ایرنا - آخرین وضعیت خالص سرمایه در گردش صنایع فعال در بازار سهام براساس صورتهای مالی ارائه شده توسط شرکتهای فعال در هر صنعت، مجموع خالص سرمایه در گردش شرکتهای یادشده را 190، 565 میلیارد ریال است که سه صنعت محصولات شیمیایی، بیمه و صندوق بازنشستگی بهجز تأمین اجتماعی و سرمایهگذاریها به ترتیب با 102، 164 میلیارد، 73، 481 میلیارد و 34، 489 میلیارد ریال بیشترین خالص سرمایه در گردش را به خود اختصاص دادهاند. هرچند سه صنعت یادشده در سرمایه درگردش وضعیت مطلوبی دارند اما در عین حال زنگ خطری جدی در صنایع بزرگی چون خودرو و ساخت قطعات، فلزات اساسی، سیمان، آهک و گچ و فرآوردههای نفتی به صدا درآمده است.
بررسیها نشان میدهد با توجه به اینکه خالص سرمایه در گردش این صنایع در وضعیت قرمز قرار گرفته، امکان ناتوانی شرکتهای فعال در این صنایع در اداره چرخه عملیاتی آنها وجود دارد. براساس این تحلیلها، از 39 صنعت مورد بررسی، 16 صنعت در وضعیت قرمز قرار گرفتهاند و مجموع حداقل کسری سرمایه در گردش در این صنایع بیش از 104,509 میلیارد ریال برآورد میشود. مدیریت سرمایه در گردش در سالیان اخیر به یکی از موضوعهای اساسی در شرکتها تبدیل شده و به دلیل اهمیت روزافزون این موضوع، شرکتها با بهرهگیری از مدیران متخصص بر آن هستند تا سرمایه در گردش خود را بهصورت تخصصی اداره کنند.
سطوح واقعی و مطلوب داراییهای جاری (با توجه به تغییراتی که در فروش واقعی و پیشبینی شده رخ میدهد) دستخوش تغییرات دائمی است. این وضع سبب میشود که درباره سطح مطلوب یا موردنظر از داراییهای جاری، بهصورت مستمر تصمیمهایی گرفته شود. با توجه به تغییراتی که در میزان داراییهای جاری رخ خواهد داد، ممکن است مدیران مجبور شوند در تصمیماتی که پیش از این برای تأمین مالی گرفتهاند، تجدیدنظر کنند. بهعنوان نمونه اگر برای تأمین مالی داراییهای جاری از مبالغ سنگین وام کوتاهمدت استفاده شده باشد، اخذ تسهیلات اضافی و تمدید وامهایی که به سررسید میرسند، مستلزم صرف وقت و انرژی بیشتر مدیریت شرکت خواهد بود.
براساس تحلیلهای انجام شده در این زمینه، عدم اداره صحیح سرمایه در گردش میتواند به ناتوانی شرکت در پرداخت بهموقع دیون و تعهدات خود منجر شود.تأمین سرمایه در گردش و نقدینگی برای حوزه تولید از مهمترین دغدغههای روز کشور است که متأسفانه در ارتباط با تأمین منابع مالی و سرمایه در گردش واحدهای تولیدی مشکلاتی وجود دارد که براساس بررسیها، این چالش به وضوح در صورتهای مالی شرکتها و به تبع آن، در کل صنایع مشهود است. تحلیلهای انجام شده در این زمینه، «سیاستهای ضد تورمی دولت، مطالبات معوق بانکها از صنایع و گران بودن تسهیلات بانکی» را از جمله دلایل این امر برشمرده است.