سختی خانه دار شدن در بریتانیا

بازار مسکن بریتانیا آنقدر بد است که نسل هزاره برای به دست آوردن یک خانه واقعی باید تا دم مرگ منتظر بمانند.

ذخیره مسکن بریتانیا بسیار محدود است و قیمت ها به شدت بالا رفته است و از همین رو تعداد افرادی که از پس تأمین مسکن شان برمی آیند و به خصوص اگر قرار باشد از نسل جوان باشند، رو به کاهش گذاشته است. به نقل از روزنامه تایمز و براساس داده های اطلاعاتی سازمان ملی مسکن بریتانیا، 1.5 میلیون از صاحبان مسکن بریتانیا 85 سال و بیشتر سن داشته و بیشترین میزان دارایی های مسکن ملی را این دسته در اختیار دارند.

به نظر می رسد بسیاری از افراد جوان مجبورند خیلی بیشتر منتظر بمانند تا از نردبان خانه دار شدن بالا بروند. تنها نسل مسن تر به اندازه کافی برای زندگی در دوره املاک ارزان تر خوش شانس بوده اند. آخرین اطلاعات از دفتر آمار ملی نشان می دهد که متوسط قیمت مسکن در ماه جولای 2016 تا 217 هزار پوند بالا رفته است. این میزان کمی پیشتر حدود 150 هزار پوند بود.

البته که نسل جوان تر باید هنوز هم منتظر افزایش عمده قیمت ها در سال های آتی باشد، اما این شباهتی به رشد میزان حقوق تعیین شده در سراسر بریتانیا ندارد. همانطور که در باقی اروپا نیز درآمدها راکد یا در حال سقوط است.

سازمان مسکن ملی آمار های تکان دهنده ای را منتشر کرده است که نشان می دهد بازار مسکن بریتانیا تا چه حد پیچیده شده و برای یک فرد جوان تا چه حد دشوار است که بدون کمک اعضای خانواده صاحب خانه شود.

سطح مالکیت مسکن در بریتانیا اکنون 64 درصد است که از میزان 71 درصد در سال 2003 پایین تر آمده است.

در حال حاضر متوسط سن خریدارانی که برای نخستین بار خانه می خرند، 33 سال است و این عدد نسبت به دو دهه گذشته بالا رفته است.

از طرفی تعداد متوسط خریداران خانه اولی در حال نزول است و از 300 هزار نفر در سال 1995 به 564 هزار نفر در سال 2015 رسیده است.

در بریتانیا تنها 37 درصد از افراد بین 25 تا 34 سال صاحب مسکن هستند و این میزان نشان دهنده کاهش از 59 درصد در سال 2004 است.

اما به نظر نمی رسد که شرایط قرار است به این زودی ها بهتر شود. فدراسیون ملی مسکن می گوید که بریتانیا به منظور جلوگیری از افزایش افسارگسیخته قیمت مسکن به ساختن سالی 250 هزار مسکن جدید نیاز دارد، اما حدود نیمی از این میزان ساخته می شود.

وام دهندگان شخصی

دیلی تلگراف می نویسد که کلید حل بحران مسکن بریتانیا در دست وام دهندگان شخصی است. براساس تحقیقات شرکت لگال اند جنرال این گونه تحلیل شده است که سرمایه گذاران فردی می توانند از طریق ایجاد یک ساختار سرمایه گذاری نوآورانه به کاهش بحران مسکن در بریتانیا کمک کنند.

این شرکت عظیم بیمه، به ایجاد بازاری برای جفت کردن سرمایه گذاران فردی و خریداران مسکن نظر دارد. براساس تحقیقات آنها یک چهارم از مردم سرمایه گذاری در خرید های دیگران را لحاظ خواهند کرد. این شرکت نقش عمده ای در پیشبرد امر مسکن بریتانیا در سال های اخیر ایفا کرده است.

مدیر اجرایی این شرکت نایجل ویلسون این کمپانی را برای توزیع عادلانه مسکن دانشجویی و طرح های اجاره به شرط تملیک تحت فشار گذاشته و به طرح مسکن بازنشستگی نیز نظر دوخته است.

در حالت نظری، افراد می توانند با در اختیار گذاشتن سرمایه به رفع بحران مسکن جوانان کمک کنند و در عین حال به سرمایه شان سود تعلق می گیرد.

نزدیک ترین طرح وام موجود در بازار در حال حاضر وام مسکنی تا 100 پی. سی. از ارزش مالی ملک را پوشش می دهد.

به هر حال یک یار کمکی که بتواند از اعضای خانواده یا از دوستان باشد باید حداقل 10 پی. سی. از ارزش ملک را در حساب «بارکلیز» بگذارد. این پول در پایان سه سال تعیین شده برای سرمایه گذاری بازگردانده می شود.

استفان اسمیت، مدیر شرکت تأمین مسکن ال اند جی، پیشنهاد می کند که یاری دهندگان می توانند از طریق معرفی سازمان های مختلف با خریداران مسکن جفت شوند.

شرکت هایی هستند که می توانند ارتباطات لازم بین سرمایه گذاران و کمپانی ها را ایجاد کنند و بازارهای دیگر، نیز می تواند به وجود بیاید که از طریق آنها در صورت افزایش ارزش ملک سود بیشتری به سرمایه گذاران تعلق بگیرد.

تحقیقات ال اند جی نشان می دهد که در 305900 معامله ملکی در سال 2016 پدر و مادر ها چیزی حدود 17500 پوند به طور متوسط کمک مالی کرده اند. ال اند جی پیش بینی می کند که این بودجه خانوادگی تا سال 2035 به 51 پی سی خواهد رسید.