سیاست‌های توسعه‌ای کشورها در صنعت سی.‌ان.‌جی

استفاده از گاز طبیعی به‌عنوان سوخت خودرو از سال 1920 آغاز شد و در ابتدا شاهد روند بسیار کند و خزنده‌ای بود، اما در پی شوک‌های نفتی سال‌های 1974 و 1979 ایجاد محدودیت برای فرآورده‌های نفتی و همچنین چالش‌های زیست‌محیطی زمینه مساعد برای توسعه خودروهای گازسوز و سایر سوخت‌های جایگزین فراهم شد. امروزه تلاش فراوانی برای توسعه و تولید در مقایسه با سایر سوخت‌های جایگزین و خودروهای الکتریکی صورت می‌گیرد، اما سوختCNG  از LPG  پیشی گرفته است و روز‌به‌روز در حال افزایش سهم خود در بازار مصرف سوخت‌های جایگزین مانند متانول، اتانول و الکتریسیته است. در‌حال‌حاضر تقریبا یک‌درصد از ناوگان حمل‌و‌نقل جهان با گاز طبیعی فشرده کار می‌کنند. کشورهای جهان اهداف مختلفی را در استفاده از گاز طبیعی فشرده(CNG)  دنبال می‌کنند. بخشی برای کاهش هزینه سوخت و بخشی در جهت کاهش آلودگی محیط‌زیست و شهرها از خودروهای گازسوز استفاده می‌کنند. وضع قوانین بین‌المللی و توصیه جامعه جهانی برای حراست از محیط‌زیست تاثیر عمده‌ای در رویکرد به سمت و سوی گاز طبیعی فشرده داشته است. انجمن جهانی انرژی در سال 1995 در توکیو گاز طبیعی را رسما به‌عنوان جایگزین سوخت حمل‌ونقل اعلام کرد. توسعه و گسترش بازار خودروهای گازسوز به دلیل همیاری و همکاری تمام گروه‌های ذی‌ربط و ذی‌نفع بوده است. به این دلیل اتحادیه بین‌المللی خودروهای گازسوز که یک اتحادیه بین‌المللی در بخش خودروهای گازسوز است در سال 1986 تاسیس شد. اعضای اتحادیه در سال 1995 مأموریت‌هایی را که باید توسط اتحادیه انجام شود، تبیین کردند. تسهیل توسعه جهانی و سودآور کردن خودروهای گازسوز از مهم‌ترین ماموریت‌ها قرار داده شد. اتحادیه پنج کمیته کاری تشکیل داد تا اهدافی را که در تبیین وظایف مشخص‌شده دنبال کنند. استراتژی‌های توسعه فنی، ارتباط دولتی، ارتباطات و اطلاعات، بازاریابی و عضویت در اتحادیه با تشکیل کمیته‌هایی مورد توجه قرار گرفتند. اتحادیه در نظر دارد، رقابت مداوم گاز طبیعی با سایر سوخت‌ها و همچنین فناوری بهبود بازدهی و تاثیرات زیست‌محیطی را عرضه کند. درواقع، این اتحادیه بین‌المللی با ایجاد یک تریبون جهانی زمینه بحث، فناوری و انتقال و پیشرفت صنعت را فراهم می‌کند.  بازار خودروهای گازسوز در جهان روندی رو‌به‌رشد در مقایسه با سایر سوخت‌ها به خود گرفته است و بیش از 50 کشور جهان ناوگان حمل‌و‌نقل خود را با فناوری سوخت گاز طبیعی تجهیز کرده‌اند. میزان ذخایر گاز طبیعی، برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری دولت‌ها در مصرف انرژی و کاهش آلودگی، شرایط جغرافیایی در گسترش و توسعه گاز طبیعی، سیاست‌ها و بحران‌های جهانی نفت و گاز ازجمله علل و عوامل رویکرد کشورهای مختلف به سمت گاز طبیعی بوده است. کشورهای موفق در زمینه خودروهای گازسوز برای توسعه و ترویج این صنعت از ابزارهای مالی، فرهنگی و اجتماعی استفاده کرده‌اند. ابزارهای مالی شامل تخفیف‌های مالیاتی، ارائه تسهیلات و وام‌های بلندمدت به دارندگان خودروهای گازسوز بوده است. در اغلب کشورها ناوگان حمل‌و‌نقل سبک عمومی و خصوصی هدف اولیه واقع شده است و تبدیل خودروهای سنگین و اتوبوس‌ها در اولویت‌های آخر سیاست‌های توسعه‌ای حمل‌و‌نقل گازسوز قرار گرفته است. دلیل اصلی این پدیده تفاوت بسیار زیاد هزینه‌ها اعم از هزینه‌های اولیه و تعمیر و نگهداری میان اتوبوس گازسوز و مشابه دیزلی آن است.