تولید برنج در استانهای شمالی، یکی از مواردی است که مسئولان دولتی نیز بر آن تاکید میکنند. اما این اراضی نیاز به نوسازی و یکپارچهسازی دارند و سرمایهگذاری در این زمینه میتواند به بهبود تولید و کیفیت محصول نهایی منجر شود. بر این اساس، مجری طرح تجهیز، نوسازی و یکپارچهسازی شالیزارهای استانهای شمالی کشور با بیان اینکه طرح تجهیز و نوسازی یکی از طرحهای مهم و زیربنایی در تولید محصول برنج است، گفته: این پروژه از سال 69 بهصورت پایلوت در آبندانسر شهرستان ساری در سطح 70 هکتار آغاز و از ردیف ملی برخوردار شد. این پروژه حدود 24 سالی است که در سطح کشور انجام میشود و تاکنون در 110 هزار هکتار از شالیزارهای استانهای شمالی مازندران و گیلان انجام شده است.
مجری طرح تجهیز و نوسازی و یکپارچهسازی شالیزارهای استانهای شمالی کشور به ایسنا اظهار کرده: بعد از 24 سال از اجرای این طرح و با توجه به سطح زیر کشت 500 هزار هکتاری برنج در استانهای شمالی، تجهیز و نوسازی 110 هزار هکتار آمار پایینی است.
این مقام مسئول علت کاهش انجام تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری را بعد از گذشت بالغ بر 20 سال، محدودیتهای اعتباری و مسائل اجتماعی عنوان کرده و افزوده: برای رفع محدودیتهای اعتباری اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری، از محل اعتبارات خارجی -استفاده از فایناس کشور چین- برنامهریزیهای لازم انجام شده است. این پروژه قرار است در سطح 105 هزار هکتار در پروسه چهار ساله در استانهای شمالی مازندران، گیلان و گلستان انجام شود. بنابراین قرارداد تجاری با شرکت و پیمانکار چینی منعقد شده است و با برقراری خط اعتباری چین، عملیات اجرایی پروژه آغاز خواهد شد.
شاید فکر کنید که چینیها گوی سبقت را از سرمایهگذاران داخلی ربودهاند و دیگر فرصتی برای سرمایهگذاران داخلی نیست اما اگر به متن خبر دقت کرده باشید، 500هزارهکتار از اراضی شمال، تحت کشت برنج قرار گرفته و تاکنون 110هزار هکتار نوسازی شده و قرار است 105هزارهکتار دیگر به آن اضافه شود. بنابراین جمعا 215هزارهکتار در اجرای این پروژه سهم دارند. مطمئنا زمینهای بسیاری وجود دارد که به نوسازی و تجهیز نیاز وافر داشته و همت شما سرمایهگذاران را میطلبد. گذشته از کمک دولت در این خصوص، میتوانید در بهرهبرداری از محصول نیز با کشاورز به توافق برسید.