تولید جین با حداقل سرمایه

موضوع تولید پارچه همانند خود جنس پارچه، بسیار متنوع و دارای تفاوت‌های عمده‌ای در میان هر یک از تولیدات است اما این بار «فرصت امروز» سراغ سرمایه‌گذاری رفته که با استفاده از تخصص و هنر مورد علاقه خود یعنی بافندگی، حرفه‌ای خانوادگی را ادامه داده تا بتواند نه تنها در زمینه تولید به اقتصاد ملی کشورمان کمک کند، بلکه در زمینه اثبات توانمندی متخصصان ایران گامی موثر بردارد. بابک صبوری که خود دانش‌آموخته نساجی در کشور است با در نظر گرفتن موقعیت مناسبی که در خانواده وجود داشت امروز نزدیک به سه دهه است که در زمینه تولید پارچه با استفاده از دستگاه‌های گردباف عمل می‌کند و به نوعی به‌‌رغم تمام مشکلات و معضلات موجود توانسته کسب‌و‌کار مناسبی برای خود مهیا کند و نام خانوادگی خود در این حرفه را همواره زنده نگه‌ دارد.

صبوری درباره میزان سرمایه‌‌‌گذاری در زمینه تولید پارچه جین به خبرنگار «فرصت امروز» گفت: اگرچه این کارگاه به نوعی از گذشته فعال بوده است اما لزوما این نیست که از ابتدا بخواهیم گسترده عمل کنیم و سرمایه‌ای بدون بازگشت را در‌گیر این موضوع کنیم، بلکه می‌توان با حداقل سرمایه در این زمینه گام موثری برداشت. این تولیدکننده پارچه‌ که با استفاده از تکنولوژی ماشین‌آلات گردبافی، پارچه جین تولید می‌کند، افزود: کارگاهی که امروز مشغول اداره آن هستم با هشت دستگاه و ظرفیت تولید روزانه 2 تن پارچه که در مجموع ماهانه 60 تن پارچه روانه بازار می‌کند، نیازمند ماهانه 750 میلیون تومان سرمایه در گردش است و باید در این زمینه به خوبی برنامه‌ریزی کنیم.

وی با تاکید بر این مسئله که این محاسبات صرفا مربوط به بافت پارچه است، تصریح کرد: امروز با توجه به اهمیت اشتغالزایی و البته صادرات متاسفانه حمایت‌های دولتی در این زمینه شامل حال تولیدکنندگان پارچه در بخش‌‌های مختلف نشده و همین موضوع بسیاری از تولیدکنندگان را زمینگیر کرده است، اما در همین شرایط نیز می‌توان به موضوع تولید فکر کرد و برای حمایت از تولیدات داخلی گام برداشت.

یکی از سیاست‌هایی که صبوری برای ادامه کسب وکار خود در پیش گرفته به این صورت است که بیشتر به‌صورت سفارشی اقدام به تولید پارچه می‌کند و به جای اینکه سرمایه‌ خود را درگیر مسائل تولید کند با دریافت سفارش بافت مواد اولیه را از سفارش‌دهنده تحویل گرفته و صرفا با دریافت مبلغ حق‌العمل محصول نهایی را به طرف مقابل تحویل می‌دهد.

به عقیده این فعال صنفی، این روش در بازار فعلی که موضوع نقدینگی یکی از دغدغه‌های اصلی تولیدکنندگان است می‌تواند به نوعی حیات تجاری افراد را تضمین کرده و مسائل و مشکلات اقتصادی را کمتر به داخل کارخانه هدایت کند هرچند این روش هم می‌تواند در پاره‌ای از موارد برای تولیدکنندگان صرفه اقتصادی نداشته باشد، اما در نهایت می‌توان به صورتی برنامه‌ریزی کرد که با حداقل گردش مالی روزگار را سپری کرد.

وی درباره تولید پارچه جین با استفاده از دستگاه‌های گردباف افزود: این روش بیشتر برای تولید پارچه‌های جین استرج و کشدار مورد استفاده دارد، به صورتی که نخ‌های مخصوص و کشدار را در این زمینه مورد استفاده قرار می‌دهیم تا در نهایت پس از تکمیل روند تولید پوشاک مورد نظر جین تولید شود؛ هر چند در برخی از موارد متناسب با سفارش مشتری می‌توان با در نظر گرفتن امکانات و توانمندی‌های ماشین‌آلات برای طرح‌دار کردن پارچه نیز اقدام کرد و در خلال بافت طرح‌هایی را نیز به‌کار گرفت.

بابک صبوری درباره موضوع اشتغالزایی در حرفه خود می‌گوید: نمی‌توان صرفا درباره پارچه جین موضوع اشتغالزایی را مدنظر داشت چون وقتی کسی در زمینه تولید پارچه سرمایه‌گذاری می‌کند می‌تواند متناسب با امکانات دستگاهی خود اقدام به تولیدات مختلفی کند که پارچه جین یکی از آنهاست، اما در مجموع برای هر دستگاه گردباف در یک کارگاه تولیدی به یک کارگر ماهر بافنده نیاز داریم و در کنار هر دو نفر کارگر بافنده، یک کارگر ساده لازم است. بنابراین به نوعی می‌توان گفت با درنظر گرفتن پرسنل ستادی و دفتری برای هر دو دستگاه گردباف تقریبا 5/1فرصت شغلی ایجاد ‌خواهد شد.