با یک گل بهار نمی‌شود. . .

اکنون وضعیت اقتصادی سینمای ایران مناسب نیست و این وضعیت مربوط به حال نمی‌شود. بلکه مشکلاتی عمدتا از گذشته تا به امروز وجود داشته و تلاشی هم در جهت حل‌شان نشده است. یکی از مهم‌ترین معضلات این است که وقتی یک فیلم خوب ساخته می‌شود و فروش بالایی هم دارد همه خیال می‌کنند دیگر وضعیت اقتصادی سینما بهبود یافته و مشکلات حل شده و دیگر به فکر راه‌حل نمی‌افتند ولی باید بدانیم که با یک گل بهار نمی‌شود. بسیاری از عوامل نظیر ساختار نامناسب و موضوع نه‌چندان جذاب سبب می‌شود فیلم‌هایی که امروز ساخته می‌شوند مخاطبان زیادی را جذب نکنند یا گروهی هم که به سینما می‌روند از فیلم رضایت نداشته باشند.

فیلم خوب فیلمی است که قصه خوب داشته باشد. واقعیت این است که حدود 80درصد اتفاقات یک فیلم براساس قصه آن فیلم تنظیم می‌شود و قصه باید یک سری استانداردهایی داشته باشد تا تماشاچی بعد از دیدن آن بلافاصله واکنش نشان دهد. برای مشکلات اقتصادی سینماگران هم خانه سینما به‌عنوان یک نهاد صنفی تا الان به وظیفه‌اش به درستی عمل نکرده است و ساختار اداری غلطش سبب شده آن‌طور که باید به کارمان نیاید. چون ساختار اداری این نهاد برمبنای کارفرما و کارمند است این عامل سبب می‌شود کارفرما در ازای دستمزد کم از کارمندش کار زیاد بخواهد و از طرفی کارمند نیز می‌خواهد کار کم و حقوق بالا دریافت کند در نتیجه این ساختار اداری غلط سبب ناکارآمدی این نهاد صنفی شده و همان‌طور که می‌بینیم تا الان کمک زیادی به ما نکرده است.

درصورتی‌که وقتی یک نهاد صنفی کارش را به‌درستی انجام می‌دهد که برمبنای منافع مشترک پایه‌ریزی شده باشد نه سود شخصی و وظیفه‌اش پرداخت حقوق افراد، حفظ امنیت شغلی و همچنین بیمه درمانی آنهاست ولی همان‌طور که شاهد آن هستیم عوامل زیادی خانه سینما را از هدف‌های اولیه خود دور کرده است. مسئولان باید از نظرات کارشناسی بهره‌مند شوند و با وضع قوانین مناسب و همچنین اجرای مناسب قوانین به اصل ماجرا بپردازند و از این طریق معایب کار را شناسایی و مشکلات اقتصادی سینما را رفع کنند.

* تهیه کننده و مدیر پخش سینما