در سالهای اخیر که هم تحریمها سنگینتر از قبل شد و هم رکود و تورم همزمان بر جامعه حاکم شد و قدرت خرید مردم را بهشدت پایین آورد، برخی از تولیدکنندگان که تاب و توان ماندن نداشتند، ترجیح دادند که خود را از این عرصه کنار بکشند. اما در همین زمان بعضی از تولیدکنندگان باوجود مشکلات موجود پا پس نگذاشتند و خود را در عرصه تولید حفظ کردند. این موضوع در مورد تمام تولیدکنندگان در عرصههای مختلف تولیدی صدق میکند و در این میان تولیدکنندگان پوشاک هم از این قاعده مستثنا نیستند. یکی از این تولیدکنندگان، علی ارفعی مدیرعامل شرکت دودوک است که از سرآمدان تولید پوشاک کودک در کشور است که داستان کسبوکارش را با «فرصت امروز» در میان نهاده است.
آغاز کار با حداقل سرمایه
علی ارفعی 25سال پیش به دلیل فعالیتی که برادرش در زمینه تولید پوشاک کودک داشت و جذابیتی که فعالیت در این عرصه برایش ایجاد کرده بود، تمایل به سرمایهگذاری در این حوزه پیدا کرد. وی با اشاره به اینکه 25سال پیش کار خود را با سرمایه حدود 3میلیون تومانی آغاز و برای هشت نفر اشتغالزایی کرده است، میگوید: در حال حاضر با رشد کار برای 100نفر بهصورت مستقیم و غیرمستقیم اشتغالزایی کردهام.
در حال حاضر، این تولیدکننده 100هزار قطعه لباس بچهگانه به ارزش تقریبی سالانه 2 تا 3میلیارد تومان را تولید میکند. بهگفته وی، تولید پوشاک کودک نیاز به تخصصهایی مانند الگوساز و افراد ماهر در کار چاپ و دوزندگی دارد و دوخت و عرضه لباس بچهگانه میتواند حداقل 20درصد شغل ایجاد کند اما به شرط آنکه مشکلات بخش تولید حل شود.
ارفعی در پاسخ به این پرسش که آیا تاکنون از تسهیلات بانکی استفاده کرده یا خیر، اظهار میدارد: برای دریافت تسهیلات بانکی به مبلغ 800میلیون تومان و با نرخ سود 24درصد وثیقههای سنگین ملکی را در اختیار بانک گذاشتم و پس از دوندگیهای طولانیمدت در بانکها موفق به دریافت این وام شدم.
کارخانههای نساجی به روز نداریم
زمانی که از این تولیدکننده در مورد مشکلات و چالشهای موجود میپرسیم، در پاسخ میگوید: در ایران یک مشکل جدی به نام مواد اولیه و پارچه داریم، زیرا کارخانههای نساجی بهروز مانند کشور ترکیه در ایران نداریم. دولت ترکیه همواره از تولیدکنندگان پوشاک کودک حمایت میکند و طی مدت 15سال صنعت نساجی این کشور پیشرفت قابلتوجهی کرد.
این در حالی است زمانی که کشور ما در زمینه نساجی از آنها پیشرفتهتر بود، ترکیه در این زمینه حرفی برای گفتن نداشت. مدیرعامل شرکت دودوک با ابراز تاسف نسبت به این موضوع که حتی در کشور ما یک کارخانه تولید زیپ با کیفیت وجود ندارد، اظهار میدارد: قیمت یک زیپ 200 تا 400تومان است اما بیکیفیت بودن همین قلم جنس ارزان موجب میشود که کل تولید خراب شود و پس از شستوشوی لباس توسط مشتری، مثلا رنگ بدهد.
ردپای جنس چینی در مغازهها
به نظر میرسد اتفاق بد دیگری که رخ داده این است که بسیاری از مغازهداران برای تفریح و تجارت توامان به چین و تایلند میروند و مقداری پوشاک کودک را نیز خریداری میکنند و در مغازه خود به فروش میرسانند و دیگر از تولیدکنندگان داخلی خرید نمیکنند.
ارفعی در همین رابطه با ذکر خاطرهای میگوید: 15سال پیش در سفری که به کشور چین داشتم متوجه شدم که در این کشور پوشاک کودک به قیمت بسیار ارزان عرضه میشود و حتی من به این فکر افتادم که تمام سرمایه خود را به خرید پوشاک چینی و فروش آن در داخل کشور اختصاص دهم، اما حیفم آمد که پولم را به چینیها بدهم و در عین حال نتوانستم در مقابل سرنوشت کارگرانم بیتفاوت باشم. اما 10سال بعد از آن ماجرا بسیاری از افراد اجناس چینی را خریداری کردند و در کشورمان به فروش رساندند و در حال حاضر صد برابر من سرمایه دارند.
مشتریان به دنبال لباسهای به روز
بهگفته این تولیدکننده، سلیقه ایرانیها در مورد پوشاک کودک متفاوت است و مشتریان عموما به دنبال کارهای جدید و بهروز هستند و سلیقه و انتخاب آنها حتی بنا به شخصیتهای کارتونی تغییر میکند. ارفعی با بیان اینکه تولیدکنندگان ایرانی اغلب طرحهای روی پوشاک کودکان را کپی میکنند، عنوان میکند که طرح زدن توسط تولیدکنندگان برای آنها صرفه اقتصادی ندارد.
این در حالی است که شرکتهای بزرگ دستمزدهای بالایی را به طراحان خود پرداخت میکنند زیرا در تیراژ بالا اقدام به تولید لباس بچگانه میکنند. وی معتقد است در صنعت تولید پوشاک کودک در کشورمان نوآوری چندانی نمیتوان انجام داد، زیرا تولیدکنندگان ما امکانات لازم و دستگاهها را در اختیار ندارند و در عین حال تیراژ تولید نیز پایین است.
اما در سایر کشورها به طور مداوم این نوآوری در طرح و پارچه، رنگ و گلدوزیها وجود دارد. بهگفته ارفعی، اگر مشکلات موجود رفع شود، دولت حمایت جدی از این صنعت داشته باشد، از قاچاق پوشاک کودکان به کشور جلوگیری شود و تعرفه واردات پارچه حذف شود، آینده روشنی پیش روی این صنعت خواهد بود.