محققان دانشگاه کارنگی ملون بر این باورند یک قرص هوشمند الکترونیکی که میتواند مشکلات درون رودهها را حس کرده و میزان داروی مناسب را آزاد کند، بهزودی به واقعیت خواهد پیوست. به گفته دانشمندان، آنها از درک زیستی برای ساخت چنین دستگاهی برخوردارند اما هنوز در حال بررسی برای مواد الکترونیکی مانند باتریها و مدارهایی هستند که خطری در زمان بلعیدن برای بدن ایجاد نمیکنند.
آنها ابراز امیدواری کردند که ساخت دستگاههای الکترونیکی ایمن و مصرفی مانند نمونههایی که با یونهای باردار درون دستگاه گوارش بدن انسان نیرودهی میشوند، امکانپذیر است. دستگاههای الکترونیک پزشکی بلعیدنی، ایده جدید محسوب نمیشوند. از دهه 1970، محققان از مردم میخواستند نمونههای پیشساختی را که دما و سایر نشانگرهای زیستی را اندازهگیری میکنند، ببلعند.
در حال حاضر، دوربینهای بلعیدنی برای جراحیهای گوارشی و همچنین حسگرهایی که به داروهای مورد استفاده برای بررسی چگونگی تجزیه آنها درون بدن متصل هستند، وجود دارد. محققان اکنون در حال بررسی این امر هستند که چگونه مواد معدنی در یک رژیم سلامت یا حتی رنگدانههای پوست و چشم را میتوان در الکترونیک زیستی بهکار برد. آزمایشگاهها در حال حاضر اثبات کردهاند که دستگاههای الکترونیکی ساخته شده با این روش میتوانند پس از دو تا سه ماه در آب تجزیه شوند.