بیابان‌زدایی با نصب بادشکن

یکی از استادان دانشگاه مدت‌ها قبل درباره اثرات سوء از دست دادن جنگل‌ها و خسارت‌های زیست‌محیطی هشدار داده بود. این کارشناس با استناد به گزارش بانک جهانی، گفته بود سالانه به میزان 80هزارمیلیارد ریال به دلیل عدم توجه به محیط زیست و از دست دادن جنگل‌های ایران به اقتصاد کشور خسارت وارد می‌شود. وی بیشترین خسارت را در بخش آب و با 25هزار و 500میلیارد ریال و پس از آن در بخش جنگل و سرزمین با 22هزار و 699میلیارد ریال برآورد کرده بود.

بر این اساس سراغ یکی از کارشناسان و پژوهشگران اهل فن رفتیم تا ببینیم آیا می‌شود با پیشروی بیابان مقابله کرد یا راهکاری وجود دارد که بتوان جلوی این خسارت سالانه را گرفت؟ وحیدرضا شادفر، در بخشی از سخنانش گفت: «یکی از مهم‌ترین خسارت‌ها فرسایش خاک است که در کشور ما چندین برابر میانگین جهانی است. افزایش تقاضا برای آب و غذا و فقر آگاهی بیشتر بهره‌برداران از منابع طبیعی مهم‌ترین دلایل این فرسایش تلقی می‌شود و آموزش روستاییان و کشاورزان می‌تواند از مهم‌ترین راهکارها باشد.

بنابراین پیشنهاد این کارشناس در وهله اول، آموزش کشاورزان و مردم بومی مناطق مورد نظر است. در مرحله بعد می‌توان آنها را در مشارکت بهبود و ترمیم سهیم کرد. به طوری که آنها می‌توانند در اجرای طرح‌هایی چون جنگل‌کاری نواری یا احداث بادشکن‌ها پیرامون مراتع، مزارع، دامداری‌ها، مرغداری‌ها و باغ‌ها و در نهایت روستاها به‌عنوان مراکز تولید ناخالص ملی با مسئولان همکاری کنند. این کارشناس معتقد است: ما به اشتباه همیشه سعی داریم که از وسط بیابان به مقابله با بیابان بپردازیم اما به راستی باید از روستاها و جاهایی شروع کرد که هنوز طعم بیابان شدن را نچشیده‌اند. به گفته شادفر، اکنون حداقل 6میلیون هکتار از اراضی شیبدار کشور قابل تبدیل شدن به باغ‌های مثمر دیم است. با ایجاد کمربندهای سبزنواری و خدمات بادشکن، می‌توان به افزایش زمین‌های قابل کشت کمک کرد.