خرید و فروش حقوقیها با نگاه به منابع مالی شرکت صورت میگیرد، اما عدم همراهی حقوقیها با سهمهایشان به عدم نقدینگی آنها و مشکلات مالیشان مربوط است. این کمبود نقدینگی به نداشتن سود کافی شرکتها و نداشتن سود کافی از هزینههای بسیار بالا ناشی میشود. هزینههای بسیار زیاد شرکتها هم به عدم تقاضا برای کالاهای تولیدی بر میگردد.
سعید شیرزادی، عضو هیــاتمــدیــره شــرکت سرمایهگــذاری صنــدوق بـــازنشستگـی کشـــوری (وصندوق) در گفتوگو با موج با بیان این مطلب گفت: در این صندوق هیچگونه کاهش ارزشی نداشتیم و بعد از توافق لوزان حتی تزریقهای خوبی هم داشتیم و عرضههای سنگین حقوقیها شامل همه آنها نمیشود و نباید به همه آنها تعمیم داد و میتوان گفت حقوقیها حمایت نمیکنند نه اینکه عرضه میکنند، اگر ما نگاهی به فاندامنتال بازار، میزان نیاز نقدینگی حقوقیها و فشارهای مالی اطراف آنها کنیم، دلیل فروش حقوقیها را بنا به دلایل اضطرار موجود میبینیم، نه اینکه واقعا بخواهند به بازار لطمه بزنند اما چیزی که مهم به نظر میرسد این است که کسانی که در این شرایط وارد بازار میشوند، به علت اینکه این تامین نقدینگی بسیار گذرا و کوتاه است، میتوانند سودهای زیادی کسب کنند، با این حال رفتار شرکتهای حقوقی شاید نامناسب دیده شود اما میتوان گفت حتی اگر هر حقیقیای هم وارد شرکتهای حقوقی شود، همان عملکرد حقوقیها را تکرار میکند.
وی در مورد نحوه خریدوفروش شرکتهای حقوقی گفت: خرید و فروش ما با نگاه به منابع مالی شرکت صورت میگیرد اما در چند وقت اخیر شرکت سرمایهگذاری صندوق بازنشستگی کشوری بیشتر در جایگاه خریدار بوده تا فروشنده و این صندوق هیچگونه کاهش ارزشی نداشته است. نکته قابل توجه در مورد متهم شدن حقوقیها به عرضههای سنگین این است که ابتدا باید حقوقیها را تعریف کنیم، یک گروه حقوقیهایی هستند که رکن بازار سرمایه هستند و یکی حقوقیهایی هستند که در نهایت به افراد حقیقی میرسند و در قالب حقوقی وارد بازار سرمایه میشوند اما واقعا حقوقی نیستند و به نظر میرسد حقوقیهایی که در مظان اتهام قرار میگیرند همان شرکتهای حقیقیای هستند که در قالب حقوقی وارد بازار میشوند و از قبیل این شرکتها میتوان به صندوقهای سرمایهگذاری یا صندوقهای سبدگردان که ماهیت حقوقی دارند اشاره کرد، بنده بعید میدانم که حقوقیهای بزرگ عاملی برای منفی شدن بازار باشند.
وی افزود: هر حقوقیای برای خرید و فروش خود سیاست خاص خود را دارد، در صنایع خاصی وارد میشود و در آن صنایع حرکت میکند و هر حقوقی در مقابل فروش سهم خود با زیان باید پاسخگو باشد، چیزی که وجود دارد این است که تمامی حقوقیها نیاز به نقدینگی دارند که برخی از آنها نمیتوانند تحمل کنند و سهام خود را عرضه میکنند و برخی تحمل نکرده و سهام خود را نگه میدارند و عرضههای سنگین را بیشتر از جانب حقوقیهایی میبینیم که در زمان کوتاهی در بازار سرمایه حضور داشته و رفتارهای هیجانی از خود بروز داده و از بازار خارج شدهاند، عمدتا حقوقیهای بزرگ مثل مجموعه شستا، مجموعه ساتا، صندوق بازنشستگی کشوری و مجموعه نفت بـــهراحتــی نمـیتــوانند سهمهای خود را بفروشند و از بازار خارج شوند، چراکه فضای کسبوکار ما در بازار سرمایه است، نگاه گذرا به عرضههای سنگین حقوقیها نشان میدهد که اولین کسی که ضربه خواهد دید خود آن حقوقی خواهد بود.
شیرزادی در مورد انتخاب صنایع خاص توسط هر حقوقی و حضور در آن، خطاب به موج گفت: چند شاخص برای انتخاب داریم: اول اینکه هر شرکت سرمایهگذاری هلدینگ یک استراتژی دارد و تخصص آن در حوزه خاص خودش است، بهعنوان مثال صندوق بازنشستگی کشوری (شرکت سرمایهگذاری) عمده سرمایهگذاریاش در نفت و گاز و پتروشیمی است، هلدینگ امید بیشتر در حوزه سنگآهن و فولاد فعالیت میکند. دوم اینکه آنچه برایشان مهم است این است که در شرایط بازار سهمهایی را انتخاب و خرید و فروش میکنند که ارزش داراییهایشان را بیشتر کند. سوم اینکه درواقع افراد سرمایهگذار و به تبع آن حقوقیها در صنایعی سرمایهگذاری میکنند که با آن عجین هستند.
عضو هیات مدیره وصندوق در ادامه گفتوگو با موج گفت: به نظر بنده شرایط فعلی و ریزشی بازار سرمایه طوری شده است که همه به استقبال گزارشهای ششماهه میروند، معتقدم که اکثر صنایع فعال در بورس در این گزارشها سود شناسایی کرده و مسلما بهتر از سه ماهه خواهد بود، به نظر میرسد که ما از ترس گزارشهای ششماهه رفتارهای هیجانی از خود نشان میدهیم و زمانی که گزارشها یکی یکی روانه کدال شود کمی از جو روانی بازار کاسته خواهد شد.