اقتصاد بهسرعت درحالرشد اندونزی میتواند تا سال 2030 به هفتمین قدرت برتر دنیا تبدیل شود. این کشور امروز شانزدهمین اقتصاد بزرگ دنیا است. هفتم شدن در جهان تنها درشرایطی برای اندونزی اتفاق میافتد که میزان بهرهوری در این کشور افزایش یابد تا این کشور بتواند به اهداف خود برسد.
بسیاری از کسبوکارها و سرمایهگذاران بینالمللی بهخوبی از جمعیت روبهرشد و ثروت سرشار حاصل از منابع طبیعی در اندونزی مدرن آگاهند، اما کمتر کسی است که بداند این مجمعالجزایر با سرعت بالا در حال رشد و پیشرفت است.
شانزدهمین قدرت اقتصادی حال حاضر جهان بهلطف اوج گرفتن مصرف داخلی و رشد بهرهوری حالا بر این جایگاه نشسته است. تا سال 2030، این کشور میتواند به هفتمین اقتصاد جهان تبدیل شده و از قدرتهایی چون آلمان و بریتانیا پیشی بگیرد. اما اندونزی باید برای رسیدن به اهداف بلندپروازانه و جذب سرمایههای بینالمللی تلاش بیشتری از خود نشان دهد.
اندونزی گزینهای جذاب برای دنیا است. در بیش از 20 سال گذشته بهبود وضعیت نیروی کار در این کشور که بیشتر در بخشهای تخصصی ایجاد شده و چندان عمومی و کلی نبوده، باعث تغییرات اساسی در بخش کشاورزی اندونزی شده است. اکنون 60درصد رشد اقتصادی اندونزی بهلطف قدرت بخش کشاورزی در این کشور بهدست آمده است.
بهرهوری و اشتغال در این مجمعالجزایر در 35 سال از 53 سال گذشته، پشتسرهم پیشرفت داشته و برخلاف روند معمول اقتصادهای آسیایی، اقتصاد این کشور همزمان رشد اقتصادی سریع و بهبود در استانداردهای زندگی را تجربه کرده است. دلیل رشد اقتصادی اندونزی صادرات یا تولید نیست، بلکه آنچه باعث شده حالا اندونزی یک قدرت باشد افزایش مصرف است.
شهرنشینی نیز در این مجمعالجزایر با سرعت بالایی درحال افزایش است که باعث افزایش درآمدها میشود. تا سال 2030 به جمعیت مصرفکننده اندونزی 90میلیون نفر اضافه خواهد شد که بهجز چین و هند از هر کشور دیگری بیشتر است.
با این اوصاف دولت برای اینکه بتواند به هدف 7درصد رشد اقتصادی تا سال 2030 برسد، اقتصاد این کشور باید با سرعتی بیش از این رشد کند. باتوجه به دادههای موجود، پیشبینی مؤسسه جهانی McKinsey نشان میدهد که اندونزی باید رشد بهرهوری خود را 4/6درصد، یعنی 60درصد بیش از دهههای گذشته، در سال افزایش دهد. درمیان نگرانیها درباره نابرابریها، این کشور همچنین باید اطمینان یابد که این رشد سریع همهگیر است و بزرگتر شدن جمعیت مصرفکننده در این کشور نه بدون برنامه و باری به هرجهت، بلکه زیرساختی صورت میگیرد.
البته اندونزی باید با چالشهایی چون کاغذبازیهای دستوپاگیر اداری، فساد، دسترسی به سرمایه و تنگناهای زیرساختی نیز مبارزه کند. در سالهای آینده اندونزی به احتمال فراوان با شکاف مهارتی مواجه خوهد شد. این چالش میتواند مجمعالجزایر را با موانع بزرگی روبهرو کند. بههمین دلیل این کشور باید دست به اقداماتی چون آموزش خصوصیسازی در بازار بزند.
بازار بخش خصوصی در اندونزی تا سال 2030 میتواند تا چهار برابر افزایش ارزش داشته باشد و به 40میلیارد دلار برسد. اگر اندونزی همزمان در سه بخش کلیدی خدمات مشتریان، کشاورزی و ماهیگیری و انرژی نیز اقدامات اصلاحی لازم را انجام دهد میتواند تا سال 2030 میلادی 8/1تریلیون دلار از فرصتهای کسبوکاری بخشخصوصی درآمد کسب کند.
خدمات مشتریان
اندونزی با چندین چالش برای افزایش بهرهوری روبهرو است. قوانین پیچیده خدمات مالی، زیرساختهای ضعیف حملونقل و موانع تبدیل شدن به یکی از بازیگران اصلی بازار خردهفروشی از چالشهای پیشروی اندونزی است. اگر اندونزی بتواند بر این مشکلات غلبه کند، هزینهکرد برای مصرفکنندگان میتواند سالانه تا 7/7درصد افزایش یافته و تا سال 2030 به 1/1تریلیون دلار برسد.
کشاورزی و ماهیگیری
اندونزی باید بهرهوری هر کشاورز را تا 60درصد افزایش دهد تا بتواند نیازهای داخلی خود را تامین کند. اگر این کشور بتواند بازده را افزایش و پسماندهای پس از برداشت را کاهش دهد و محصولاتی با ارزش بالاتر تولید کند، میتواند صادرکننده بزرگ محصولات کشاورزی شده و بیش از 130میلیون تن از این محصولات را روانه بازارهای بینالمللی کند. سود اندونزی از این بخش میتواند با افزایش سالانه 6درصدی تا سال 2030 به 450میلیارد دلار برسد.
انرژی
تقاضا نهتنها برای انرژی، بلکه برای دیگر منابع مهم مثل مواد اولیه و آب تا سال 2030 افزایش قابلتوجهی خواهد داشت. اندونزی میتواند 20درصد نیاز به انرژی را با رفتن به سمت منابع غیرمتعارف مثل گاز متان موجود در زغالسنگ، زیستسوختهای نسل جدید، انرژی گرمایی زمین و زیستتودهها تامین کند.
این رویکرد همچنین میتواند به افزایش بهرهوری در منابع انرژی کمک کند. برای مثال بهینهسازی مصرف انرژی میتواند تقاضا برای انرژی را تا 15درصد تا سال 2030 کاهش دهد. تا سال 2030 بازار انرژی اندونزی میتواند 210میلیارد دلار ثروت داشته باشد.