در کنار موسیقی قرار بگیریم

کشمکش بین دولت یازدهم و نهادهای مختلفی که همسو نیستند تنها در مسائل اقتصادی نیست. این کشمکش تنها منوط به حوزه سیاست و برجام نیست. سال هاست این جنگ به حوزه هنر خصوصا برگزاری کنسرت های موسیقی کشیده شده است.

لغو شدن کنسرت ها در شهرستان تنها مربوط به دولت یازدهم و دوران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی علی جنتی نیست، بلکه در دولت های پیشین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با نیروهای خودسر و امامان جمعه مختلف سر برگزاری کنسرت مسئله داشتند، حال در دولت یازدهم این موضوع بیشتر شده است.

لغو کنسرت های موسیقی و کشمکشی که هنرمندان موسیقی تجربه می کنند فضای چندان ساده ای نیست. از یک سو بار احساسی و عاطفی است که هنرمندان به دوش می کشند و از سوی دیگر هزینه های معنوی و مادی است که دولت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آن را می پردازند.

گزارش ها و یادداشت های زیادی از سوی رسانه های برای حمایت موسیقی نوشته شده است و از سوی دیگر مدیران با مسئولان شهرستان جلسات زیادی گذاشته اند تا گره کوره این موضوع به راحتی باز شود، اما گویا قرار نیست این مشکل به راحتی حل شود.

داستان لغو کنسرت ها باعث نامه ای از سوی هنرمندان، اهالی رسانه و حتی مخاطبان به شخص رئیس جمهوری منتخب مردمی دولت یازدهم شد تا بلکه او گره این مشکل را باز کند.

اما به نظر می رسد که هرچه دولت یازدهم در حل مسائل خارجی موفق بوده، اما در حل مسئله داخلی آن هم مسئله ای به نام موسیقی چندان موفق نبوده است.

باید پذیرفت که موسیقی ایران فرازهاوفرودهای بسیاری را به خود دیده است، اگر اوایل انقلاب هنرمندان برای حمل ساز نیاز به مجوز داشتند، امروزه یادگیری موسیقی برای کودکان و نوجوانان امری عادی محسوب می شود. روند این مسیر تنها به همت هنرمندان طی شد؛ هنرمندانی که خود مرزها و خطوط قرمز را به راحتی شناختند و برای اعتلای این هنر تلاش کردند.

از سوی دیگر آمارهای موسیقی زیرزمینی نه تنها در تهران بلکه در سراسر ایران روند رو به رشدی دارد و نکته تلخ این است که هر روز خبرهای جدیدی از دستگیری خوانندگان این گونه خوانندگان به گوش می رسد که نشان از رشد بی سابقه این گونه از موسیقی دارد؛ موسیقی ای که ارزش هنری ندارد.

اگر روند مجوز در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و کارشناسی آن ساده و آسان باشد، اگر امکان اجرا برای گروه های مختلف پیش بیاید در این صورت از روند رو به رشد گروه موسیقی های زیرزمینی جلوگیری می شود و از سوی دیگر این گروه ها به دلیل اینکه باید از مسیر قانونی حرکت کنند تا بتواند با مخاطب خود ارتباط برقرار کنند، قطعا در رشد و کیفیت آثار آنها تاثیر خواهد داشت.

در طول سال ها موسیقی همواره در خدمت مردم و جامعه بوده، چه زمانی که انقلاب صورت گرفت و اهالی موسیقی به سمت ساخت موسیقی انقلابی رفتند تا در شور و هیجان مردم شریک شوند و چه در روزهای جنگ که اهالی موسیقی هم موسیقی حماسی ساختند و هم برای تقویت روحیه به جبهه ها رفتند. موسیقی را جدی بگیریم و باور کنیم که مانع تراشی در راه برگزاری کنسرت جز خسران برای جامعه چیزی به دنبال نخواهد داشت؛ خسرانی که علاوه بر زیان مادی زیان های معنوی زیادی را به دنبال خواهد داشت.