چند روز بعد از توافق، اثرات ملموسی را مشاهده کنند. از یک طرف وضع موجود ما، نابسامانتر از آن چیزی بود که در عرصه عمومی بیان میشد. در صورتی که متغیرها و شاخصهای کلان در اقتصاد کشور نزولی باشد اما بازار سهام مسیر برعکس را بپیماید و شاخصها صعودی باشد، بسیاری میگویند که رشد بازار سهام حبابی است.
در حال حاضر، فعالان بازار سهام به دلیل برآورده نشدن انتظاراتشان، دچار افسردگی مزمن شدهاند و عملا رکود و سکوت کامل بر بازار سهام حاکم است. من تصور میکنم که تا پایان سال فعالان بازار به تدریج از این افسردگی خارج میشوند و بازیابی روحی و روانی رخ میدهد. الان دغدغههایی را که بین شرکتهای فولادی و سنگ آهنیها وجود دارد، مشاهده میکنید. اینها همگی معلول هستند و یک علت بیشتر وجود ندارد و آن این است که به دولت به دلیل کسری بودجه فشار آمده است. پیشبینی میکنم که از پایان امسال رونق به بازار بازمیگردد. از سال آینده حضور سرمایهگذاران خارجی و رشد و رونق اقتصادی را شاهد خواهیم بود.
* دبیرکل کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران