سانگ یانگ جایگاه لندروور را نشانه گرفته است

ایندونگ سونگ، سرپرست مونتاژ خط یک مونتاژ کارخانه سانگ یانگ در پیونگ تائک کره جنوبی می‌گوید: «من شرایط سختی را تحمل کردم، شرایط بسیار اضطراب‌آوری بود؛ تمام زندگی من در میان بود.» جونگ سیک چوی، مدیر عامل و رئیس سانگ یانگ نیز می‌گوید: «5هزار پرسنل داشتیم اما بیش از 100هزار نفر به شرکت وابسته یا به طریقی با آن مرتبط بودند. همین مسئله موجب چالشی بزرگ شده بود اما خیلی خیلی مهم بود که هدف خود را دنبال کنیم.»

هر دوی این افراد از شرایط وخیمی صحبت می‌کنند که چهارمین خودروساز بزرگ کره جنوبی در مقطع زمانی 10-2009 به آن دچار شده بود. کلمه «وخیم» برای شرکت سانگ یانگ که در طول تاریخ 62 ساله خود غریزه غیر‌قابل انکاری برای همکاری با نامناسب‌ترین شرکای ممکن (از شرکت خودرو‌سازی چینی SAIC گرفته تا دوو، همتای نفرین شده کره‌ای آن) از خود نشان داده است، آنچنان بیگانه به نظر نمی‌رسد. اما حتی با وجود استانداردهای شگفت‌آوری که این شرکت برای خود تعیین کرده است نیز سال 2009 دوره مفتضحانه‌ای برای سانگ یانگ بود.

پس از اعلام ضرری معادل 75.42میلیون دلار و از دست دادن 77 روز کاری تولید به دلیل آشفتگی‌های بخش صنعت، این شرکت در شرایطی به طور امانی و برای حفاظت از توقیف از سوی طلبکارانش نزد دادگاه ماند که تنها یک قرارداد پرداخت بدهی منصفانه با نمایندگان طرف‌های خسارت دیده، امکان باقی ماندن آن را در عرصه اقتصادی، تا زمان یافتن یک خریدار مناسب فراهم آورده بود.

پس از ارائه چهار پیشنهاد در مزایده، گروه صنعتی و شرکت خودروساز هندی «ماهیندرا» و «ماهیندراروا» بود که با مبلغ پیشنهادی 522.5میلیارد موفق به خرید 70درصد سهام سانگ یانگ در سال 2011 شد و از آن زمان تاکنون سهم خود را تا 73درصد افزایش داده است.

در میان همین هیاهو بود که ماموریت بنیادین ساماندهی اوضاع شرکت به رئیس فعلی آن یعنی آقای چوی که مدیر ارشد سابق در شرکت هیوندای بود، سپرده شد. او در این باره می‌گوید: «بله، شرایط خطرناکی بود، اما همیشه سوی دیگر رویا را باید درنظر گرفت که به آن امید می‌گویند.»

سانگ یانگ هیچ‌گاه یک شرکت ثروتمند نبوده اما در اختیار داشتن اکثریت سهام آن از سوی SAIC برای پنج سال این شرکت را به معنای واقعی به ورشکستگی نزدیک کرده بود. خودروساز چینی مذکور از همان زمان از سوی دادسرای عمومی کره جنوبی به دزدی تکنولوژی متهم شده است و این اتهام به طور خاص مربوط به مطالعات و تجارب سانگ یانگ در خصوص فناوری هیبریدی است که بخشی از آن از سوی دولت کره جنوبی حمایت مالی شده بود. (SAIC این اتهام را رد می‌کند).

یکی از مدیران شرکت در این باره می‌گوید: ما باید مدل Korando را در سال 2009 عرضه می‌کردیم. این پرونده همه چیز را حداقل برای سه سال به تعویق انداخت.

اکثر خریداران خودرو در بریتانیا احتمالا نخستین بار در سال 1994 با مدل موسو (به معنی کرگدن) با سانگ یانگ (به معنی دو اژدها) آشنا شدند که یک خودرو 4*4 دارای ظاهر عجیب اما سرسخت و بهره‌مند از موتور مرسدس بود که تعدادی از این مدل هنوز هم در خیابان‌ها دیده می‌شوند. 

اگر تصور کردید که موسو ظاهری چالش‌برانگیز داشت بهتر است بدانید که خودروهای 4*4 رکستون و اکتیون، و Rodius MPV ظاهری به عجیبی نام‌هایشان داشتند. ورود برادران ماهیندرا اما با ثبات همراه بود و مدل Korando mark III که یک 4*4 سایز متوسط عرضه شده در سال 2011 بود، چشم‌نواز‌تر به نظر می‌رسید که در آن از نخستین شاسی متصل به بدنه در تولیدات سانگ یانگ بهره گرفته شد. مدل‌های پس از آن مانند Turismo که نسخه‌ای بسیار پیشرفته از Rodius است، به همراه پیکاپ Korando Sports و رکستون W همگی از نسخه‌های پیشین خود بسیار بهتر بودند.

اما این مدل عرضه شده سال قبل یعنی Tivoli بود که توجه زیادی به خود جلب و بسیاری از کارشناسان را مجاب کرد که تغییرات زیادی در قلمروی دو اژدها رخ داده است. در بریتانیا، به دلیل بازاریابی مناسب ظرفیت فعلی و تامین به موقع مدل‌ها از سوی وارد‌کننده فروش این مدل هر ساله دو برابر شده است و پارسال به 3600 دستگاه رسید.

سانگ یانگ از صحبت در خصوص علاقه خود به تبدیل شدن به لندروور کره‌جنوبی ترسی ندارد و اتفاقا طرح‌های آنها ممکن است این دو شرکت را در رقابت مستقیم با یکدیگر قرار دهد، زیرا همین حالا نیز لندروور از حدود نیمی از نرخ تولید سانگ یانگ بهره‌مند است.

شاید زمان آن رسیده باشد که سانگ یانگ را بیشتر جدی بگیریم زیرا مدل Tivoli به ما ثابت می‌کند که اینها چیزی فراتر از حرف‌های خوب و شیرین برای ارائه دارند.

پس مراقب باش لندروور! سانگ یانگ با طرح‌های بزرگ خود در کمین است... .

شما می توانید جهت اطلاع از آخرین قیمت خوردو سانگ یانگ به سرویس قیمت روز فرصت امروز مراجعه کنید.