طرح و بسته‌بندی نقطه ضعف تولید ایران

یکی از مهم‌ترین نکات در زمینه تولید و فروش جوراب به‌عنوان یکی از مصنوعات مورد نیاز همه ما در نظر داشتن سلیقه و تنوع مورد نیاز خریداران در سراسر جهان به‌خصوص بازارهای هدف است؛ سوژ‌ه‌ای که ظاهرا از دید تولیدکنندگان ایرانی پنهان مانده و زیاد به آن توجه نشده است. ناصری، مالک تولیدی جوراب ماهور در این زمینه به «فرصت امروز» گفت: شاید درباره ماشین‌آلات و کارگران ماهر چیزی از کشورهای پیشرو در تولید جوراب کم نداشته باشیم اما نقطه ضعف تولیدکنندگان ایران در این است که بدون توجه به تنوع مورد نیاز بازار‌های مدنظرشان همواره یک گام عقب‌تر از دیگر تولیدکنندگان هستند.

ناصری که خود در اندیشه دست یافتن به بازارهای بین‌المللی است اعتقاد دارد ضعف بسته‌بندی عاملی تعیین‌کننده برای ضعیف شدن تولیدات ایران در بازارهای بین‌المللی است، چون با توجه به عرف و شرایط موجود کشورمان، امکان استفاده از برخی تصاویر جهت معرفی کالا و همچنین ناتوانی استفاده از بسته‌بندی‌های خاص وجود ندارد.

وی بر تنوع تولید نیز تاکید کرد و گفت: همه می‌دانیم انتخاب جوراب به عامل‌های مختلفی بستگی دارد و باید تولیدکنندگان در این زمینه آگاهی کامل داشته باشند، چون در صورت رعایت نشدن هر یک از المان‌ها در نهایت کیفیت خود محصول هر چه بالا باشد باز هم مورد توجه خریداران قرار نخواهد گرفت.به‌عنوان مثال امروز هنر بسته‌بندی و همچنین چانه‌زنی درباره نحوه قرار گرفتن محصولات در فروشگاه از مهم‌ترین نکاتی است که تولیدکنندگان در کشورهایی مثل چین و ترکیه برای آنها برنامه‌های گسترده‌ای دارند، در حالی که این موارد برای تولیدکنندگان ایران کاملا ناشناخته است.

متولی نداریم

ناصری کمرنگ شدن نقش تعاونی‌ها و انجمن‌ها در این صنف را دلیلی برای کاهش صادرات و در نهایت از دست رفتن مزیت‌های رقابتی صادرات محصولات تولیدی ایران اعلام کرد و افزود: در سراسر جهان به‌ویژه کشورهایی که برای صادرات عمده تولیدات‌شان برنامه‌ریزی کرده‌اند می‌بینیم موضوع تولید و صادرات دو بخش کاملا جداگانه است، چون تولیدکنندگان با توجه به درگیری‌‌های عمده‌ای که در تولید دارند باید بیشتر به فکر تنوع تولید کنترل کیفیت و همچنین تامین مایحتاج تولید؛ باشند به این ترتیب موضوع صادرات به بخش‌های دیگر واگذار شده است، درحالی که فقدان این بخش در اقتصاد تولیدی ایران به‌صورت عمومی مشاهده شده و تولیدکنندگان را وارد بازی بسیار خطرناکی کرده که نمی‌توانند از آن رهایی داشته باشند.

این فعال صنفی که هنر فروش را بسیار مهم‌تر از هنر تولید می‌داند، می‌گوید: گرفتاری تولیدکنندگان ایرانی با شرایط مختلف اقتصادی و همچنین نبود حمایت‌های صادراتی باعث شده تولیدکنندگان در زمینه سیاست‌گذاری‌های فروش ضعیف عمل کنند و با محدود شدن به بازار داخلی کم‌کم در پیله‌ای از رکود گرفتار شوند، درحالی که سیاست‌های مختلف فروش در اقصی نقاط جهان در واقع به نوعی تعیین‌کننده بقای اقتصادی تولیدکنندگان است.

دنیای مجازی عاملی ناشناخته در ایران

در همین حال محمدرضا بابایوسفی، مالک تولیدی پارسا در تهران موضوع بازاریابی را برای جوراب یکی از مهم‌ترین بخش‌‌ها دانسته و می‌گوید: با توجه به شرایط اقتصادی بازار می‌بینیم که برخی تولیدکنندگان با انبوهی از تولید در انبار مواجه شده‌‌اند اما گروهی مشغول تولید هستند و با استفاده از شیوه‌های نوین فروش می‌توانند محصولات‌شان را به موقع و با شرایط مناسب وارد بازار کنند و تفاوت این دو گروه در استفاده از شیوه‌های نوین فروش است.

بابایوسفی ناشناخته بودن سیاست‌های نوین فروش بسیاری از تولیدکنندگان ایران در شاخه‌های مختلف تولیدی را بسیار نگران‌کننده دانسته و می‌افزاید: امروزه نه تنها در موضوع تولید جوراب بلکه در بسیاری از کالاهای مصرفی دیگر این معضل وجود دارد و چون اغلب تولیدکنندگان با سیستم‌های فروش و بازاریابی آشنایی ندارند، به‌رغم تولید کالای باکیفیت نمی‌توانند کسب‌وکارشان را  پویا نگه دارند.

به‌عنوان مثال هنوز استفاده از توانایی دنیای مجازی در سیستم فروش برای بسیاری از تولیدکنندگان ناشناخته است درحالی که اکنون اگر شما تصمیم به خرید یک جفت جوراب از دورترین کشورها داشته باشید می‌توانید با استفاده از امکانات دنیای مجازی خرید کنید.

فرهنگ اشتباه خرید

این تولیدکننده درباره فرهنگ اشتباه خریداران کشورمان در این زمینه نیز می‌گوید: متاسفانه همین ناتوانی در استفاده از دنیای مجازی باعث شده تا بسیاری از خریداران درباره چگونگی انتخاب برندهای مورد نیازشان درگیر مسائلی شده و در نهایت تن به خرید محصولات وارداتی بدهند درحالی که برخی از این محصولات واقعا از لحاظ کیفی قابل رقابت با محصولات ایرانی نیست.

وی تنوع طرح را نیز مشکلی قابل تامل عنوان کرده و می‌گوید: دنیای تولیدی جوراب براساس تنوع استوار شده و اگر تولیدکنندگان حداقل برای طول سال طرح‌های متفاوتی ارائه ندهند، در نهایت از چرخه تولید حذف می‌شوند که این مشکل در تولیدات ایرانی کاملا مشهود است. در حالی که تولیدکنندگان خارجی هر سال با ارائه کاتالوگ‌های فصلی حداقل 60 تا 70مدل جدید ارائه می‌کنند و همین امر کالاهای متنوعی را مقابل خریداران قرار می‌دهد و نظرشان را جلب می‌کند.