سنت نو شدن در نوروز

به‌نظر می‌رسد با وجود تورم و مسائل اقتصادی موجود، پیش‌درآمد نوروز امسال باید اندکی نسبت به سال‌های قبل کم‌رنگ‌تر باشد، زیرا اگرچه تورم کاهش پیدا کرده است اما این به آن معنا نیست که وجود ندارد، با این وجود اما باز هم تحرک، نشاط و رفت‌و‌آمد جمعیت زیادی از مردم در بازار و خیابان مشاهده می‌شود. گرچه بعضی‌ها معتقدند که این جمعیتی که می‌آید، توان خرید ندارد و نمی‌تواند حداقل به اندازه سال گذشته نیاز خود را برطرف کند اما به هر حال این ازدحام هست و این جنب‌و‌جوش در آستانه سال جدید وجود دارد.

این جنب و جوش در آستانه هر سال جدیدی وجود دارد، زیرا بخشی از نوروز در واقع به نوعی یک همایش است، در نتیجه این جنب‌و‌جوش و این تب‌و‌تاب برای تغییر حتی اگر قدرت خرید مردم پایین هم باشد، وجود دارد. این ازدحام میل جامعه را به تحرک و باهم بودن نشان می‌دهد، جامعه عرصه‌ای را می‌خواهد برای دور هم بودن و حالا در زمانی نزدیک به نوروز مردم می‌توانند در بازار یکدیگر را ببینند و این حس مشترک را مبنی بر تلاش دسته جمعی برای نو شدن تجربه کنند که این حس بسیار ارزشمند است. این تب‌و‌تاب و ازدحام ارزشمند و لذت‌بخش است و مردم حتی اگر نمی‌توانند خرید کنند، نباید این حس را از خود بگیرند.

گرچه ناتوانی در خرید و روبه‌رو شدن با این مسئله که عده‌ای می‌توانند بساط عید را به‌طور کامل برقرار کنند و عده‌ای به خاطر تنگدستی نخواهند توانست، خمودگی و افسردگی به همراه خواهد داشت اما مردم این سنت پربار و وحدت‌بخش را رها نخواهند کرد، زیرا این سنت با وجود تمام تنگناها و مشکلات موجود جامعه را به وجد می‌آورد و حتی این دور هم بودن باعث می‌شود حس خمودگی کمتر شود. به‌هرحال، این هم بخشی از زندگی است، زندگی مجموعه‌ای از زشتی‌ها و زیبایی‌هاست و هربار هم وزنه یکی از دیگری سنگین‌تر است. به امید سنگینی وزنه زیبایی‌ها در سال جدید.

* جامعه شناس